สามีเป็นโรคซึมเศร้า เพิ่งไปรักษาและได้รับยามากินได้ 4 เดือนค่ะ อาการโดยรวมก็มีรุนแรงบ้าง วันปกติ ก็ร่าเริงบ้าง ออกกำลังกายได้ สามารถทำงานได้ปกติ แต่จะมีบางวันที่อารมณ์ดิ่ง เค้าจะบอกว่าเหนื่อย แต่เหนื่อยอะไรไม่รู้ รู้แค่ว่ารู้สึกเหนื่อยมากๆ อยากหายไป อยากอยู่คนเดียว  ร้องไห้บ้าง คิดมาก ซึมบ้าง  

สาเหตุที่เป็นโรคนี้น่าจะเกิดจากเรื่องในอดีตที่ไม่ค่อยดีเวลาเค้านึกถึง หรือ ภาพเหล่านั้นมันหวนมา เค้าจะรู้สึกดาวน์ลงทันทีค่ะ


โดยส่วนตัวดิฉันกำลังตั้งครรภ์อยู่ด้วย และรู้สึกว่ากำลังได้ผลกระทบจากโรคซึมเศร้าของสามี เครียด และร้องไห้ทุกครั้งที่เค้าแสดงอาการ บวกกับ ฮอร์โมนของคนท้อง อารมณ์มันนอยด์ไปหมด  มันเหมือนหนักใจยิ่งเข้าไปใหญ่  ในความคิดคือต้องการดูแลเค้าให้ดี อยากเป็นที่ปรึกษา เป็นที่รองรับการระบายที่ดีให้แก่เค้า  แต่แค่สภาพร่างกาย(ท้องแก่ เหนื่อยง่าย )และสภาพจิตใจของตัวเอง (สภาพจิตใจย่ำแย่มากๆจากปัญหาชีวิตคู่ก่อนหน้านี้ เรื่องสามีมีคนอื่น)  ยังทำให้ดียากเลย  เลยไม่รู้จะอยู่ที่จุดไหน เพื่อเป็นที่พึ่งให้กับเค้าได้

  ดิฉันได้ลองวิเคราะห์ความรู้สึกของตัวเอง คงยังไม่ถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้า ยังไม่รู้สึกอยากตาย ยังกลัวการตาย ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อลูก เพื่อครอบครัว เพื่อสามี แต่บางครั้งมันรู้สึกเหนื่อยมากๆๆ พอสามีมีอาการดิ่ง ทำให้เราดิ่งลงตาม ทำให้คิดวนเวียน จนคิดว่าเราไปด้วยกันเลยไหม  ทั้งหมด พ่อ แม่ ลูก จะได้จบๆ และหลุดพูดออกไป กลายเป็นเหมือนประชดเค้า ทั้งๆที่ในใจไม่ได้ประชด แต่เหมือนมันเหนื่อยและอยากจบปัญหา พอมีสติทำให้รู้สึกผิดมากๆ ทั้งกับตัวเอง สามีและลูก  เหมือนเราไม่เข้มแข็ง และอารมณ์ดิ่งลงตามเค้า ไม่สามารถเป็นที่พึ่งให้เค้าเลย (กลัวเค้าจะไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกกับเรา ระบายกับเรา เพราะเค้ากลัวเราจะดิ่งตาม กลัวเค้าจะเก็บความรู้สึกเอาไว้ แล้วอาการหนักค่ะ)

ดิฉันรักและเป็นห่วงสามีมากๆ
เลยอยากทราบว่ามีวิธีการจัดการกับอารมณ์ตัวเองอย่างไร เพื่อให้เค้าสบายใจ และควรปฏิบัติต่อสามีอย่างไร หรือมีแนวทางในการดูแลเค้า และมีวิธีใดที่ทำให้สามีรู้สึกดีขึ้น เมื่อมีอาการ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ^^

ปล. ตอนพิมพ์อยู่ก็ร้องไห้จนปวดหัวไปหมด มันเหนื่อยจังเลยค่ะ