ทำยังไงเราถึงจะเลิกอคติกับแม่สามีได้คะ

สวัสดีค่ะ เราขออธิบายก่อนนะคะ ว่าตอนเเรกเรารู้สึกดีกับเเม่สามีมากๆค่ะ เเต่มีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้เราอคติค่ะ เรากับสามีคบกันมา4ปีจะเข้าปีที่5ค่ะ มีลูกด้วยกัน1คน อายุ2ขวบ สามีอาศัยอยู่บ้านเราค่ะ บ้านเเยกออกมาคนล่ะหลังกับบ้านพ่อเเม่เราเเต่อยู่ในรั้วเดียวกัน ที่ต้องมาอยู่บ้านเราเพราะที่นี่มีงานทำ เเละเราก็ทำงานช่วยที่บ้านด้วย งานเอกสารทั้งหมดเราจะรับผิดชอบโดยทำอยู่ที่บ้านและเราต้องเลี้ยงลูกไปด้วยค่ะ บ้านสามีอยู่อีกจังหวัดห่างจากบ้านเราประมาณ3ชม.ค่ะ เราจะไปเยี่ยมเเม่สามีเดือนล่ะครั้ง 2เดือนครั้งเเล้วเเต่โอกาสค่ะ เวลาไปเเม่สามีน่ารักมากค่ะ ทำของโปรดให้เราทาน เตรียมนู้นนี่นั้นไว้ให้เรา กอดเรา เรารู้สึกดีกับเเม่สามีมากๆเลยค่ะ เเม่เค้าอาศัยอยู่บ้านหลังนั้นคนเดียวเเต่มีพี่น้องของเเม่เค้าปลูกบ้านอยู่ในรั้วเดียวกันค่ะ สามีเราจะชอบกังวลเรื่องเเม่ เพราะเเม่เค้าแก่มากเเล้ว60กว่าปีค่ะ เราเลยให้เค้าชวนเเม่เค้ามาอยู่ด้วยกันที่บ้านเรา เเรกๆเเม่ไม่ยอมมาค่ะ เพราะห่วงบ้าน จนมาปีนี้เเม่เค้ายอมมาอยู่ด้วยกะนค่ะ โดยอยู่บ้านหลังเดียวกันกับเราเเละสามี เราก็ใช้ชีวิตปกติของเรามาเรื่อยๆ จนวันนึงเรามีประชุมต้องออกไปข้างนอก1ชม.เราฝากลูกไว้กับเเม่เรา พอเรากลับมาเเม่เรามาบอกเรา ว่าเเม่สามีเดินเข้าไปหาเเม่เราในบ้านและพูดถึงเราว่า “ กับข้าวกับปลามันก็ไม่รู้จักทำให้ผัวมันกิน เวลาลูกมันนอน มันก็ไปนอนพร้อมลูก” ซึ่งเราฟังเเล้วค่อนข้างตกใจค่ะ เพราะถึงขนาดไปบอกเเม่เราเลย เรื่องทำกับข้าวเราไม่ถนัดจริงๆค่ะ ที่เราชอบสามีเราเพราะเราชอบผู้ชายทำกับข้าวเป็น ส่วนใหญ่เรื่องกับข้าวจะเป็นสามีเราจัดการ อาจจะมีซื้อบ้างค่ะ ส่วนกับข้าวเเม่เค้า เเม่เค้าจะทำกินเองเพราะจะถูกปากมากกว่า เราจะทำกับข้าวเฉพาะที่ให้ลูกเรากินเป็นเมนูง่ายๆ ไม่ได้ปรุงรสเยอะเพราะสามีบอกว่าเราปรุงอาหารไม่อร่อย ส่วนเรื่องนอนเรานอนจริงๆนั้นเเหละค่ะ เพราะเราเป็นเเม่ฟลูทาม ลูกเรายังกินมื้อดึกอยู่ กลางคืนเราเเทบไม่ได้นอนค่ะ เเต่เราไม่ได้นอนกับลูกทุกครั้งนะคะ วันไหนมีงานบ้านที่ต้องทำเราก็ไปทำ หน้าที่เราในเเต่ล่ะวันคือ จัดการลูก ทำงานบ้าน ทำงานเอกสารธุรกิจของที่บ้าน ส่วนของเเม่สามี เราจะมีหน้าที่จัดยาให้ ซักผ้า ตากผ้าให้ค่ะ เรารู้สึกนอยมากๆค่ะ ตอนที่ได้ยินเเม่เราพูด จนเวลาผ่านไป1เดือนเเม่สามีเราอยากกลับบ้านเค้า สามีเราเลยไปส่งเรานั่งกินข้าวกับพ่อ พ่อเราบอกว่า เเม่สามีมาบอกพ่อเราว่า “ กับข้าวกับปลามันก็ไม่รู้จักทำให้ผัวมันกิน เวลาลูกมันนอน มันก็ไปนอนพร้อมลูก” ใช่ค่ะ ประโยคเดิมเลย พูดกับเเม่เรายังไม่พอ ยังมาพูดกับพ่อเราอีก ซึ่งพ่อกับเเม่เราไม่เคยคุยกันเรื่องนี้นะคะ จนเเม่สามีมาอยู่กับเรารอบนี้ รอบที่3เเล้ว เเละรอบนี้จะอยู่ยาว เเต่เราก็ยังมูฟออนออกมาจากคำพูดเหล่านั้นไม่ได้เลยค่ะ เราจะตีตัวออกห่างมากขึ้น เช่น ถ้าเเม่สามีอยู่ในบ้าน เราจะไม่ค่อยเข้าบ้านค่ะ จะเลี้ยงลูกอยู่บ้านเเม่เราเเทน หรือเวลาเราจะทำงานบ้านเราจะรอเเม่สามีออกมากินข้าวก่อน เวลาสามีเรากลับดึกเราจะอยู่เเต่ในห้อง ไม่ค่อยกล้าออกมาค่ะ เอาตรงๆเหมือนเราอคติไปเเล้ว เราจะแก้ความรุ้สึกเรายังไงดีคะ