เรื่องบางเรื่องอย่ารอให้มันสาย....จนไม่เหลือเวลาแก้ตัว

กระทู้คำถาม
เมื่อวานนี้ หลังเลิกงานก็โทรคุยกับแฟนตามปกติแฟนถามว่า จะแวะเซเว่นมั้ย
เค้าอยากกินถั่วด้วยความขี้เกียจ บวกกับสภาพถนนที่กำลังทำทางรถติดตลอดทางและกิวข้าว
ไม่อยากแวะไหนทั้งนั้นจึงตอบกัลไปว่า "ไม่แวะ" รถจอดยากทั้งๆที่จริงแล้ว เซเว่น อยู่ในปั้ม รถจอดได้อยู่เเล้ว

พอวางสายก็ขับรถมาเรื่อยๆ แล้วก็กลับรู้สึกว่า...ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงรีบไปหาซื้อ ถั่ว ให้เขาคงอยากตามใจเขา
ต่อให้ไม่ผ่าน เซเว่น เราก็ต้องหาซื้อให้ได้ ....เเล้ววันนี้ทำไมเราไม่ซื้อหล่ะ ??

เขาเปลี่ยนไปหรอ...??
เขาไม่น่ารักเหมือนเดิมหรอ...??
เขาขอเรามากไปหรอ...??
เขางี่เง่าใส่เราหรอ..??

คำตอบที่ได้คือ ป่าวเลย มีแต่เราที่กำลังเปลี่ยนไป บางครั้งเราเปลี่ยนโดนที่เราไม่รู้ตัว
ความใส่ใจที่เรามีให้เขา มันกำบังน้อยลงไป

คุณอาจจะมองว่าจริงๆเเล้วมันเป็นเรื่องเล็กๆ ก็แค่ถั่ว ซื้อไม่ได้ก็แค่นั้น แต่สิ่งที่ต้องการจะบอก ก็คือ..
เรื่องเล็กนี่แหละที่เป็นต้นเหตุทำให้เราค่อยๆเปลี่ยนไป มันก็เลยทำให้ความรู้สึกของเราค่อยๆ เปลี่ยนไป

คุณจำตัวเองตอนแรกๆที่คบกับเขาได้ไหม..??
แล้วคุณดูตัวเองตอนนี้สิ คุณคิดว่าคุณเปลี่ยนไปมั้ย..??

ใส่ใจเขาเหมือนเดิมหรือป่าว..??
ดีกับเขาเหมือนเดิมหรือป่าว...??
ห่วงใยเขาเหมือนเดิมหรือป่าว..??
แล้ว รักเขาเหมือนเดิมหรือป่าว..??

ลองถามตัวเองดู ถ้าวันหนึ่งเขาเปลี่ยนไป บางที่อย่าโทษใคร มันอาจเป็นเพราะตัวคุณ

สุดท้ายเราก็ซื้อ ถั่ว ให้เขาได้
แต่ไปซื้อที่โลตัสหน้าปากซอย
ซึ่งมันไม่มียี่ฮ่อที่เขาอยากกิน
พอกลับไปถึงบ้าน ก็ยื่น ถั่ว ให้เขาแล้วบอกว่า...
มันไม่มียี่ฮ่อที่ชอบนะ

เขาก็ยิ้มแล้วบนไปตามภาษา เรากลับรู้สึกว่า ถ้าเราไม่ได้ ถั่ว กลับมาเราคงรู้สึกผิดแน่ๆ
ที่เรื่องแค่นี้เราทำให้เขาเหมือนเดิมไม่ได้


สุดท้ายอยากจะบอกว่า....
เรื่องบางเรื่องอย่ารอให้มันสาย....จนไม่เหลือเวลาแก้ตัว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่