สวัสดีค่ะ ขอปรึกษาปัญหาหน่อยค่ะ
.... พอดีตัวเราเป็นคนอัธยาศัยดีนะคะ พูดเก่ง คุยเก่ง ตลกเฮฮา เวลาอยู่กับคนอื่น
แต่เมื่อถึงเวลากลับหอหรือวันหยุด จะเป็นคนโลกส่วนตัวสูงระดับนึงเลยค่ะ
ไม่ชอบไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลย ใครชวนก็ไม่ไป ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด รู้สึกสบายใจดี
(มีแฟนนะคะ แต่ก็ด้วยหน้าที่ของแต่ละคน วันๆจึงไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร ยัง happy ดีค่ะ )
... อาการที่เป็นปัญหาของเราคือ เราเป็นคนชอบพูดคนเดียวค่ะ พูดแบบเป็นจริงจังทุกเรื่อง จินตนาการเหตุการณ์นู้นนี่
เวลาอยู่ห้องคนเดียวเคยเป็นแบบนี้เกือบครึ่งวัน ทั้งวันก็มี คือนึกเหตุการณ์ไหนก็พูดเป็นคนนั้นคนนี่ยาวเลย (เป็นมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ 22 )
เราจะคุมตัวเองไม่ให้พูดไม่ได้เลย คือจินตนาการมันไป ...
... อีกอันนึงคือเราเป็นที่เวลาเกิดปัญหาหรือเครียดอะไรจะไม่มีใครรู้เลย เพราะเราเป็นคนไม่ชอบคุยปัญหากับใครเลยสักคน
เพื่อนยังบอกว่าเราน่าอิจฉาเพราะดูเป็นคนไม่เครียดกับอะไรเลย แต่จริงๆเราแค่พยายามไม่เครียดและไม่พูดให้ใครฟังเท่านั้น
และทุกๆวันตอนอยู่ห้องคนเดียว เราก็มีอารมณ์ซึมๆ เบื่อๆ ไม่อยากทำอะไร เขี่ยโทสัพไปเรื่อยๆ คิดนู้นนี่ไปเรื่อย นอนไม่หลับ
อารมณ์เหมือนคนแบกทุกข์ไว้ แล้วมันหนักๆอ่ะค่ะ ...
บางทีเราก็คิดนะ ว่าเราเหมือนคนเป็นซึมเศร้าทุกวัน แล้วเราเป็นคนไม่ชอบระบายอะไรกับใครด้วย เรากลัวว่ามันจะแย่
จึงอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ เราควรลดพฤติกรรม หรือพอมีทางแก้ ที่น่าสนใจบ้างไหมคะ เราไม่อยากไปหาหมอเลย (ไม่ค่อยมีเวลา)
เผื่อเพื่อนๆพอมีคำแนะนำดีๆบ้างค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
กลัวเป็นโรคซึมเศร้า ????
.... พอดีตัวเราเป็นคนอัธยาศัยดีนะคะ พูดเก่ง คุยเก่ง ตลกเฮฮา เวลาอยู่กับคนอื่น
แต่เมื่อถึงเวลากลับหอหรือวันหยุด จะเป็นคนโลกส่วนตัวสูงระดับนึงเลยค่ะ
ไม่ชอบไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลย ใครชวนก็ไม่ไป ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด รู้สึกสบายใจดี
(มีแฟนนะคะ แต่ก็ด้วยหน้าที่ของแต่ละคน วันๆจึงไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร ยัง happy ดีค่ะ )
... อาการที่เป็นปัญหาของเราคือ เราเป็นคนชอบพูดคนเดียวค่ะ พูดแบบเป็นจริงจังทุกเรื่อง จินตนาการเหตุการณ์นู้นนี่
เวลาอยู่ห้องคนเดียวเคยเป็นแบบนี้เกือบครึ่งวัน ทั้งวันก็มี คือนึกเหตุการณ์ไหนก็พูดเป็นคนนั้นคนนี่ยาวเลย (เป็นมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ 22 )
เราจะคุมตัวเองไม่ให้พูดไม่ได้เลย คือจินตนาการมันไป ...
... อีกอันนึงคือเราเป็นที่เวลาเกิดปัญหาหรือเครียดอะไรจะไม่มีใครรู้เลย เพราะเราเป็นคนไม่ชอบคุยปัญหากับใครเลยสักคน
เพื่อนยังบอกว่าเราน่าอิจฉาเพราะดูเป็นคนไม่เครียดกับอะไรเลย แต่จริงๆเราแค่พยายามไม่เครียดและไม่พูดให้ใครฟังเท่านั้น
และทุกๆวันตอนอยู่ห้องคนเดียว เราก็มีอารมณ์ซึมๆ เบื่อๆ ไม่อยากทำอะไร เขี่ยโทสัพไปเรื่อยๆ คิดนู้นนี่ไปเรื่อย นอนไม่หลับ
อารมณ์เหมือนคนแบกทุกข์ไว้ แล้วมันหนักๆอ่ะค่ะ ...
บางทีเราก็คิดนะ ว่าเราเหมือนคนเป็นซึมเศร้าทุกวัน แล้วเราเป็นคนไม่ชอบระบายอะไรกับใครด้วย เรากลัวว่ามันจะแย่
จึงอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ เราควรลดพฤติกรรม หรือพอมีทางแก้ ที่น่าสนใจบ้างไหมคะ เราไม่อยากไปหาหมอเลย (ไม่ค่อยมีเวลา)
เผื่อเพื่อนๆพอมีคำแนะนำดีๆบ้างค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ