มีความรู้สึกอยากเลิก แต่ก็ไม่อยากเลิก

รู้สึกว่ายิ่งคบกันนานยิ่งรู้สึกไม่ค่อยดีบ่อยขึ้น หลายต่อหลายครั้ง ที่เค้าชอบให้คำพูดแบบ เสียงดัง เหมือนตะคอกใส่ ทั้งที่คุยกันปกติ ใช้คำพูดเหมือนการขึ้นเสียง ซึ่งเราไม่ชอบเลย เราก็บอกทำไมต้องขึ้นเสียง ทำไมต้องเสียงดังด้วย เค้าก็บอก นี้เค้าเสียงดังหรอ นี้เค้าขึ้นเสียงหรอ หลายครั้งที่เกิดการน้อยใจกับเรื่องนี้ กับเรื่อง เวลาออกไปหาอะไรกินด้วยกันค่ะ หลายต่อหลายครั้งที่เราเลี้ยงเค้า แรกๆ ก็แบบ พลัดกันจ่าย หลังๆมาเริ่มจ่ายของใครของมัน ละบางครั้งเค้าก็แบบลืมกระเป๋าตังบ่อยๆ ละเราก็ต้องจ่าย บางทีก็แอบบคิดมื้อหน้าอาจจะเลี้ยงคืน หรือจ่ายคืน ก็ไม่ จ่ายใครจ่ายมัน บ่อยครั้งเค้าจะมานอนห้องเรา ครีมทาผิว โฟม ครีมอาบน้ำ คือก็เป็นของเราหมด เค้าก็ใช้เยอะมาก บางตัวเราแทบไม่ได้ใช้เลย เค้าใช้จนเกือบหมด สุดท้ายพอเราจะใช้เราก็ซื้อเอง เราไม่เคยขอให้เค้าซื้ออะไรให้เราเลย เราไม่เคยขอให้เค้าเลี้ยงนั้นเลี่ยงนี้เราเลย บางทีซื้อของกินจุกจิกคือเราแบ่งเค้ากินตลอด แต่แบบเค้าก็จะแบบซื้อมากินเอง แทบไม่เคยถามว่าจะกินมั้ย บางอย่างเราซื้อมากินบ้างแบบตุนไว้ในตู้เย็น ไม่เคยถามเลยว่าเราจะยังอยากกินอยู่มั้ย เค้าจะเอาไปกินจนหมด จนแบบคิดในใจแล้วเราล่ะจะกินอะไร ...
พูดถึงเรื่องทะเลาะบ้าง เราเป็นขี้น้อยใจ ชอบเก็บอะไรเล็กๆน้อยๆ มาคิด พอได้คิดก็ชอบเก็บไว้คนเดียว และไม่ค่อยพูด พอเราเปลี่ยนไป เค้าก็ถาม มันก็ดี ที่ถาม แต่เวลาเราโมโห หรือ คิดอะไรอย๊เราจะชอบเงียบก่อน เรารู้เราผิด แต่แบบเค้าก็จะชอบโมโหร้าย ตะคอกใส่เรา มันเสียความรู้สึก อย่างบางทีเราไปออกกำลังกาย เราบอกว่าเราปวดขา กว่าเค้าจะหันมาสนใจเราก็แทบจะหายปวดแล้วอะ หรือเราไม่มีตัวตนคะ บางทีเค้าเอาแต่ใจจดใจจ่อกับสิ่งที่เค้ากำลังดูอยู่ หรือ เล่น เฟซบุ๊คอยู่ จนลืมเราไปก็ได้หรอค่ะ ทั้งๆที่เราก็อยู่ใกล้ๆเค้า เค้าแทบไม่หันเค้ามาคุยกับเราเลยด้วยซ้ำ เห้ออ เราน้อยใจเกินไป หรือ เราควรทำยังไงดี