ขอเกริ่น+ระบาย ก่อนนะคะ บ้านเราอยู่แถวแยกลำสาลี เป็นอาคารพาณิชย์ติดกับถนนใหญ่ ที่ตอนนี้กำลังสร้างรถไฟฟ้าอยู่หน้าบ้านเรา กิจการที่บ้านซึ่งตอนแรกมีพนักงาน มีงานเข้าไม่ขาดสาย พอเศรษฐกิจเริ่มไม่ดี คนงานพากันออก งานไม่ค่อยมี พ่อก็เริ่มทำงานไม่ไหว แม่ก็ทำคนเดียวไม่ไหว ตัวหนูเองอยู่ ม.6 กำลังจะเรียนจบ ช่วงนี้งานที่ รร เยอะมาก พี่ก็เรียนมหาลัยแถว บางเขน แม่ไม่ให้นอนหอ ต้องนั่งรถเมล์ไปกลับ น้องสาวเรียน ม.4 ยังไม่รู้จะเรียนมหาลัยไหน ไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไง น้องชายสุดท้องไม่ค่อยปกติ สื่อสารไม่ค่อยรู้เรื่อง เรียนไม่ได้เลย
ตัวหนูเองนั้น ไม่ได้เรียนเก่ง เรียนวิทย์คณิต เพราะพ่อปูทางให้ แต่มารู้ตัวว่าไม่ใช่ตอน ม.5 เทอม 2 จะไปเรียนต่อดิจิตอลอาร์ต มหาลัยเอกชน จะกู้เรียนเพราะแม่ส่งไม่ไหวแน่ๆ ลูกตั้ง 4 คน หนูหางานทำวันหยุด รับวาดรูป ได้เงินมาเป็นค่าเที่ยวค่าซื้อของส่วนตัวเลยจะไม่ค่อยขอแม่ยกเว้นค่าเทอม ส่วนค่าขนมไป รร แม่ยังให้อยู่ ส่วนตัวหนูเองเห็นแม่เหนื่อย หนูเลยคิดว่าเรียนจบจะทำงานด้วยเรียนด้วย จะไม่พึ่งเงินแม่ ส่วนพี่สาวก็เรียนอย่างเดียวไม่ได้ทำงาน แต่เคยทำงานอยู่ เคยคุยกับพี่แล้วว่าถ้าแม่ไม่ให้เงินไปเรียนก็จะหางานทำ หนูเอาตัวรอดได้ แต่คนอื่นๆ ที่เหลือนี่สิ
หนูพยายามหาอะไรทำเพื่อคลายเครียด เรียนก็เครียด การบ้านก็เครียด สอบก็เครียด งานบ้านก็เคร่องเครียด งานที่บ้านก็เครียดอีก หนูก็เลยเล่นบาสเพื่อจะได้ลืมๆ เรื่องที่หนักหัวไปบ้าง เล่นเกม ฟังเพลง ร้องเพลง ดูหนัง ซึ่งทำให้หนูไม่เครียดแล้วมองโลกในแง่ดี+โกความจริงเสมอ แต่แม่จะมองว่ามันไร้สาระ เวลาแม่ให้ช่วยงานที่บ้าน หนูก็ช่วยเต็มที่ ไม่เคยเกี่ยง แต่ก็จะโดนมองว่าเหลียวไหล โดนมองว่าแย่ตลอด ทุกวันนี้ไม่ค่อยอยากกลับบ้านเพราะเหนื่อยทั้งกายและใจ (คือใครจะบอกว่าโตไปเหนื่อยกว่านี้ แค่นี้จิ้บๆ หนูก็จะ ค่าาาาา แล้วแต่เลยเนอะ คือหนูเหนื่อยจริงๆ และพร้อมเหนื่อยกว่านี้ แต่คือตอนนี้หนูเหนื่อยนะ 5555)
จนกระทั่งแม่ทะเลาะกับพ่อ(ซึ่งก็หลายครั้งแล้ว) เรียกหนูมาคุยคนเดียวแบบว่า ไม่ไหวแล้ว ทำงานอยู่คนเดียว ลูกค้าจู้จี้ ไม่มีคนช่วย อยู่กันแบบตัวใครตัวมัน (หนูคิดว่าทุกคนอึดอัดเลยหาที่สงบๆ อยู่กันตามมุมต่างๆ ในบ้าน) แม่ก็พูดแนวๆ ว่าถ้าจะปล่อยตึกให้เช่าปล่อยตึกขายจะไปอยู่ไหนกัน พวกเมิงจะอยู่กันได้มั้ย (คือด่าเลย อารมร้อนมาเลย) หนูก็พูดว่า ตัวหนูเองอะอยู่ได้ พยายามหางานทำ จบม.6 ก็จะทำงานหาเงินจะไม่พึ่งเงินแม่ ถ้าตึกนี้ปล่อยเช่าหรือขาย หนูก็จะไปอยู่หอกับเพื่อนใกล้ๆ มหาลัย พอพูดๆ ไป แม่ก็เบาอารมณ์ลง แม่ก็พูดว่า เอ็งอะ เอาตัวรอดได้ แต่คนอื่นๆ นี่สิ แล้วก็ดราม่าเลย หนูก็ได้แต่บอกว่า เข้าใจ ก็มันทำไม่ไหว คุยกันประมาณนี้หนูก็แยกย้ายไปทำนู่นนี่ต่อ
ที่อยากจะถามทุกคนคือ อาคารพาณิชย์ 4 ชั้น 4 ตึกติดกัน ติดถนนใหญ่ แถวแยกลำสาลี ถนน ศรีนครินทร์ ติดกับรถไฟฟ้าที่ยังสร้างไม่เสร็จ รอบๆ ตึกจะเป็นร้านและที่อยู่อาศัยเป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีคนเดินพุ่งพล่าน จะปล่อยเช่าปล่อยขาย จะเริ่มยังไงดี แม่จะไม่มีแรงทำงานแล้ว งานที่แม่ทำหนูก็ทำไม่เป็น รับงานไม่เป็น ไม่มีความรู้ทางนั้นมากพอ (ทำกิจการต่อจากแม่ไม่ได้นั่นแหละ)
ขอบคุณที่รับฟัง และขอบคุณสำหรับคำตอบของทุกๆ ท่านนะคะ
กิจการที่บ้านเริ่มไปไม่ไหวควรทำอย่างไรดี
ตัวหนูเองนั้น ไม่ได้เรียนเก่ง เรียนวิทย์คณิต เพราะพ่อปูทางให้ แต่มารู้ตัวว่าไม่ใช่ตอน ม.5 เทอม 2 จะไปเรียนต่อดิจิตอลอาร์ต มหาลัยเอกชน จะกู้เรียนเพราะแม่ส่งไม่ไหวแน่ๆ ลูกตั้ง 4 คน หนูหางานทำวันหยุด รับวาดรูป ได้เงินมาเป็นค่าเที่ยวค่าซื้อของส่วนตัวเลยจะไม่ค่อยขอแม่ยกเว้นค่าเทอม ส่วนค่าขนมไป รร แม่ยังให้อยู่ ส่วนตัวหนูเองเห็นแม่เหนื่อย หนูเลยคิดว่าเรียนจบจะทำงานด้วยเรียนด้วย จะไม่พึ่งเงินแม่ ส่วนพี่สาวก็เรียนอย่างเดียวไม่ได้ทำงาน แต่เคยทำงานอยู่ เคยคุยกับพี่แล้วว่าถ้าแม่ไม่ให้เงินไปเรียนก็จะหางานทำ หนูเอาตัวรอดได้ แต่คนอื่นๆ ที่เหลือนี่สิ
หนูพยายามหาอะไรทำเพื่อคลายเครียด เรียนก็เครียด การบ้านก็เครียด สอบก็เครียด งานบ้านก็เคร่องเครียด งานที่บ้านก็เครียดอีก หนูก็เลยเล่นบาสเพื่อจะได้ลืมๆ เรื่องที่หนักหัวไปบ้าง เล่นเกม ฟังเพลง ร้องเพลง ดูหนัง ซึ่งทำให้หนูไม่เครียดแล้วมองโลกในแง่ดี+โกความจริงเสมอ แต่แม่จะมองว่ามันไร้สาระ เวลาแม่ให้ช่วยงานที่บ้าน หนูก็ช่วยเต็มที่ ไม่เคยเกี่ยง แต่ก็จะโดนมองว่าเหลียวไหล โดนมองว่าแย่ตลอด ทุกวันนี้ไม่ค่อยอยากกลับบ้านเพราะเหนื่อยทั้งกายและใจ (คือใครจะบอกว่าโตไปเหนื่อยกว่านี้ แค่นี้จิ้บๆ หนูก็จะ ค่าาาาา แล้วแต่เลยเนอะ คือหนูเหนื่อยจริงๆ และพร้อมเหนื่อยกว่านี้ แต่คือตอนนี้หนูเหนื่อยนะ 5555)
จนกระทั่งแม่ทะเลาะกับพ่อ(ซึ่งก็หลายครั้งแล้ว) เรียกหนูมาคุยคนเดียวแบบว่า ไม่ไหวแล้ว ทำงานอยู่คนเดียว ลูกค้าจู้จี้ ไม่มีคนช่วย อยู่กันแบบตัวใครตัวมัน (หนูคิดว่าทุกคนอึดอัดเลยหาที่สงบๆ อยู่กันตามมุมต่างๆ ในบ้าน) แม่ก็พูดแนวๆ ว่าถ้าจะปล่อยตึกให้เช่าปล่อยตึกขายจะไปอยู่ไหนกัน พวกเมิงจะอยู่กันได้มั้ย (คือด่าเลย อารมร้อนมาเลย) หนูก็พูดว่า ตัวหนูเองอะอยู่ได้ พยายามหางานทำ จบม.6 ก็จะทำงานหาเงินจะไม่พึ่งเงินแม่ ถ้าตึกนี้ปล่อยเช่าหรือขาย หนูก็จะไปอยู่หอกับเพื่อนใกล้ๆ มหาลัย พอพูดๆ ไป แม่ก็เบาอารมณ์ลง แม่ก็พูดว่า เอ็งอะ เอาตัวรอดได้ แต่คนอื่นๆ นี่สิ แล้วก็ดราม่าเลย หนูก็ได้แต่บอกว่า เข้าใจ ก็มันทำไม่ไหว คุยกันประมาณนี้หนูก็แยกย้ายไปทำนู่นนี่ต่อ
ที่อยากจะถามทุกคนคือ อาคารพาณิชย์ 4 ชั้น 4 ตึกติดกัน ติดถนนใหญ่ แถวแยกลำสาลี ถนน ศรีนครินทร์ ติดกับรถไฟฟ้าที่ยังสร้างไม่เสร็จ รอบๆ ตึกจะเป็นร้านและที่อยู่อาศัยเป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีคนเดินพุ่งพล่าน จะปล่อยเช่าปล่อยขาย จะเริ่มยังไงดี แม่จะไม่มีแรงทำงานแล้ว งานที่แม่ทำหนูก็ทำไม่เป็น รับงานไม่เป็น ไม่มีความรู้ทางนั้นมากพอ (ทำกิจการต่อจากแม่ไม่ได้นั่นแหละ)
ขอบคุณที่รับฟัง และขอบคุณสำหรับคำตอบของทุกๆ ท่านนะคะ