โดนพ่อแม่ว่าว่าเห็นแก่ตัว

ตั้งแต่เมื่อวันอาทิตย์ค่ะทะเลาะกับพ่อมันน่าจะมีเรื่องที่เมื่อวันเสาร์หนูกลับมาจากงานศพก่อนเพราะไม่อยากไป การบ้าน งานบ้านที่ต้องทำก็มีเยอะค่ะแล้วก็นัดกับเพื่อนว่าจะไปดูหนังกัน พอไปบอกพ่อ พ่อบอกไม่ให้ไปให้ไปงานศพไปช่วยยกน้ำ(ถามว่าทำไมไม่ทำวันอาทิตย์เพราะว่ามันคือวันที่หนูจะทำการบ้านทั้งหมดให้เสร็จภายในวันเดียว)ในสมองที่คิดคือ”เขาไม่มีลูกหลานหรอ รู้จักมั้ยก็ไม่ค่ะ” หนูเป็นคนแสดงอารมณ์ทางสีหน้าค่ะ วันที่หนูไปคือหนูงี่เง่ามากค่ะ คือแค่แสดงทางสีหน้านะคะ การกระทำปรกติค่ะ อีกอย่างคือลูกหลานยกน้ำเต็มเลยค่ะกลายเป็นว่าหนูไปนั่งเฉยๆ ตอนนั้นอยากกลับมากๆแม่เลยถามว่า”กลับมาก่อนมั้ย” หนูตอบว่ากลับ ก็เลยกลับมาก่อน พอพ่อกลับมาก็บอกว่าทำไมถึงไม่อยู่ช่วยงาน เวลาคนในครอบครัวเราตายเขาจะได้มางานเรา(พ่อไม่ได้ด่านะคะแค่พูด หนูยอมรับว่าผิด) พอวันอาทิตย์หนูตื่นสายค่ะเพราะหนูรู้สึกเหนื่อยมากค่ะไม่รู้ว่าเพราะอะไร พ่อก็เปิดประตูมาแล้วก็ว่าว่า”ทำไมถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ คนอื่นเขาทำงานกันงกๆ ถ้ายังเป็นแบบนี้ไม่ต้องมาขอไปไหนเลยนะ!”ว่ามาเยอะมากแต่จำคำนี้ได้ฝังใจสุดๆ จากนั้นมาหนูก็ไม่ค่อยคุยกับพ่อเลยค่ะ พอมาวันนี้หนูตื่นสายค่ะเพราะว่าหนูเผลอนอนต่อค่ะ แม่ก็มาปลุกแล้วว่า”ทำไมยังไม่ตื่น! ยังนอนต่ออีกหรอ นอนก็ดึก ทำไมเห็นเห็นแก่ตัวแบบนี้ วันหลังจะไม่ขึ้นมาปลุกแล้วนะ” เช้าอันสดใสจบลง แล้วเริ่มต่อที่ตอนเย็น หนูมีซ้อมแข่งเกมส์ค่ะ แล้วมันจะเริ่มในวันพรุ่งนี้ แต่เราดันนัดกินหมูจุ่มกัน หนูเลยบอกปู่ว่า ถ้าจะกินกันตอนไหนก็ไปเรียกนะ พอหนูเริ่มซ้อมแม่ก็เข้ามาว่าเฉยเลยค่ะว่า”ทำไมไม่ไปช่วยเตรียมของ! เห็นแก่ตัวเหมือนที่พ่อว่าเลยไม่สำนึกหรอ”ตอนนั้นคือเงียบเลยค่ะ คือแทนที่จะขึ้นมาบอกดีอะค่ะกลับเข้ามาก็ว่าเลย ลงไปข้างล่างแม่ยังไม่หยุดค่ะยังว่าต่อ หนูเลยบอกว่าหนูซ้อมเกมส์อยู่ หนูจะแข่งพรุ่งนี้ เขาก็ส่ายหัวอะค่ะ บางทีก็กลับมาคิดนะคะว่าหนูเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนั้นเลยหรอคะ ทั้งๆที่เวลาหนูมีอะไรมาเล่าให้ฟังเขาแทบจะไม่ฟังหนูเลย เมินแล้วก็สั่งให้ไปทำอย่างอื่น หรือไม่ก็เมินแบบเฉยๆไม่ได้ยินอะไรแบบนี้อะค่ะ หนูควรทำยังไงดีคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ