เราเป็นคนไม่มีความมั่นใจแล้วก็มองโลกในแง่ร้ายตั้งแต่เด็กๆแล้ว ตอนนี้เราก็ทะเลาะกับครอบครัว เพราะเรามักจะจำสิ่งไม่ดีที่ครอบครัวทำกับเราไว้ตอนเด็กๆ เรามีปมที่ว่าครอบครัวรักพี่ชายมากกว่า พ่อก็ชอบมีชู้ แม่ก็บอกเราว่าไม่น่าตกกะไดพลอยโจรมีลูกกับพ่อเลย ไม่งั้นแม่คงมีความสุขกว่านี้ แล้วพ่อเรากับพี่ชายเหมือนกันตรงอารมณ์ร้อนแล้วชอบทำร้ายร่างกาย เราโดนพี่ชายต่อยบ้าง ล็อคคอให้หายใจไม่ออกบ้าง ทำลายข้าวของ นี่คือสิ่งที่เราเจอและได้รับมาตั้งแต่เด็ก
เราไม่สามารถมองพ่อเหมือนเดิมได้ เราจะมองพ่อว่าเป็นคนเห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ พ่อชอบทำให้แม่ร้องไห้บ่อยๆเพราะเรื่องผู้หญิง ซึ่งปัจจุบันก็ยังทำอยู่
แม่เล่าว่าพ่อเคยไปขึ้นห้องผู้หญิง ตอนแม่ท้อง9เดือน แล้วแม่ก็ตามไปเจอ ตอนเด็กๆวันที่ไปกินข้าวกับครอบครัว เราก็จับได้ว่าพ่อคุยโทรศัพท์กับเมียน้อย
เพื่อนคนไหนที่เคยทำไม่ดีกับเรา เราจำได้หมด คือตอนนี้ในสมองเราเวลาเห็นหน้าใครก็จะนึกถึงตอนที่เขาทำให้เราเจ็บปวด
แล้วล่าสุดเราทะเลาะกับพ่อเราก็หลุดพูดคำว่า พ่อเ*ดเป็นอย่างเดียว เราก็โดนพ่อยำเละ แต่ถามว่าเจ็บมั้ย เราไม่เจ็บเพราะชินแล้ว แม่บอกให้เราขอโทษ แต่เราไม่ขอโทษ เพราะขนาดพ่อทำกับแม่ แม่ยังเคยบอกเราเลยตอนเด็กๆ ว่าพ่อไม่เคยขอโทษแม่สักคำที่ผ่านมา แล้วเราต้องขอโทษด้วยหรอ เราอยากให้พ่อเราเจ็บปวดเหมือนที่ทำกับแม่เรา เพราะถ้าเราเข้าใจความเจ็บปวดของคนอื่น เราก็จะไม่ทำแบบนั้นกับใครก็แล้วแต่
เรารู้สึกว่าเราไม่ได้เกิดมาจากความรัก แต่เกิดมาจากความไคร่ของคนที่เราต้องเรียกว่าพ่อ
ตอนนี้เราไม่สามารถมองใคร หรือตัวเองในแง่ดีได้อีกต่อไปแล้ว ช่วยด้วย ช่วยเราด้วย
ทำยังไงดี ตอนนี้เรามองทุกคนเป็นศัตรูไปหมด
เราไม่สามารถมองพ่อเหมือนเดิมได้ เราจะมองพ่อว่าเป็นคนเห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ พ่อชอบทำให้แม่ร้องไห้บ่อยๆเพราะเรื่องผู้หญิง ซึ่งปัจจุบันก็ยังทำอยู่
แม่เล่าว่าพ่อเคยไปขึ้นห้องผู้หญิง ตอนแม่ท้อง9เดือน แล้วแม่ก็ตามไปเจอ ตอนเด็กๆวันที่ไปกินข้าวกับครอบครัว เราก็จับได้ว่าพ่อคุยโทรศัพท์กับเมียน้อย
เพื่อนคนไหนที่เคยทำไม่ดีกับเรา เราจำได้หมด คือตอนนี้ในสมองเราเวลาเห็นหน้าใครก็จะนึกถึงตอนที่เขาทำให้เราเจ็บปวด
แล้วล่าสุดเราทะเลาะกับพ่อเราก็หลุดพูดคำว่า พ่อเ*ดเป็นอย่างเดียว เราก็โดนพ่อยำเละ แต่ถามว่าเจ็บมั้ย เราไม่เจ็บเพราะชินแล้ว แม่บอกให้เราขอโทษ แต่เราไม่ขอโทษ เพราะขนาดพ่อทำกับแม่ แม่ยังเคยบอกเราเลยตอนเด็กๆ ว่าพ่อไม่เคยขอโทษแม่สักคำที่ผ่านมา แล้วเราต้องขอโทษด้วยหรอ เราอยากให้พ่อเราเจ็บปวดเหมือนที่ทำกับแม่เรา เพราะถ้าเราเข้าใจความเจ็บปวดของคนอื่น เราก็จะไม่ทำแบบนั้นกับใครก็แล้วแต่
เรารู้สึกว่าเราไม่ได้เกิดมาจากความรัก แต่เกิดมาจากความไคร่ของคนที่เราต้องเรียกว่าพ่อ
ตอนนี้เราไม่สามารถมองใคร หรือตัวเองในแง่ดีได้อีกต่อไปแล้ว ช่วยด้วย ช่วยเราด้วย