ถ้าผู้หญิงอย่างเราเลว เชิญผู้ชายแสนดีแบบคุณไปหาผู้หญิงที่ดีเถอะค่ะ เนรเทศชีวิตที่แสนดีออกไปจากผู้หญิงเลวๆคนนี้เถอะ

สวัสดีค่ะเรามีเรื่องที่อยากจะแชร์ให้อ่านกันค่ะ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองค่ะ ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยนะค่ะว่าส่วนตัวแล้วเราไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไรเลยค่ะ เคยมีครอบครัวมาก่อนแล้วมีลูกกับสามีเก่าสองคน แต่เราเลิกกันเลยแบ่งลูกกันเลี้ยงไปคนล่ะคนค่ะ เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องของสามีใหม่ค่ะ เรากับสามีคบกันได้สามปีจดทะเบียนกันแต่ยังไม่ได้จัดงานแต่งค่ะ (พ่อแม่สามีบอกว่าเราไม่ดี ไม่น่าที่จะเป็นคู่ชีวิตที่ดีให้ลูกชายเขาได้ค่ะ) สามปีที่คบกันเราต่างคนต่างอยู่ค่ะจนปัจจุบันก็ต่างคนต่างอยู่ เจอกันสัปดาห์ล่ะสองวัน เจอเช้าเย็นกลับนะค่ะ ตอนเราปีแรกเราทำงาน กินข้าว ซื้อของเราจ่ายของเราเองค่ะ กินข้าวเราก็แชร์ค่ะ พอมาปีที่สองเราลาออกจากงานเพราะเราต้องรักษาโรคประจำตัวในวันที่ตัดสินใจลาออกจากงาน ช่วงที่ไม่ได้ทำงานยอมรับค่ะ เขาจ่ายให้เราใช้เดือนล่ะสองพัน สี่พัน ปัจจุบัน หกพันต่อเดือนค่ะ เราคิดว่าอย่างน้อยเขาก็ยังรับผิดชอบและสามารถดูแลเราได้ในช่วงที่เราแย่ หลังจากพักมาได้ปีเราเริ่มหาสมัครงาน มีไปสัมภาษณ์หลายที่แต่ก็ไม่ผ่าน เราก็พยามยามรับงานเล็กๆน้อยๆมาทำ ไม่ใช่ว่าเราไม่ทำอะไรเลย แต่ทุกอย่างที่เราเคยคิดเคยอดทนก็ระเบิดออกมาค่ะ สิ่งที่ออกจากปากสามีมาคือ *ทำไมต้องเอาภาระมาให้กูคนเดียว *ถ้าอยากได้ใบหย่าต้องเอาเงินมาคืนกูทั้งหมดตั้งแต่ที่คบกันวันแรก *กูจ่ายเงินให้แล้วต้องรักกู *กูคบเพราะคิดวันแรกจ่ายค่าข้าวเองคงไม่เป็นภาระกู *เห็นแก่ตัวหลอกลวง  และมีอีกมากมายเป็นร้อยเป็นพันคำด่า เราขอหย่าหลายครั้งต่อหลายครั้งทั้งพยามยามไม่เจอไม่ติดต่อ ตัดทุกช่องทางก็ไม่ยังยอมจบ ด่าว่าเราคือคนเลวสารพัดแล้วก็ไม่ยอมไปจากเรา เราเจ็บเราผ่าตัดไม่เคยมานอนเฝ้า เราพาเจอพ่อแม่เพราะอยากให้ครอบครัวสบายใจ แต่กับสามีไม่เคยแม่แต่จะพาเราไปให้พ่อแม่เห็น เหตุผลคืออยากให้เรามีโปรไฟล์ที่ดีมากพอ อยากให้พ่อแม่เขามองเราว่าเราไม่ได้ด้อยถึงจะพาไป (แล้วมาจดทะเบียนกับเราทำไม "เราสงสัย") ส่วนอาการป่วยที่เราให้เราต้องพักฟื้น เรามีปัญหาเกี่ยวกับเลือดค่ะ แล้วตอนนั้นก็ท้องพอดี สามีเราบอกให้เราเอาลูกออก เพราะเขาไม่อยากได้ไม่อยากมี เราไม่ทำแท้งค่ะ ลูกก็คือลูก เราตัดสินใจเก็บลูกไว้ค่ะ แต่ด้วยโรคเลือดทำให้เราไม่สามรถเก็บน้องไว้ได้บวกกับความเครียด สุดท้ายน้องไม่อยู่  หลังจากนั้นความรู้สึกผิดจากผู้ชายไม่น่าเรียกตัวเองว่าพ่อ ก็มาพูดว่าจะดูแลเราอย่างงั้นอย่างนี้ สุดท้ายพอไม่พอใจเรื่องเงินมาจากไหนไม่รู้ เราโดนอีกแล้วค่ะ คือสามีเป็นคนที่โคตรงกมากอะ จะกินอะไรต้องคิดว่าคุ้มไหมมีโปรไหม ลดเท่าไร่ รถยนต์ที่ให้ถึงกำหนดเปลี่ยนยางเปลี่ยนอะไหล่ ไม่เปลี่ยนเขาบอกรอให้เสียก่อน เราเคยพูดเสมอว่าอะไรที่ต้องเปลี่ยนก็เปลี่ยนไปเถอะ ไม่ฟัง ทีนี้พังแล้วต้องมาเปลี่ยนพร้อมๆกันจ่ายเงินเยอะ มาลงกับเราค่ะ สามปีทุกครั้งที่เจอเดินห้างที่เดิมไม่เคยไปที่อื่น ไปเที่ยวมีกี่วันเราเราได้ไปแต่พัทยา ไม่เคยได้ไปที่อื่นเลย พอมี่ปัญหาทักแชทไปหาเพื่อนเราทุกคนขอความช่วยเหลือนั่นนี่ ไปนั่งด่าเราให้เพื่อนเราฟังว่าเราไม่ดีต่างๆนาๆ เพื่อนเราก็บอกว่างั้นก็หย่ากับเราไปซะเลิกไปเลย คำตอบที่ได้คือ ตัวสามีบอกกับเพื่อนเราไปว่าทำแบบนั้นไม่ได้หรอกจะทิ้งได้ยังไง เพื่อเราเลยบอกว่างั้นก็หยุดพูดหยุดบ่นเลือกที่จะอยู่กับเราเองว่าเราไม่ดีแต่เมื่อเลือกที่จะอยู่เองก็เท่ากับยามรับเราได้ ที่เราพิมพ์ให้ทุกๆคนอ่านเราไม่ได้บอกว่าต้องฟังเราหรืออยู่ข้างเรานะค่ะ เราแค่รับกับสภาพที่เป็นอยู่ไม่ไหว คิดตัดสินนใจว่าจะฟ้องหย่าค่ะเราบอกเลยต่อให้เราฟ้องแพ้เราก็จะทำค่ะ เพราะไม่ไหวจริงเรา เราไม่ได้ดีมากจากไหน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผู้หญิงอย่างเรารับเงินจากสามีที่จดทะเบียนด้วยแล้วสามีจะมาพูดอะไรใส่ทำอะไรใส่เราก็ได้นิ่ค่ะ เราเองเคยมีครอบครัวมาแล้ว เราบอกทุกอย่างแต่เขากลับเลิกที่จะปิดบังพ่อแม่เขา เราห่วงความรู้สึกของลูกเราค่ะ เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้บ้าเงินไม่อยากให้ใครเข้าไปยุ่งกับเงินของเขา ที่รับไม่ได้คือจดทะเบียนแล้วเท่ากับแต่งงานแล้วไม่จำเป็นต้องมีสินสอดอะไรแล้ว เอิ่มจะว่าเราเป็นผู้หญิงหน้าเงินก็ได้นะค่ะ เราเข้าใจว่าจดทะเบียนแล้วคือแต่งแล้ว แต่ที่อยากให้มีงานแต่งเรามองว่าอย่างน้อยน่าจะให้เกียรติ์พ่อแม่เราบ้างสินสอดก็ไม่ได้เรียกร้องแต่อย่างใดสุดแต่จะให้ เราเป็นเชื้อสายไทยแต่สามีมีเชื้อจีน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เขาพูดมาว่าประเพณีอะไรวะ จดทะเบียนจบๆก็พอแล้วไหม เรานี่อึ้งค่ะ นี่หรือคือความคิดคนที่จบถึง ป.โท มีพ่อเป็นถึงผู้จัดการบริษัทเอกชน ทำผิดไม่เคยยอมรับผิดหาข้ออ้างจนกว่าจะถูกให้ได้ จะเกิดอะไรเราต้องผิด [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กูจ่ายเงินให้ๆเคยคิดบ้างไหม ทุกอย่างกลายเป็นบุญคุณไปหมด ทะเบียนสมรสมีไว้เพื่อ แล้วนี่มันคือครอบครัวหรืออะไรกันแน่ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ