สวัสดีค่ะนี้คือกระทู้เเรกของเราเรามีเรื่องราวประสบการณ์ของชีวิตมาเล่าให้ฟัง.
เริ่มเลยน่ะค่ะ เราคบกับเเฟนมาก่อนจะเเต่งงานกัน3ปีโดยที่เราไม่เคยนอนบ้านฝ่ายชายคือไปๆมาๆค่ะ จนเราท้องทางเค้าก็มาคุยเรื่องเเต่งงานกันค่ะ จนเราได้มาอยู่ด้วยกันที่บ้านฝ่ายชายคืนเเรกที่เราไปอยู่เเม่สามีก็พูดขึ้นมาว่า รู้เเบบนี้ไม่จัดขันหมากมาไห้หรอกเราได้ยินก็รู้สึกเสียใจน่ะค่ะก่อนเเต่งงานเเม่สามีเีกับเรามากเพราะเวลาเราไปบ้านเค้าเราจะซื้อของไปฝากเล็กไปน้อยๆทำงานบ้านเหมือนบ้านเองทุกอย่างเพราะเรารักลูกชายเค้ามากค่ะเลยทำไปไม่อยากไห้มีปันหาว่าไปไม่เคยจับทำอะไรเราเสียใจที่เเม่สามีพูดมาเเบบนั้น เเม่สามีกดดันเราสารพัดว่าเเทกบ้าง ข่มเหงบ้าง ตอนเเรกสามีก็เข้าข้างเราน่ะเค้าคนกลางเราก็เข้าใจเเต่พอวันหนึ่งเเม่เราเห็นที่เราอดไม่ไหวเสียใจไม่ไหวเพราะเราตั้งท้องอยู่จนบอกไห้เรามาบ้านเราก็มาน่ะทุกอย่างกลับเปลี่ยนเป็นหน้ามือหลังมือหทดเลยสามีเราเปลี่ยนจนเป็นอีกคนเชื่อเเม่เค้าทุกอย่าง เเม่เค้าด่าเราเค้านั่งฟังเฉยทั้งๆที่เราไม่ผิดเค้าทำงานได้เค้าไห้เเม่เค้าหมดเรากับลูกไม่เคยเห็นเลยไห้เรามา1500ตอนนั้นเราก็เก็บเข้าบันชีเผื่อเวลาลูกเกิดได้มีตังเก็บซื้อของ เเละตอนนั้นเราไปกดออกจากบันชีเค้า1500เพื่อเก็บไว้ไห้ลูกเเละเราทะเลาะกันไม่ได้คุยสองวันสามีเราเอาเบอคนอื่นโทรมาว่าเราว่า หน้าด้านเลิกกันไปยังเอาตังเค้า.เราจุกน้ำตาไหลบอกไม่ถูกนี่ลูกของเค้าด้วยนิ จนเรามารู้ทีหลังว่าเค้าติดยาเสพติดตังออกทีไรไม่เคยพูดว่าซื้อนมบำรุงลูกบ้างไม่เคยมีจากปากของคนเป็นพ่อของลูก เเม่ของสามีพูดเข้าโทรสับที่เค้าโทรมาหาเราว่า ไห้มันเเค่นั้นเเหละเเล้วไม่ต้องไห้เเล้ว.เราเสียใจที่สุดในชีวิตจนต้องตัดสินใจเลิกกับคนที่ไม่เคยมีความเป็นผู้นำตอนเราทำงานได้ดีมากทั้งเเม่เเละลูกเเต่พอเราท้องเราเห็นหมดทุกอย่าง เรายอมอดกลั้นที่จะเห็นหน้าลูกเราทำถูกเเล้วใช่ไหนค่ะ.
ใครเคยเจอเหตุการณ์เเบบเดียวกับเราบ้าง.
เริ่มเลยน่ะค่ะ เราคบกับเเฟนมาก่อนจะเเต่งงานกัน3ปีโดยที่เราไม่เคยนอนบ้านฝ่ายชายคือไปๆมาๆค่ะ จนเราท้องทางเค้าก็มาคุยเรื่องเเต่งงานกันค่ะ จนเราได้มาอยู่ด้วยกันที่บ้านฝ่ายชายคืนเเรกที่เราไปอยู่เเม่สามีก็พูดขึ้นมาว่า รู้เเบบนี้ไม่จัดขันหมากมาไห้หรอกเราได้ยินก็รู้สึกเสียใจน่ะค่ะก่อนเเต่งงานเเม่สามีเีกับเรามากเพราะเวลาเราไปบ้านเค้าเราจะซื้อของไปฝากเล็กไปน้อยๆทำงานบ้านเหมือนบ้านเองทุกอย่างเพราะเรารักลูกชายเค้ามากค่ะเลยทำไปไม่อยากไห้มีปันหาว่าไปไม่เคยจับทำอะไรเราเสียใจที่เเม่สามีพูดมาเเบบนั้น เเม่สามีกดดันเราสารพัดว่าเเทกบ้าง ข่มเหงบ้าง ตอนเเรกสามีก็เข้าข้างเราน่ะเค้าคนกลางเราก็เข้าใจเเต่พอวันหนึ่งเเม่เราเห็นที่เราอดไม่ไหวเสียใจไม่ไหวเพราะเราตั้งท้องอยู่จนบอกไห้เรามาบ้านเราก็มาน่ะทุกอย่างกลับเปลี่ยนเป็นหน้ามือหลังมือหทดเลยสามีเราเปลี่ยนจนเป็นอีกคนเชื่อเเม่เค้าทุกอย่าง เเม่เค้าด่าเราเค้านั่งฟังเฉยทั้งๆที่เราไม่ผิดเค้าทำงานได้เค้าไห้เเม่เค้าหมดเรากับลูกไม่เคยเห็นเลยไห้เรามา1500ตอนนั้นเราก็เก็บเข้าบันชีเผื่อเวลาลูกเกิดได้มีตังเก็บซื้อของ เเละตอนนั้นเราไปกดออกจากบันชีเค้า1500เพื่อเก็บไว้ไห้ลูกเเละเราทะเลาะกันไม่ได้คุยสองวันสามีเราเอาเบอคนอื่นโทรมาว่าเราว่า หน้าด้านเลิกกันไปยังเอาตังเค้า.เราจุกน้ำตาไหลบอกไม่ถูกนี่ลูกของเค้าด้วยนิ จนเรามารู้ทีหลังว่าเค้าติดยาเสพติดตังออกทีไรไม่เคยพูดว่าซื้อนมบำรุงลูกบ้างไม่เคยมีจากปากของคนเป็นพ่อของลูก เเม่ของสามีพูดเข้าโทรสับที่เค้าโทรมาหาเราว่า ไห้มันเเค่นั้นเเหละเเล้วไม่ต้องไห้เเล้ว.เราเสียใจที่สุดในชีวิตจนต้องตัดสินใจเลิกกับคนที่ไม่เคยมีความเป็นผู้นำตอนเราทำงานได้ดีมากทั้งเเม่เเละลูกเเต่พอเราท้องเราเห็นหมดทุกอย่าง เรายอมอดกลั้นที่จะเห็นหน้าลูกเราทำถูกเเล้วใช่ไหนค่ะ.