สวัสดีค่ะฉันมีเรื่องกังวลอยู่เรื่องนึง คือฉันอยู่กับสามีและลูก วันหนึ่งฉันนึกถึงพ่อที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี ปัจจุบันฉันอายุ 33 พ่อแม่ของฉันแยกทางกันตั้งแต่ฉันได้ 2 ขวบ ลุงและป้าเป็นคนเลี้ยงดูฉันมา พ่อเคยมาหาฉันบ้างที่โรงเรียนตอนฉันเรียนประถม แล้วก็หายไปเลย ไม่เจอกันอีก .....
.....ฉันจึงชวนสามีไปตามหาพ่อซึ่งถามจากแม่ แม่ก็บอกให้ไปตามหาที่ที่พ่อเคยทำงานอยู่ ซึ่งตามหาจนเจอ ฉันดีใจมากที่เจอพ่อ จึงชวนพ่อมาอยู่ด้วยหลังจากนั้นพ่อก็ไปๆมา อยู่มาวันหนึ่งสามีของฉันโดนตำรวจจับข้อหารับซื้อของโจร ฉันและลูกต้องอยู่กันลำพัง พ่อของฉันจึงมาอยู่เป็นเพื่อน แต่ฉันไม่รู้สึกถึงความห่วงใยหรือความรักที่เค้ามีให้กับฉันและลูก ๆของฉันเลย ฉันพยายามทำตัวเป็นลูกที่ดี แต่มันฝืนความรู้สึกของฉันมาก ๆ ฉันไม่มีความรักความผูกพันกับพ่อของฉันแม้แต่น้อย ฉันพยายามแล้ว ฉันควรทำยังไงดี พ่อของฉันปัจจุบันก็ใช้ชีวิตอิสระ คืออยู่คนเดียวมีงานก็ทำไม่มีก็ไม่ทำ ฉันจึงชวนมาอยู่ด้วย แต่ฉันก็รู้ว่าพ่อของฉันก็ไม่อยากมาอยู่กับฉันหรอก เค้าก็คงจะอึดอัดเหมือนกันที่ต้องมาอยู่แบบนี้ ปัจจุบันฉันมีรายได้จากการขายของตลาดนัดและขายของออนไลน์ ซึ่งไม่ได้เดือดร้อนกับชีวิตความเป็นอยู่เท่าไหร่ แต่พอพ่อมาอยู่ด้วยฉันต้องหารายได้เพิ่มขึ้นอีกเพื่อให้พ่อได้ใช้จ่าย ฉันต้องทำงานบ้านเพิ่มขึ้นอีกซึ่งฉันไม่รู้ว่าทำไมพ่อของฉันเค้าถึงไม่ทำเอง ทั้ง ๆ ที่เค้าอยู่คนเดียวเค้าก็ต้องทำ เช่น ล้างจาน ซักผ้า กรอกน้ำ เก็บซักที่นอน อะไรพวกนี้ ซึ่งปัจุบันฉันทำให้ทั้งหมด จริง ๆงานบ้านพวกนี้ฉันก็ทำอยู่แล้วตอนที่สามีฉันอยู่ แต่ฉันไม่ได้เป็นคนหาเงิน แต่ตอนนี้ฉันต้องทำหน้าที่ แม่ ให้ลูกทั้ง 2 คนของฉัน แล้วฉันต้องหารายได้เพื่อใช้จ่ายภายในบ้านเอง ฉันยังต้องหาข้าวให้พ่อกิน ทำงานบ้านให้พ่ออีก ซึ่งพ่อของฉันมีหน้าที่นั้งดูทีวี รอรับส่งลูก ๆ ของฉันและมีหน้าที่อยู่เป็นเพื่อนฉันเท่านั้น ซึ่งหน้าที่รับส่งลูกของฉัน ฉันทำเองได้อยู่แล้ว แต่พอเค้ามาเค้าอยากจะเป็นคนรับส่งลูกฉัน ฉันก็ต้องให้เค้าทำ บางวันฉันอยากจะไปส่งลูกเองบ้างฉันก็เลยไปส่ง แต่พอฉันกลับมาฉันก็ไม่เห็นเค้าแล้ว เค้าเป็นแบบนี้หลายครั้ง งอนฉันแบบนี้ตลอด ฉันเหนื่อยใจ ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป จริง ๆ ฉันต้องการอยู่กับลูกเพื่อตัดปัญหา แต่ฉันก็ไม่รู้จะพูดยังไง บางทีได้ระบายกับใครบ้างก็ดี
ต้องทำตัวยังไงดี
.....ฉันจึงชวนสามีไปตามหาพ่อซึ่งถามจากแม่ แม่ก็บอกให้ไปตามหาที่ที่พ่อเคยทำงานอยู่ ซึ่งตามหาจนเจอ ฉันดีใจมากที่เจอพ่อ จึงชวนพ่อมาอยู่ด้วยหลังจากนั้นพ่อก็ไปๆมา อยู่มาวันหนึ่งสามีของฉันโดนตำรวจจับข้อหารับซื้อของโจร ฉันและลูกต้องอยู่กันลำพัง พ่อของฉันจึงมาอยู่เป็นเพื่อน แต่ฉันไม่รู้สึกถึงความห่วงใยหรือความรักที่เค้ามีให้กับฉันและลูก ๆของฉันเลย ฉันพยายามทำตัวเป็นลูกที่ดี แต่มันฝืนความรู้สึกของฉันมาก ๆ ฉันไม่มีความรักความผูกพันกับพ่อของฉันแม้แต่น้อย ฉันพยายามแล้ว ฉันควรทำยังไงดี พ่อของฉันปัจจุบันก็ใช้ชีวิตอิสระ คืออยู่คนเดียวมีงานก็ทำไม่มีก็ไม่ทำ ฉันจึงชวนมาอยู่ด้วย แต่ฉันก็รู้ว่าพ่อของฉันก็ไม่อยากมาอยู่กับฉันหรอก เค้าก็คงจะอึดอัดเหมือนกันที่ต้องมาอยู่แบบนี้ ปัจจุบันฉันมีรายได้จากการขายของตลาดนัดและขายของออนไลน์ ซึ่งไม่ได้เดือดร้อนกับชีวิตความเป็นอยู่เท่าไหร่ แต่พอพ่อมาอยู่ด้วยฉันต้องหารายได้เพิ่มขึ้นอีกเพื่อให้พ่อได้ใช้จ่าย ฉันต้องทำงานบ้านเพิ่มขึ้นอีกซึ่งฉันไม่รู้ว่าทำไมพ่อของฉันเค้าถึงไม่ทำเอง ทั้ง ๆ ที่เค้าอยู่คนเดียวเค้าก็ต้องทำ เช่น ล้างจาน ซักผ้า กรอกน้ำ เก็บซักที่นอน อะไรพวกนี้ ซึ่งปัจุบันฉันทำให้ทั้งหมด จริง ๆงานบ้านพวกนี้ฉันก็ทำอยู่แล้วตอนที่สามีฉันอยู่ แต่ฉันไม่ได้เป็นคนหาเงิน แต่ตอนนี้ฉันต้องทำหน้าที่ แม่ ให้ลูกทั้ง 2 คนของฉัน แล้วฉันต้องหารายได้เพื่อใช้จ่ายภายในบ้านเอง ฉันยังต้องหาข้าวให้พ่อกิน ทำงานบ้านให้พ่ออีก ซึ่งพ่อของฉันมีหน้าที่นั้งดูทีวี รอรับส่งลูก ๆ ของฉันและมีหน้าที่อยู่เป็นเพื่อนฉันเท่านั้น ซึ่งหน้าที่รับส่งลูกของฉัน ฉันทำเองได้อยู่แล้ว แต่พอเค้ามาเค้าอยากจะเป็นคนรับส่งลูกฉัน ฉันก็ต้องให้เค้าทำ บางวันฉันอยากจะไปส่งลูกเองบ้างฉันก็เลยไปส่ง แต่พอฉันกลับมาฉันก็ไม่เห็นเค้าแล้ว เค้าเป็นแบบนี้หลายครั้ง งอนฉันแบบนี้ตลอด ฉันเหนื่อยใจ ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป จริง ๆ ฉันต้องการอยู่กับลูกเพื่อตัดปัญหา แต่ฉันก็ไม่รู้จะพูดยังไง บางทีได้ระบายกับใครบ้างก็ดี