ช่วยด้วยค่ะ เครียดมากหาทางออกไม่เจอ

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทูแรกหลังจากที่สิงสถิตอ่านอยู่ในพันทิปมาหลายปี   ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ เราเป็นซิงเกิลมัมอาศัยอยู่ต่างประเทศ มีลูกสองคน  เจ็ดขอบ   กับอีกคนพึ่งจะหกเดือน  เลิกกับสามีตอนลูกคนเล็กพึ่งคลอดได้เดือนเดียวเพราะจับได้ว่าสามีนอกใจ  จึงต้องย้ายมาอยู่ข้างนอกแบ่งลูกคนละคนโดยคนเล็กอยู่กับเรา  กว่าจะทำใจได้ก็ป่วยเป็นโรคซึมเศร้านานหลายเดือน   แต่ในช่วงที่เราต้องการความช่วยเหลือนั้นก็ได้รู้จักผู้ชายคนนึงซึ่งเค้าช่วยเหลือเราทุกอย่างจนเข้าที่เข้าทาง  และดูเหมือนว่าเราจะกลับมามีความสุขอีกครั้งและตกลงเป็นแฟนและได้มีเพศสัมพันธ์กันหนึ่งครั้งโดยไม่ได้ป้องกันเพราะความไว้ใจ
       แต่หลังจากนั้นแค่หนึ่งวันเค้าเริ่มมีอาการป่วยไข้ขึ้นสูงและอาเจียรเราไม่ได้คิดอะไรมาก   4 วันต่อมาเราไปเยี่ยมเขาดูว่าอาการดีขึ้นหรือยัง  แต่ครั้งนี้เราสังเกตุเห็นว่าที่หลังเค้ามีผื่นที่เรียกว่าผื่นกลีบกุหลาบเราตกใจมาก  แต่ก็ไม่ได้บอกเขาหรือเขาอาจจะสังเกตุเห็นแล้วก็ได้    พอกลับบ้านมาเรายังนึกเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะผื่นธรรมดาคงไม่มีอะไร   แต่เราก็คุยโทรศัพกันทุกวันเค้าบอกไม่สบายไม่ไข้ต่ำๆทุกวันเลยและไอหนักมาก  เลยตัดสินใจถามว่าเค้ามีโรคอะไรที่ปิดบังเราอยู่หรือเปล่าและแนะนำให้ตรวจเลือดแต่เขาก็ไม่ไป  และบอกให้เรามั่นใจได้  ไม่ต้องเป็นกังวลเค้าเช็คมาแล้วทุกอย่าง  ไม่ได้มีอะไรกับใครมาปีกว่าแล้ว  และเค้าก็มั่นใจว่าแฟนเก่าเค้าไม่เอามาติดเค้าแน่ๆ  เราก็เชื่อและหายกังวล
         จากนั้นประมาณสองสัปดาห์ต่อมาเราเริ่มมีอาการป่วยที่แปลกมาก  คือแบบตัวรุมๆหนาวสั่น ไอเจ็บคอ  เวียนหัว  คลื่นไส้  ปวดเมื่อยตัวมากเป็นอยู่ประมาณสามวันก็หายแต่ก็ยังมีอาการไออยู่   พอไข้หายเริ่มปวดตามข้อโดยเฉพาะเข่าเวลาเดินจะปวดมาก เริ่มอ่านอาการคนติดเชื้อเอชไอวีมันตรงมากๆทั้งเค้าและเราติดเชื้อแน่ๆ  กลายเป็นคนจิตวิตกกังวล  บวกซึมเศร้าไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร   แต่ลูกก็ต้องดูแลสงสารมากมองมาที่แม่ตาแป๋ว  ได้แต่โทษตัวเองเพราะความประมาทและไว้ใจแท้ๆไม่ได้มั่วแต่ต้องทุกข์ขนาดนี้  ทำไมโชคชะตาต้องมาเจออะไรที่หนักขนาดนี้  ทุกนาทีมันทรมานมากไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว   ติดเชื้อเราทำใจได้อยู่แล้วแต่ลูกเราล่ะ  จะทำอย่างไร  เราอยู่ที่นี่ตัวคนเดียวโทรหาแม่กับน้องเค้าก็ให้กำลังใจแต่ก็ช่วยอะไรมากไม่ได้เพราะเค้าไม่ได้อยู่กับเรา  โทรหาแฟนเค้าก็เริ่มรำคาญเพราะเราถามเค้าแต่เรื่องเดิมๆแต่ดูเหมือนเค้าไม่ได้เครียดอะไรเลย  บอกให้เราพบจิตแพทย์ด้วยซ้ำ  โทรหาหมอนัดตรวจเลือดเดือนหน้าแต่ทุกนาทีเราทรมาณเหลือเกินเหมือนตายทั้งเป็น   โทรหาสายด่วนให้คำปรึกษาเค้าให้คำแนะนำดีดีมาก  ถ้าติดจริงๆต้องกินยาทันทีและตลอดชีวิตแต่อาจจะมีผลข้างเคียงประมาณสามเดือนแต่เราไม่มีคนช่วยดูลูก  หรือจะรอตรวจปีหน้าเพราะน้องสาวจะมาเยี่ยมและช่วยเลี้ยงลูก  เพื่อนก็มีแต่ก็อยู่ไกลและเราปรึกษาใครไม่ได้จริงๆ  เลยมาขอกำลังใจ  ขอระบาย  ขอคำแนะนำ  จากเพื่อนๆในพันทิป  มันถึงทางตันจริงๆ ขอบคุณค่ะ