ผ่านมานานแล้วเหมือนกัน แต่ทำไมเราถึงไม่ลืมเค้าสักที

ทุกเรื่องประเดประดังกันเข้ามา เราทั้งพยายาม ทั้งทนก็แล้ว วันนี้เราเริ่มไม่ไหวแล้ว และเราเกลียดตัวเองมากๆ มันเป็นเรื่องที่แก้ไขยากไปแล้ว เหนื่อย อยากร้องไห้และไม่อยากออกไปไหนอีกเลย

เราพึ่งเสียพ่อไปเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ค่ะ ตั้งแต่พ่อเสียไปไม่มีคืนไหนที่จะไม่ร้องไห้เลย บางคืนนอนหลับฝันถึงพ่อ พอสดุ้งตื่นก็ร้องไห้ ข่มตาหลับต่อไม่ได้ ไม่สามารถมองสิ่งที่พ่อชอบได้ ไม่สามารถไปที่ที่พ่อเค

พอดีเรานอนไม่หลับ+กับเครียดอะไรหลายๆอย่างไปพบคุณหมอ คุณหมอก็เลยจ่ายยาลดความเครียดที่ช่วยให้นอนหลับมาเป็นตัวยาสีเขียวอ่อนๆทรงรี พอกินแล้วเรารู้สึกเหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรเลยค่ะ แบบว่าอธิบายไม่ถูก มันไ

ฉันหลับตาพยายามข่มใจให้ยอมหลับใหล แต่ฉันคิดถึงเธออีกแล้ว... ยังรอคอย ยังคร่ำครวญหา ฉันพาตัวเองฝืนกินยาแล้วเข้านอน ในยากล่อมประสาทมีห้วงคำนึงที่เหนื่อยอ่อน ฉันยังเฝ้ารอ... ในอ้อมกอดที่คุ้นเคย ในกลิ่นห

เรารู้สึกอยากอยู่คนเดียวเงียบๆแต่พอเราอยู่คนเดียวเรากลับร้องไห้ไม่หยุดเราเป็นโรคซึมเศร้าหรืออะไรคะพยายามข่มตานอนก็นอนไม่หลับทั้งๆที่ในหัวไม่ได้คิดอะไรยิ่งพยายามจะหลับยิ่งร้องไห้

เราเป็นซึมเศร้า + นอนไม่หลับเรื้อรังค่ะ ในที่นี้คือ เข้านอน4ทุ่ม หลับอีกที9โมงเช้าของอีกวัน วันไหนหนักหน่อย นอนบ่ายตื่นเย็น อาการนอนไม่หลับมันทรมานสำหรับเรามากๆ เราเป็นมาหลายปีค่ะ ตั้งแต่มัธยมเรื่องนอ

เราคบกับเเฟน คบๆเลิกๆกันมาบ่อย ทุกครั้งที่เลิก เขาอยากขอคืนดีเราก็ให้อภัย เเต่เขาจะทิ้งเราไปเสมอ เเบบนี้หลายครั้ง จนครั้งนี้ เขาก็อยากจะทิ้งเราไป บอกไม่รักเรา ไม่ต้องกานเราอีกเเล้ว รู้สึกเเย่จังเลย รู

มีใครเคยรู้สึกเหนื่อยกับการมีชีวิตบ้างไหม รู้สึกไม่มีชีวิตต่อไป อยากหายไปจากโลกนี้ ชีวิตมีแต่ปัญหาติดขัดไปหมด มีปัญหาก็ไม่รู้จะปรึกษาใคร ไม่รู้จะโทรหาใคร ต้องแบกทุกอย่างคนเดียว รู้สึกเหมือนตัวคนเดียวบ

ตั้งแต่ผมตั้งใจรักคนๆนึง กับต้องเจอกับความผิดหวังเสียใจ กับการกระทำ คำพูด สุดท้ายเขากับไปหาคนเก่า ให้เหตุผลว่ายังลืมเขาไม่ได้ แต่ก็ติดต่อเราอยู่ เพราะเราเองที่ร้องขอความรักจากเขาคนเดียว ทุกวัน ไม่ว่าจ