ผมร้องให้ด้วยความอ่อนแอของน้ำตาลูกผู้ชายแทบจะทุกครั้งเวลาที่พ่อกับแม่ชอบมีเรื่องกันทั้งการเงิน ทั้งเรื่องเจ้าชู้ ชอบเอาเงินไปกินเหล้า การพนัน และเอาไปเที่ยวเตร่ ำม่ค่อยจะสนใจครอบครัว ชอบด่าแต่น้องกับแม่ด่าคำหลฃยาบมาก แต่พอเพื่อนกลับพูดเพราะ บอกจะเก็บเงินต่อเติมบ้าน ก็ไม่เคยเหลือ จนผมต้องเก็บทำเอง ชอบพูดเอาหน้าเพื่อน แต่ลับหลังทำตรงกันข้าม ผมเหนื่อยมากครับกลับมาจากทำงาน ในแต่ละวัน ผมเป็นคนที่ไม่สุงสิงกับพ่อมา10ปีแล้วครับ ไม่เคยพูดด้วยถ้าเขาไม่ถามผมจริงๆ ล่าสุดวันนี่ก็มีปัญหากันเรื่องเงินเพราะจะเอาเงินไปใช้หนี้เขาแต่ไม่มี บังคับให้แม่เอาเงินที่แม่เก็บไว้ที่จะทำบ้านไปใช้หนี้เขา แต่เงินที่ตัวเองใช้กลับเอาไปใช้แบบฟุ้มเฟือยไม่เคยเหลือ เล่นการพนัน(ไฮโล)เสียทีเป็นหมื่นๆ กินเหล้ากลับดึกแทบทุกวัน ครอบครัวไม่มีการพัฒนา ผมก็ไม่รู้เหมือนกันที่ทนอยู่บ้านหลังเดียวกันมาได้ไง ผมเหนื่อยมากครับ ผมไม่กล้ามีแฟน ไม่กล้าพาใครมาบ้าน เวลาเจอเหตุการณ์แบบนี้ผมรู้สึกอายเขา เวลาผมไปไหนมาไหนกับคนอื่นแล้วเจอพ่อผมจะบอกทันทีว่านี่ไม่ใช่พ่อผม ที่ผมทนอยู่ทุกวันนี้เพื่อที่จะให้แม่ได้อยู่อย่างสุขสบาย คือตอนนี้ผมเกลียดพ่อตัวเองเข้าเส้นเลือดดำแล้วครับ เกลียดมาตั้งแต่ประถมจนตอนนี้ทำงานแล้ว จะให้กลับไปคุยเจรจาทำความเข้าใจกันคงเป็นไปไม่ได้ อย่างมากก็ขอให้อยู่ห่างๆกัน ครั้งนึงผมเคยเกือบจะฟันพ่อตัวเอง ตอนที่จะทำร้ายแม่ ถ้ามีปืนตอนนี้ผมคงยิงไปแล้ว ฟังดูมันอาจจะเหมือนลูกทรพี แต่มันทนไม่ไหวจริงๆ
หนักจนผมเคยคิดจะฆ่าตัวตาย จนผมเป็นโรคเครียด ต้องรักษา ผมควรทำอย่างไรดีครับ สงสัยคงต้องย้ายออกมาอยู่ห่าง แต่เนื่องด้วยผมทำงานคนเดียว น้องอีกสองคนยังต้องเรียนก็กลัวจะแบบรับไม่ไหวผมเหนื่อยแล้วครับ
ครอบครัวผมมีแต่ปัญหาควรทำยังไงดีครับ
หนักจนผมเคยคิดจะฆ่าตัวตาย จนผมเป็นโรคเครียด ต้องรักษา ผมควรทำอย่างไรดีครับ สงสัยคงต้องย้ายออกมาอยู่ห่าง แต่เนื่องด้วยผมทำงานคนเดียว น้องอีกสองคนยังต้องเรียนก็กลัวจะแบบรับไม่ไหวผมเหนื่อยแล้วครับ