หลวงพ่อชา...

"เรามีแก้วน้ำใบหนึ่ง ต่อมาเราทำมันแตก เราเสียใจทำไมถึงเสียใจ เพราะเราไม่รู้จักแก้วน้ำตามเป็นจริงว่ามันเป็นของที่แตกได้ไม่วันใดก็วันหนึ่ง แต่เราไม่ค่อยได้คิดกัน เมื่อแก้วแตกจึงเป็นทุกข์ เพราะเราไปยึดว่ามันเป็นของเรา ทุกข์เพราะเราคิดว่ามันไม่น่าแตก ทุกข์เพราะความผิดหวัง เพราะเคยหวังว่าจะไม่ให้มันแตก แต่มันก็แตก ทุกข์จึงเกิดขึ้นมาเพราะความผิดหวัง

จะหมดทุกข์ได้อย่างไร? ก็ต้องพิจารณาว่าเหตุทำให้เราทุกข์คืออะไร? แก้วเป็นของเราจึงหรือ? หรือว่าเป็นของเราโดยสมมุติ ต้องพิจารณาตรงนี้ให้รู้ตามเป็นจริง

เพราะความเข้าใจว่าเราเป็นเจ้าของ แล้วยึดถือความคิดอย่างนี้ไว้ เมื่อแก้วน้ำแตกไป เราจึงเป็นทุกข์นี่! ทุกข์เกิดตรงนี้ แล้วดับลงตรงนี้

เหตุของทุกข์ คือ ความยึดถือว่าเราเป็นเจ้าของและความไม่เข้าใจความจริงว่าแก้วนี้ต้องแตก ส่วนความทุกข์ที่เกิดขึ้นในใจคือผลของความคิดผิดนั้น

ดังนั้น พระพุทธเจ้าจึงไม่ให้ยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นของเราจริงจัง ไม่ว่าจะเป็นตัวเราหรือของๆ เรา”

     หลวงพ่อชา  สุภัทโท