เคยเจออะไรแปลกๆในห้องสมุดมั้ยคะ ????¿

เราเจอ ส้มตำ ตำถั่ว ปลานึ่ง และเครื่องปรุงรสอาหารต่างๆและอุปกรณ์ทำอาหาร ซึ่งมันเหม็นมากเวลาเขียนงานในห้องสมุดมันไม่มีสมาธิ มันเอียนๆจะอ้วก และไม่ใช่เราคนเดียวที่รู้สึกคือทุกคนในโรงเรียนก็รู้สึก จนวันนี้เราเป็นตัวแทนห้องรวบรวมความกล้าไปพอสมควร เราจึงเดินไปกับเพื่อนอีกคนคน
เพื่อน: ครูคะขอขึ้นไปทำงานบนห้องได้มั้ยคะ
ครู: ไม่ได้ จะขึ้นไปทำไม//ละเพื่อนก็หันมาทางเราครูสามคนที่นั่งกินข้าวก็หันมาทางเรา
เรา: คือมันเหม็นค่ะ หนูไม่มีสมาธิในการเรียน//คือเสียงสั่นมากขาก็สั่น
ครู2: มันเหม็นอะไรลูกหนูเหม็นอะไร
เรา: มันเหม็นกลิ่นอาหารค่ะ//แล้วครูก็เดินออกมาจากโต๊ะมาทางโซนโต๊ะที่เรานั่งเรียน
ครู2: เราเหม็นอะไรกันครูยุพาแค่นึ่งปลา มันเหม็นขนาดนั้นเลยหรอลูก ทีห้องน้ำที่พวกเธอเข้าเหม็นกว่านี้อีก ขยะที่อยู่หลังห้องพวกเธอก็พากันเหม็นกว่านี้อีก ทำไมไม่มีใครเก็บ กลิ่นนี้มันเกิดจากจิตใต้สำนึก ถ้าพวกเธอไม่คิดว่ามันเหม็นมันก็ไม่เหม็นใช่มั้ย *ชื่อเรา
เรา: ค่ะ//คือไม่กล้าเถียงละกลัว
ครู2: ครูก็งึดนักเรียนครูยุพาแค่นึ่งปลาแต่นักเรียนดันเหม็นป่านนี้ครูยุพานั่งร้องไห้แล้ว ครูถามหน่อยกลิ่นขี้กับกลิ่นนี้อะไรเหม็นกว่ากัน
เรา: มันก็เหม็นกันคนละแบบค่ะ
ครู2: จำไว้นะมันเกิดจากจิตใต้สำนึก หนูคิดแต่ว่าเหม็นๆมันก็เหม็นนะ*ชื่อเรา*นะ
//แล้วครูก็เดินกลับโต๊ะไปกินข้าวต่อ

คือเราผิดหรอ?? การที่เหม็นกลิ่นอาหารมันเกิดจากจิตใต้สำนึกหรอ