เราค้นพบว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าตอนปี2 เราทำอะไรไม่ได้เลย เกรดตก จิตใจย่ำแย่ จนเพื่อนพาไปหาหมอ รักษาได้ประมาณ4เดือน ได้ยามาทานค่ะ จิตใจดีขึ้นมาก ครั้งแรกรักษาที่รพ.เอกชน ค่าใช้จ่ายสูง จึงย้ายมารักษารพ.รัฐ เราเอาใบสั่งยามาหมดทุกอย่างว่าจะย้ายที่รักษา แต่รพ.รัฐเค้าบอกว่าไม่มียาตัวที่เคยทานให้ จึงเปลี่ยนยา ปรากฎว่า หลังจากกินยาได้3วัน ยาแรงมาก เราเป็นลมที่บ้าน แม่เราตกใจ สีหน้าเป็นห่วง แล้วบอกให้เราเลิกทานยานี้ แม่จะพาไปรักษาที่เอกชนเหมือนเดิม เราสงสารแม่ เห็นสีหน้าแม่ตกใจเป็นห่วง เลยบอกแม่ว่าไม่เป็นไร หนูไม่เป็นไรแล้ว จะไม่รักษาแล้ว จะอยู่ให้ได้เพื่อแม่ หลังจากเราเลิกกินยา เรารู้สึกว่า สติสมาธิมันหายไป ความทรงจำไม่ดี จะพรีงานก็จำไม่ได้เลย อ่านหนังสือสอบ3รอบจำไม่ได้ เราแย่หนักกว่าเดิมในเรื่องการเรียน แต่จิตใจเราดีขึ้นแล้วเพราะเรากลับไปอยู่บ้านกับแม่แล้วขับรถมาเรียนเอง(ทุกทีอยู่หอ) เราสงสัยค่ะว่ามันเป็นผลกระทบด้านยาหรือเปล่า? ตอนนี้เราอยู่ปี4แล้ว เราเครียดมากเรื่องปัญหาพิเศษ เราเครียดหลายๆเรื่อง รู้สึกจะอาการหนักกว่าเดิมอีก เราจะกลับบ้านไปบอกแม่ อยากขอรักษาระยะยาวไปเลย เพราะเราซึมบ่อยมาก เป็นๆหายๆ เจอเรื่องกระทบจิตใจนิดหน่อยใจเราก็พังไปแล้ว ช่วงหลังๆไม่ได้คุยกับแม่ด้วยกลัวแม่เป็นห่วง ตอนนี้เราอยากกลับไปรักษา แต่เราไม่อยากทานยา เพราะกลัวเสียความทรงจำ เสียสติ ไม่มีสมาธิ เหมือนตอนเลิกยาครั้งแรกอีก เราควรทำยังไงดีคะ เป็นเพราะยาหรือเปล่าที่ทำให้เราเป็นแบบนั้น ใครเคยเป็นเหมือนเราบ้าง?  เราควรปรึกษาหมอขอเปลี่ยนยา หรือยังไงดี เราอยากรักษาแต่เราไม่อยากทานยาค่ะ