Life Is Fruity
ผลผลิตแห่งชีวิต
人生フルーツ
Jinsei furûtsu
(Japan: Kenshi Fushihara » 2017)
90 + 87 = 177
อีกครั้งที่สารคดีจากญี่ปุ่นทำให้เราอิ่มใจกับสาระในเรื่องราว ภาพต่าง ๆ ที่ถูกคัดสรร ความงดงามจริงแท้ของธรรมชาติ ความเงียบในการครุ่นคิดคำนึง
1 ชีวิต
ผู้กำกับเก่งมาก ๆ ในการเล่าเรื่องของคนแก่ให้เรามองเห็นความแตกต่างของนิสัยส่วนตัว และเน้นย้ำตามเก็บภาพเพื่อบอกเล่าตัวตนสื่ออารมณ์ คุณตาชูอิจิเป็นหัวหน้าครอบครัวในบ้านชั้นเดียว 50 ตารางวาที่มุ่งมั่นกับการปลูกไม้ผล แกชอบกินมันฝรั่งผ่านช้อนไม้ สายตาที่ฝ้าฟางทำให้แกระบายป้ายใช้งานเป็นพื้นเหลืองเพื่ออ่านได้ง่ายขึ้น คงไม่ผิดความจริงนักหากเราจะเชื่อตามคุณยายว่าแกหล่อยิ่งกว่าตอนเป็นหนุ่ม ท่าทางการเดินหลังตรงองอาจสมชายชาติทหารอดีตนักกีฬากัปตันทีมเรือยอร์ช แม้อายุ 90
2 คนรัก
ฮิเดโกะเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวเหล้าสาเกที่ดำเนินกิจการมา 200 ปี เธอมีปากมีตัวตนหลังแต่งงานกับชูอิจิ เพราะสามีปล่อยให้เธอทำทุกอย่างตามที่ใจอยาก คุณยายเริ่มหลังงุ้มแต่ก็ดูแข็งแรงในวัย 87 หน้าที่หลักคือปรุงอาหาร ดูแลบ้าน การเห็น 2 ผู้เฒ่ายกขยับโต๊ะเพื่อรับแสงแดดคือการสะท้อนคุณภาพผู้สูงวัย หนังใช้ช่วงเหตุการณ์ไปไทเปสะท้อนความรักแบบแข็งแรงในการไปงานเปิดหนังสือของทั้งคู่ และเราเห็นทั้งคู่ต่างคนต่างเดินโดยไม่จูงมือกัน ซึ่งมีผลให้คิดย้อนกลับมามองถึงความแกร่งในวันที่บ้านเหลือเพียงคนเดียว
3 ลูกหลาน
ตาและยายมีลูกสาวชื่อเซโกะ ความรักของพ่อแม่อยู่ที่ภาพถ่ายการปลูกต้นโอ๊กบนเขาหัวโล้น ฮานาโกะเป็นหลานสาวที่เราเห็นเทปการเคลื่อนไหวผ่านกีฬาที่เธอเล่น ในวัยเด็กที่อยากได้บ้านหลังคาเปิดของเล่นในห้าง การใช้ภาพถ่ายบ้านไม้ประกอบเองของคุณตาสถาปนิกตามความต้องการของหนูน้อยด้วยความคิดไม่ใช้พลาสติกคือการบอกรักด้วยการทำได้ดีมาก ๆ เหมือนที่คุณยายไม่บอกรักคุณตา แต่แกแสดงผ่านการทำอาหารให้ถูกปาก
4 ฤดูกาล
เมื่อลมพัด ใบไม้ร่วง ดินอุดม พืชผลสมบูรณ์
เมื่อฝนมา ใบไม้หล่น ทับถมดิน เก็บเกี่ยวผล
เหมือนเมืองใหม่โคโซจิในนาโกย่าจะไร้หิมะให้เห็น แต่เท่าที่เป็นก็รุ่มรวยด้วยสัตว์มาพึ่งพิง
คำตอบทั้งหลายในชีวิตอยู่ในธรรมชาติที่แวดล้อมเรา
5 ป่าล้อมเมือง
หลังสงครามโลกเกิดพายุพัดผ่านหมู่บ้านชายฝั่งสร้างความเสียหาย เมืองใหม่จึงถูกดำเนินการโดยมีภูเขาแห้งแล้งเป็นฉากหลัง พลังของคนในการพึ่งพิงธรรมชาติผ่านการคิดให้มีต้นไม้ปลูกขึ้นไปพร้อมกับการสร้างเมือง หากทำไม่ได้ตามนั้นงั้นจงเริ่มจากการปลูกมันในบ้าน
6 ต้นไม้บนผืนดิน
น่ารักตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องในการเห็นต้นไม้มีป้ายชื่อพร้อมคำเชิญชวนต่าง ๆ ฉากแทรกเหล่านี้พาเราคิดถึงคุณพ่อด็อกเตอร์จบเกษตรศาสตร์ที่วังเลย
7 พืชผลในการปรุงอาหาร
ส่วนหนึ่งคือเก็บจากในเรือนหลังพักอาศัย อีกส่วนจากการซื้อในตลาดกับผู้ค้าคุ้นเคยเดือนละครั้ง
8 การออกแบบให้คำนึงถึงผู้อาศัย
ในวัยไม้ใกล้ฝั่งคุณตาได้ทิ้งผลงานการออกแบบคลินิกจิตเวชผ่านเรือนสองหลังกลางพุ่มพรรณไม้ดอกเพื่อเยียวยาผู้ป่วย และเหลือพื้นที่หลวม ๆ เผื่อการปลูกเพิ่มภายหลัง
9 การสื่อความรักสู่คนรุ่นต่อไปในใจผู้สูงวัย
บ้านคือกล่องเก็บอัญมณีแห่งชีวิตโดยแท้จริง พลิกผืนดินให้อุดมสมบูรณ์เพื่อลูกหลานรุ่นต่อไป
10 ช้า ๆ ตั้งใจทำ ทีละน้อย เราจะมองเห็นความงดงามหลากหลาย
Kirin Kiki ให้เสียงบรรยายได้อย่างน่าฟังทุกครั้งที่เธอกล่าวย้ำ
ทึ่งคุณตา Shûichi Tsubata
รักคุณยายฮิเดโกะ Eiko Tsubata
หนังจะมีฉายอีกรอบสุดท้าย
วันเสาร์ที่ 2 ก.พ เวลา 16.30 ที่ เซ็นทรัลเวิลดิ์
บัตรราคา 120 บาททุกที่นั่ง
ควรค่าแก่การชม
#JAPANESEFILMFESTIVAL2019
#JapaneseFilmFestival2019
Life Is Fruity ผลผลิตแห่งชีวิต
ผลผลิตแห่งชีวิต
人生フルーツ
Jinsei furûtsu
(Japan: Kenshi Fushihara » 2017)
90 + 87 = 177
อีกครั้งที่สารคดีจากญี่ปุ่นทำให้เราอิ่มใจกับสาระในเรื่องราว ภาพต่าง ๆ ที่ถูกคัดสรร ความงดงามจริงแท้ของธรรมชาติ ความเงียบในการครุ่นคิดคำนึง
1 ชีวิต
ผู้กำกับเก่งมาก ๆ ในการเล่าเรื่องของคนแก่ให้เรามองเห็นความแตกต่างของนิสัยส่วนตัว และเน้นย้ำตามเก็บภาพเพื่อบอกเล่าตัวตนสื่ออารมณ์ คุณตาชูอิจิเป็นหัวหน้าครอบครัวในบ้านชั้นเดียว 50 ตารางวาที่มุ่งมั่นกับการปลูกไม้ผล แกชอบกินมันฝรั่งผ่านช้อนไม้ สายตาที่ฝ้าฟางทำให้แกระบายป้ายใช้งานเป็นพื้นเหลืองเพื่ออ่านได้ง่ายขึ้น คงไม่ผิดความจริงนักหากเราจะเชื่อตามคุณยายว่าแกหล่อยิ่งกว่าตอนเป็นหนุ่ม ท่าทางการเดินหลังตรงองอาจสมชายชาติทหารอดีตนักกีฬากัปตันทีมเรือยอร์ช แม้อายุ 90
2 คนรัก
ฮิเดโกะเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวเหล้าสาเกที่ดำเนินกิจการมา 200 ปี เธอมีปากมีตัวตนหลังแต่งงานกับชูอิจิ เพราะสามีปล่อยให้เธอทำทุกอย่างตามที่ใจอยาก คุณยายเริ่มหลังงุ้มแต่ก็ดูแข็งแรงในวัย 87 หน้าที่หลักคือปรุงอาหาร ดูแลบ้าน การเห็น 2 ผู้เฒ่ายกขยับโต๊ะเพื่อรับแสงแดดคือการสะท้อนคุณภาพผู้สูงวัย หนังใช้ช่วงเหตุการณ์ไปไทเปสะท้อนความรักแบบแข็งแรงในการไปงานเปิดหนังสือของทั้งคู่ และเราเห็นทั้งคู่ต่างคนต่างเดินโดยไม่จูงมือกัน ซึ่งมีผลให้คิดย้อนกลับมามองถึงความแกร่งในวันที่บ้านเหลือเพียงคนเดียว
3 ลูกหลาน
ตาและยายมีลูกสาวชื่อเซโกะ ความรักของพ่อแม่อยู่ที่ภาพถ่ายการปลูกต้นโอ๊กบนเขาหัวโล้น ฮานาโกะเป็นหลานสาวที่เราเห็นเทปการเคลื่อนไหวผ่านกีฬาที่เธอเล่น ในวัยเด็กที่อยากได้บ้านหลังคาเปิดของเล่นในห้าง การใช้ภาพถ่ายบ้านไม้ประกอบเองของคุณตาสถาปนิกตามความต้องการของหนูน้อยด้วยความคิดไม่ใช้พลาสติกคือการบอกรักด้วยการทำได้ดีมาก ๆ เหมือนที่คุณยายไม่บอกรักคุณตา แต่แกแสดงผ่านการทำอาหารให้ถูกปาก
4 ฤดูกาล
เมื่อลมพัด ใบไม้ร่วง ดินอุดม พืชผลสมบูรณ์
เมื่อฝนมา ใบไม้หล่น ทับถมดิน เก็บเกี่ยวผล
เหมือนเมืองใหม่โคโซจิในนาโกย่าจะไร้หิมะให้เห็น แต่เท่าที่เป็นก็รุ่มรวยด้วยสัตว์มาพึ่งพิง
คำตอบทั้งหลายในชีวิตอยู่ในธรรมชาติที่แวดล้อมเรา
5 ป่าล้อมเมือง
หลังสงครามโลกเกิดพายุพัดผ่านหมู่บ้านชายฝั่งสร้างความเสียหาย เมืองใหม่จึงถูกดำเนินการโดยมีภูเขาแห้งแล้งเป็นฉากหลัง พลังของคนในการพึ่งพิงธรรมชาติผ่านการคิดให้มีต้นไม้ปลูกขึ้นไปพร้อมกับการสร้างเมือง หากทำไม่ได้ตามนั้นงั้นจงเริ่มจากการปลูกมันในบ้าน
6 ต้นไม้บนผืนดิน
น่ารักตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องในการเห็นต้นไม้มีป้ายชื่อพร้อมคำเชิญชวนต่าง ๆ ฉากแทรกเหล่านี้พาเราคิดถึงคุณพ่อด็อกเตอร์จบเกษตรศาสตร์ที่วังเลย
7 พืชผลในการปรุงอาหาร
ส่วนหนึ่งคือเก็บจากในเรือนหลังพักอาศัย อีกส่วนจากการซื้อในตลาดกับผู้ค้าคุ้นเคยเดือนละครั้ง
8 การออกแบบให้คำนึงถึงผู้อาศัย
ในวัยไม้ใกล้ฝั่งคุณตาได้ทิ้งผลงานการออกแบบคลินิกจิตเวชผ่านเรือนสองหลังกลางพุ่มพรรณไม้ดอกเพื่อเยียวยาผู้ป่วย และเหลือพื้นที่หลวม ๆ เผื่อการปลูกเพิ่มภายหลัง
9 การสื่อความรักสู่คนรุ่นต่อไปในใจผู้สูงวัย
บ้านคือกล่องเก็บอัญมณีแห่งชีวิตโดยแท้จริง พลิกผืนดินให้อุดมสมบูรณ์เพื่อลูกหลานรุ่นต่อไป
10 ช้า ๆ ตั้งใจทำ ทีละน้อย เราจะมองเห็นความงดงามหลากหลาย
Kirin Kiki ให้เสียงบรรยายได้อย่างน่าฟังทุกครั้งที่เธอกล่าวย้ำ
ทึ่งคุณตา Shûichi Tsubata
รักคุณยายฮิเดโกะ Eiko Tsubata
หนังจะมีฉายอีกรอบสุดท้าย
วันเสาร์ที่ 2 ก.พ เวลา 16.30 ที่ เซ็นทรัลเวิลดิ์
บัตรราคา 120 บาททุกที่นั่ง
ควรค่าแก่การชม
#JAPANESEFILMFESTIVAL2019
#JapaneseFilmFestival2019