ปรางนางรักพี่สาวของนางนะ ใครเเตะต้องไม่ได้เรย

บอกตามตรงค่ะ อิจฉาลูกบางคนที่พ่อแม่คอยปกป้องตลอด เราเกิดมาโดยที่ยอมคนทุกอย่าง เราโดนด่าก็ต้องปล่อย เราโดนทำร้ายร่างกายก็ต้องปล่อย เราพยายามที่จะปกป้องตัวเองบ้าง โดยการไปยื่นฟ้องศาลเกี่ยวกับการที่เรา

สวัสดีค่ะ หนู nn ตอนนี้หนูอายุ 21 ชีวิตของหนูมีปัญหาหลักใหญ่ๆ อยู่ 2 ประเด็น ประเด็นแรก คือประเด็นของครอบครัว ประเด็นนี้หนูแทบจะพูดกับใครไม่ได้เรย หนูอยู่กับครอบครัวแบบที่ว่าเปนครอบครัวที่แย่มากมาเกื

ปรางรู้สึกว่ามันกำลังเป็นปัญหากับชีวิตและความรู้สึกของปรางเรื่อยๆ ทำไมปรางถึงไม่อยากกลับ  ปรางก็ตอบไม่ได้แน่ชัดเหมือนกันว่าทำไม เวลามีวันหยุดยาวๆ เห็นคนอื่นๆตื่นเต้นอยากจะกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่ญา

ฉันไม่เข้าใจเรย แรกๆคบกันมาไม่เคยทำร้ายกันไม่ทุบตีเรย เเต่มาตอนนี่ละ คิดดูนะ เราใช้ปากด่าเเต่เขากับกระทืบเรา จนเรายืดหลังตรงไม่ได้เรย 2 อาทิตย์กว่าจะหาย ไม่รู้ไปก่อกำอะไรมาเหมือนกัน กระทืบปากเเตกบ้างเ

ต้องขอเกริ่นก่อนว่า พ่อแม่ผม แนกทางกันตั้งแต่ยังเด็ก หน้าพ่อไม่เคยเห็น ส่วนแม่เจอบ่อยครั้ง แต่ก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง เพราะเขาก็ไปมีแฟนใหม่ และทิ้งให้ยายดูแลผม เวลาเดือดร้อน แม่ก็จะมาขอเงินยา

ข่าวที่เด็กตกขอบเตียงหายใจไม่ออก มีแต่คนไปซ้ำเติมด่าพ่อเด็ก เอาๆจริงๆแค่ดูเป็นอุทาหรณ์ให้ระวังตัวเองกับคนใกล้ชิด ครอบครัวตัวเองก็ไม่ใช่แต่เลือกจะใช้คำด่าทำร้ายคนที่เขาสูญเสียลูก ก็เสียใจหนักอยู่แล้ว ถ

อย่างน้ำผึ้งขม พระเอกมีอะไรลึกซึ่งกับคนในที่ทำงานที่ชื่อเชอร์รี่ แล้วคนในที่ทำงานมาหึงตบนางเอกที่อยู่สถานะภรรยา แต่การที่พระเอกปกป้องนางเอกด้วยการทำลายผู้หญิงอีกคน ถึงแม้เค้าจะทำร้ายนางเอกก่อน มันก็ไม

เชื่อว่าทุกคนต้องเคยมีปมบางอย่างในอดีตอยู่เรื่องนึง หรือหลายๆเรื่องที่มันส่งผลต่อตัวเราในตอนนี้ด้วย ของเราเมื่อตอนเราอายุ6ขวบตอนนั้นอยู่ห้องน้าเพราะน้าไปซื้อขนม แล้วให้เรานั่งรออยู่ห้องเขา เราก็นั่ง