จากคำที่ว่า"การทิ้งคนซื่อสัตย์ไปคือคนโง่"
เรามีแฟนคบกันมาร่วม10กว่าปี ที่ผ่านมาต้องยอมรับเราเลือกเขาเพราะเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อเรามาก ไม่เคยคบซ้อน ไม่เคยนอกใจ ให้เราเป็นคนสำคัญเสมอ เรียกว่าขาดเราไม่ได้เลย เช้า-เย็นคอยรับส่งเราทุกวันไม่เคยขาด ตอนแรกวางแพลนชีวิตดีบอกมีโครงการจะทำงานที่นั่นที่นี้ แต่ข้อเสียที่เราไม่ชอบเลย คือเขายึดติดเราจนเกินไป ไม่มีงานทำ แพลนการงานที่วางไว้ไม่ทำทั้งนั้น อ้างว่าไม่ชอบเข้าสังคม ทุกวันนี้ใช้เงินที่ทางบ้านส่งมา ถ้าส่งไม่ทันหรือฉุกเฉินก็จะให้เราออกให้ก่อน เมื่อทวงถามก็จะผลัดวันไป ไม่มีเงินเก็บ เราชอบเที่ยวต่างประเทศ ต่างจังหวัดเราอยากไปก็ต้องรอเขามีเงินขอเงินที่บ้านเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวเอง ก็ทำให้หลายที่ที่เราอยากไปแต่ก็ต้องติดที่เขาไม่มีเงิน เราก็ไม่ได้มีเงินเยอะขนาดออกให้ในส่วนของเขา แต่บางครั้งจำใจออกให้ก่อน แล้วกว่าจะได้คืนก็ทวงนานมาก(ทุกอย่างหารกันนะคะ) วันๆอยู่แต่บ้านเล่นเกม แชท FB งานบ้านไม่ทำ จานชามกินไม่ล้าง ยกเว้นเราจะบ่นจะจี้หนักๆ ขยะนานๆทิ้ง เสื้อผ้าตนเองไม่ค่อยซัก ไม่รีด ต้องให้เรารีดให้อ้างว่ารีดไม่เป็น สูบบุหรี่จัดเราไม่ชอบมากๆถึงขั้นถ้ารู้ก่อนเราคงไม่เลือกเขา แต่เรามารู้ตอนที่มาอยู่ด้วยกันแล้ว เคยยื่นคำขาดว่าให้เลือกระหว่างบุหรี่กับเรา ให้เลิกภายใน1ปี พอผ่านไป1ปี ก็สูบเบาลงแต่ไม่เลิกไปแอบสูบนอกบ้าน พักหลังกลับมาสูบจัดเหมือนเดิมพอเราว่าก็ทำหูทวนลม หลายเรื่องที่บอกไปข้างต้นเราพยายามบอกเขาให้ปรับปรุงตัว เขาก็จะมีข้ออ้างสารพัด มีเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น อาทิ รวยอยู่แล้วไม่ต้องทำงาน ติดที่ต้องรับส่งเราไง เป็นห่วงไม่อยากให้ไปกลับเอง แล้ว เราเป็นคนขี้สงสาร และขี้รำคาญก็จะฟังๆๆแล้วเออออตลอด ยอมให้ตามเหตุผลเขา และซึ้งในข้อดีที่มี แต่มาช่วงหลังนี้ อายุเรากับเขาก็มากขึ้นแล้วสามสิบต้นๆคะ เรารู้สึกว่า เราไม่เห็นอนาคตของเขาเลย ว่ามันจะไปในทิศทางไหน นอกจากจะมาพึ่งพิงเรา หากทางบ้านเขาไม่ส่งเงิน ในขณะที่เราเองสามารถเลี้ยงตัวเองได้เนื่องจากมีการงานที่มั่นคง รายได้กลางๆที่เลี้ยงตนเองได้ไปเที่ยวตปทเองได้ปีล่ะ1-2ครั้ง บ้านที่อยู่ก็เป็นเราที่ซื้อเองคนเดียว ขาดแต่รถที่เราไม่ซื้อเพราะไม่ชอบขับรถ แต่ก็นั่งtaxiได้ไม่มีปัญหา ในใจเราไม่อยากไปต่อแล้ว แต่เราก็เสียดายในความรักซื่อสัตย์ที่เขามี จึงอยากขอความเห็นเพื่อนๆว่ามันผิดมากไหมที่เราจะบอกเลิกคนที่ รักเรามาก ด้วยเหตุผลว่าเรารักและห่วงตัวเองมากกว่า หรือเราควรปรับแล้วจัดการกับเขายังไงดีคะ
ควรหยุดหรือไปต่อกับ คนที่ซื่อสัตย์ แต่ไม่มีอะไรเลย
เรามีแฟนคบกันมาร่วม10กว่าปี ที่ผ่านมาต้องยอมรับเราเลือกเขาเพราะเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อเรามาก ไม่เคยคบซ้อน ไม่เคยนอกใจ ให้เราเป็นคนสำคัญเสมอ เรียกว่าขาดเราไม่ได้เลย เช้า-เย็นคอยรับส่งเราทุกวันไม่เคยขาด ตอนแรกวางแพลนชีวิตดีบอกมีโครงการจะทำงานที่นั่นที่นี้ แต่ข้อเสียที่เราไม่ชอบเลย คือเขายึดติดเราจนเกินไป ไม่มีงานทำ แพลนการงานที่วางไว้ไม่ทำทั้งนั้น อ้างว่าไม่ชอบเข้าสังคม ทุกวันนี้ใช้เงินที่ทางบ้านส่งมา ถ้าส่งไม่ทันหรือฉุกเฉินก็จะให้เราออกให้ก่อน เมื่อทวงถามก็จะผลัดวันไป ไม่มีเงินเก็บ เราชอบเที่ยวต่างประเทศ ต่างจังหวัดเราอยากไปก็ต้องรอเขามีเงินขอเงินที่บ้านเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวเอง ก็ทำให้หลายที่ที่เราอยากไปแต่ก็ต้องติดที่เขาไม่มีเงิน เราก็ไม่ได้มีเงินเยอะขนาดออกให้ในส่วนของเขา แต่บางครั้งจำใจออกให้ก่อน แล้วกว่าจะได้คืนก็ทวงนานมาก(ทุกอย่างหารกันนะคะ) วันๆอยู่แต่บ้านเล่นเกม แชท FB งานบ้านไม่ทำ จานชามกินไม่ล้าง ยกเว้นเราจะบ่นจะจี้หนักๆ ขยะนานๆทิ้ง เสื้อผ้าตนเองไม่ค่อยซัก ไม่รีด ต้องให้เรารีดให้อ้างว่ารีดไม่เป็น สูบบุหรี่จัดเราไม่ชอบมากๆถึงขั้นถ้ารู้ก่อนเราคงไม่เลือกเขา แต่เรามารู้ตอนที่มาอยู่ด้วยกันแล้ว เคยยื่นคำขาดว่าให้เลือกระหว่างบุหรี่กับเรา ให้เลิกภายใน1ปี พอผ่านไป1ปี ก็สูบเบาลงแต่ไม่เลิกไปแอบสูบนอกบ้าน พักหลังกลับมาสูบจัดเหมือนเดิมพอเราว่าก็ทำหูทวนลม หลายเรื่องที่บอกไปข้างต้นเราพยายามบอกเขาให้ปรับปรุงตัว เขาก็จะมีข้ออ้างสารพัด มีเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น อาทิ รวยอยู่แล้วไม่ต้องทำงาน ติดที่ต้องรับส่งเราไง เป็นห่วงไม่อยากให้ไปกลับเอง แล้ว เราเป็นคนขี้สงสาร และขี้รำคาญก็จะฟังๆๆแล้วเออออตลอด ยอมให้ตามเหตุผลเขา และซึ้งในข้อดีที่มี แต่มาช่วงหลังนี้ อายุเรากับเขาก็มากขึ้นแล้วสามสิบต้นๆคะ เรารู้สึกว่า เราไม่เห็นอนาคตของเขาเลย ว่ามันจะไปในทิศทางไหน นอกจากจะมาพึ่งพิงเรา หากทางบ้านเขาไม่ส่งเงิน ในขณะที่เราเองสามารถเลี้ยงตัวเองได้เนื่องจากมีการงานที่มั่นคง รายได้กลางๆที่เลี้ยงตนเองได้ไปเที่ยวตปทเองได้ปีล่ะ1-2ครั้ง บ้านที่อยู่ก็เป็นเราที่ซื้อเองคนเดียว ขาดแต่รถที่เราไม่ซื้อเพราะไม่ชอบขับรถ แต่ก็นั่งtaxiได้ไม่มีปัญหา ในใจเราไม่อยากไปต่อแล้ว แต่เราก็เสียดายในความรักซื่อสัตย์ที่เขามี จึงอยากขอความเห็นเพื่อนๆว่ามันผิดมากไหมที่เราจะบอกเลิกคนที่ รักเรามาก ด้วยเหตุผลว่าเรารักและห่วงตัวเองมากกว่า หรือเราควรปรับแล้วจัดการกับเขายังไงดีคะ