ปกติผมจะเป็นคนเฮฮา สนุกสนาน จะติดสังคม เวลามีปาร์ตี้ งานเลี้ยงจะไปหมดเพราะไม่อยากรู้สึกแปลกประหลาด ที่ผ่านมาจะเป็นคนสนุกสนานประจำงาน อยากรู้จักคนเยอะๆ อยากมีเพื่อนเยอะๆ
แต่มาวันหนึ่ง ซึ่งไม่รู้ตอนไหน ก็เบื่อสังคมครับ เบื่อที่จะต้องปรับตัวให้เข้ากับทุกคน เบื่อที่จะต้องไปนั่งหัวเราะทำตัวสนุกทั้งๆที่จริงๆแล้วไม่อยากไป แรกๆก็เริ่มจะปฏิเสธที่จะเข้าสังคม พักหลังมานี้ก็เริ่มปฏิเสธที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มเพื่อนๆที่โรงเรียนสมัยมัธยม เพื่อนๆที่มหาลัย เพื่อนที่ทำงาน ไม่ตอบแชท ไม่ตอบไลน์ทั้งๆที่ปกติจะเป็นแกนนำในการคุยไลน์ด้วยซ้ำ นัดเจอก็จะไม่ไป ไม่อยากไป เจอก็หงุดหงิด บางทีก็พูดจาไม่ดีใส่พวกเขาครับ
ความรู้สึกคือ ผมเบื่อ ผมรู้สึกว่าคนรอบข้างเราเขาไม่ได้นึกถึงจิตใจเราจริงๆ เขาคาดหวังกับผมตลอดเวลาว่าจะต้องสนุก เป็นคนดี ทั้งๆที่เราไม่ใช่คนที่จะต้องสนุก หรือคนดีตลอดเวลา ผมเลยปลีกตัวเพราะเบื่อ รำคาญ พาลจะหงุดหงิดใส่
ตอนนี้หนักขึ้นไปอีกเพราะเริ่มปลีกตัวออกจากครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ไม่อยากคุย ไม่อยากเจอ เพราะถ้าเจอก็ต้องทำตัวร่าเริง ถ้าหน้าบูดไปเจอพวกเขา เดี๋ยวผมก็โดนถาม ก็จะเป็นเหมือนกันคือ หงุดหงิด รำคาญ ครับ
ตอนนี้มีแค่แฟนที่ผมยังรู้สึกปกติอยู่ เป็นตัวของตัวเองบ้าง แต่บางครั้งก็หงุดหงิดบ้าง แต่ก็ยังสบายใจที่จะอยู่ด้วยครับ
ผมว่าผมไม่ได้เป็นซึมเศร้า เพราะเคยเป็นและรักษาหายไปแล้ว ไม่คิดอยากฆ่าตัวตาย ไม่ได้รู้สึกชีวิตเราเฟล หรือผิดหวังในตัวเอง รู้สึกว่าการงานก็ดี การเงินก็ไม่มีปัญหา สุขภาพปกติ พอใจ แต่แค่ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุย ขี้เกียจ เบื่อ รำคาญ
มีใครเป็นแบบนี้บ้าง ผมว่าผมต้องเป็นสักโรคนี่แหละ แต่ไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้ผมเป็นอะไรครับ ขอบคุณครับ
อยู่ดีๆก็เบื่อสังคม รำคาญคนรอบข้าง อยากอยู่คนเดียว
แต่มาวันหนึ่ง ซึ่งไม่รู้ตอนไหน ก็เบื่อสังคมครับ เบื่อที่จะต้องปรับตัวให้เข้ากับทุกคน เบื่อที่จะต้องไปนั่งหัวเราะทำตัวสนุกทั้งๆที่จริงๆแล้วไม่อยากไป แรกๆก็เริ่มจะปฏิเสธที่จะเข้าสังคม พักหลังมานี้ก็เริ่มปฏิเสธที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มเพื่อนๆที่โรงเรียนสมัยมัธยม เพื่อนๆที่มหาลัย เพื่อนที่ทำงาน ไม่ตอบแชท ไม่ตอบไลน์ทั้งๆที่ปกติจะเป็นแกนนำในการคุยไลน์ด้วยซ้ำ นัดเจอก็จะไม่ไป ไม่อยากไป เจอก็หงุดหงิด บางทีก็พูดจาไม่ดีใส่พวกเขาครับ
ความรู้สึกคือ ผมเบื่อ ผมรู้สึกว่าคนรอบข้างเราเขาไม่ได้นึกถึงจิตใจเราจริงๆ เขาคาดหวังกับผมตลอดเวลาว่าจะต้องสนุก เป็นคนดี ทั้งๆที่เราไม่ใช่คนที่จะต้องสนุก หรือคนดีตลอดเวลา ผมเลยปลีกตัวเพราะเบื่อ รำคาญ พาลจะหงุดหงิดใส่
ตอนนี้หนักขึ้นไปอีกเพราะเริ่มปลีกตัวออกจากครอบครัว พ่อแม่พี่น้อง ไม่อยากคุย ไม่อยากเจอ เพราะถ้าเจอก็ต้องทำตัวร่าเริง ถ้าหน้าบูดไปเจอพวกเขา เดี๋ยวผมก็โดนถาม ก็จะเป็นเหมือนกันคือ หงุดหงิด รำคาญ ครับ
ตอนนี้มีแค่แฟนที่ผมยังรู้สึกปกติอยู่ เป็นตัวของตัวเองบ้าง แต่บางครั้งก็หงุดหงิดบ้าง แต่ก็ยังสบายใจที่จะอยู่ด้วยครับ
ผมว่าผมไม่ได้เป็นซึมเศร้า เพราะเคยเป็นและรักษาหายไปแล้ว ไม่คิดอยากฆ่าตัวตาย ไม่ได้รู้สึกชีวิตเราเฟล หรือผิดหวังในตัวเอง รู้สึกว่าการงานก็ดี การเงินก็ไม่มีปัญหา สุขภาพปกติ พอใจ แต่แค่ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุย ขี้เกียจ เบื่อ รำคาญ
มีใครเป็นแบบนี้บ้าง ผมว่าผมต้องเป็นสักโรคนี่แหละ แต่ไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้ผมเป็นอะไรครับ ขอบคุณครับ