สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของหนูที่ได้เขียนปัญหาหนูอาจจะพิมพ์ถูกๆผิดๆหน่อยนะคะเวลาหนูมีปัญหาอะไรที่ไม่สบายใจหรือคิดมากหนูก็จะชอบเข้ามาอ่านพันทิปงั้นเริ่มเลยนะคะ
อย่างหัวข้อที่หนูว่านั่นแหละค่ะหนูคิดมากเลยค่ะ ที่ถูกเพื่อนมองข้ามบ้าง เพื่อนไม่สนใจ ใส่ใจอะไรเราเลย ดูเหมือนหนูไม่ได้สำคัญเหมือนคนอื่นๆในกลุ่มเลย หนูก็อาจจะมีน้อยใจบ้างแต่ก็ไม่เคยพูดออกไปเลยค่ะรู้ว่าเพื่อนก็ไม่ง้ออยู่ดี ไม่เหมือนเพื่อนอีกคนที่เพื่อนในกลุ่มจะสนใจเขามากๆเขาเป็นเหมือนหัวหน้าในกลุ่มเลยเขาก็จะมีโวยวาย เอาแต่ใจ พูดแรงๆบ้าง แต่เวลาเขาโกรธหรืองอนเพื่อนก็จะง้อค่ะ เพื่อนคนอื่นๆที่เวลาโกรธเวลางอนก็จะโดนง้อเหมือนกันค่ะแต่ยกเว้นหนูที่ดูเหมือนเขาจะไม่ง้อ(หรือว่าเวลาหนูโกรธหนูจะไม่แสดงอาการออกให้เขาเห็นกันนะ) อ่อ ลืมบอก เพื่อนที่หนูพูดมาเขาเป็นเพื่อนใหม่ในมัธยมปลายนะคะมีอยู่7คน ตอนแรกก็ครบคู่นะคะ แต่พอมีอีก1คนย้ายเข้ามาในกลุ่ม หนูก็กลายเป็นเศษซะงั้น-..- ทั้งที่หนูก็อยู่มาก่อนเขาอีก นั่นแหละค่ะ ก่อนที่หนูจะมาอยู่กลุ่มนี้ได้ ตอนแรกหนูมีเพื่อนเก่าที่สนิทกันเป็นผู้หญิงในม.ต้นอยู่11คนรวมหนูด้วย แต่พอพวกเราขึ้นม.ปลายก็ไปคนละสายกัน หนูเข้าสายวิทย์-คณิต มีเพื่อนผู้หญิงที่หนูสนิทอยู่2คน เราเข้าสายและได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่พอเปิดเทอมมาเพื่อนอีก1เขาก็ย้ายสายไปสายศิลป์ในวันเปิดเทอมวันแรกเลยหนูแทบน้ำตาไหลT^T แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะหนูยังเหลือเพื่อนผู้หญิงอีก1คนที่สนิทกันในกลุ่มเหมือนกัน แต่พอดูๆไปเพื่อนที่หนูเหลืออยู่เหมือนเขาจะห่างๆจากหนูไปซะงั้นเขาคงมีเพื่อนใหม่แล้วลืมหนูมั้งคะ(ไม่เข้าใจเลยไหนว่าจะไม่ทิ้งกันเนี่ย แงงง) แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชีวิตยังคงต้องเดินต่อไปหาเพื่อนใหม่ละกันนนน แต่แล้วหนูก็มีเพื่อนที่พอคุยกันได้2คนแต่ก็ไม่ถือว่าสนิทอะไรกันมาก(แต่พอเวลาเที่ยงหนูก็จะไปกินข้าวกับเพื่อนอีกคน คนนี้สนิทมากๆเลยหนูรักเขามากๆเขาเป็นญาติหนูเอง แต่ตอนม.ต้นเราเรียนคนละโรงเรียนเขาเพิ่งเข้ามาตอนม.ปลาย หนูก็พึ่งพาเขาได้แต่ยังไงก็อยู่คนละห้อง) แล้วอยู่ๆก็เกิดเหตุกับเพื่อนในห้อง ขอให้นามสมมุติเรียกเขาว่า นา นะคะ นาโดนเพื่อนเกลียดเพราะโดนเพื่อนในห้องสงสัยว่าขโมยเงินห้องไป และนายังมีคดีโกง ขโมยต่างๆนาๆจาก ม.ต้น เยอะแยะ จนเพื่อนเกลียดเกือบทุกคนแน่ะนาก็ไม่ค่อยมาโรงเรียนด้วย มาๆขาดๆหายๆหลบๆ แล้วอยู่ๆวันหนึ่งนาเข้ามาคุยกับหนูซะงั้น นาเขาทักมาหาหนูว่า หนูเป็นคนเดียวที่ยอมคุยกับเขา เขาสบายใจที่ได้คุยกับหนู เขาก็ยังบอกว่าเขาท้อมากๆเลยที่เพื่อนเกลียดไม่มีคนคุยกับเขา (หนูเข้าใจความรู้สึกนะคะ แต่ถ้าหนูจะไปสนิทกับนาก็ไม่ได้หนูก็อาจจะโดนเพื่อนเกลียดไปเหมือนกัน แต่หนูก็สงสารเขา) และสิ่งที่หนูคิดก็เป็นจริงค่ะ พอเพื่อนรู้ว่าหนูคุยกับนาเพื่อนในห้องก็ดูห่างๆหนูไป (หนูเข้าใจความรู้สึกนานะคะ ที่ไม่มีเพื่อนสนิทเพราะหนูก็ไม่มีเพื่อนเหมือนกัน แต่บางครั้งเวลาที่หนูคุยกับนา นาก็ไม่ได้ดูเป็นคนเลวร้ายอะไรเลย เขาดูคุยด้วยแล้วหนูสนุกมากๆเลย หรือว่าหนูจะไม่มีเพื่อนคุยกันนะ ก็หนูอยากมีเพื่อนสนิทเหมือนคนอื่นนี่คะ T^T) หนูเริ่มรู้สึกได้นะคะว่าเพื่อนในห้องคงไม่สนใจหนูเพราะหนูไปเล่นกับนาแน่เลย จนในวันหนึ่งที่นาไม่ได้มาโรงเรียน หนูรู้สึกไม่มีใครเลยค่ะ ไม่มีเพื่อนรอสักคนไม่ได้คุยกับใครด้วย หนูน้ำตาไหลเลยค่ะเหมือนโดนเพื่อนแกล้งหายไปทั้งห้องแบบทิ้งหนูไว้คนเดียวไปแบบไม่มีหนู หนูทักไปหาใครก็ไม่มีใครตอบ หนูอึดอัดตั้งแต่เช้าเลยค่ะ พอเวลาตอนเที่ยงหนูมาโรงอาหาร(วันนี้ไม่ได้มากินกับเพื่อนสนิทที่เป็นญาติเหมือนปกติเพราะเราออกมาไม่พร้อมกันน่ะค่ะ) หนูเลยจำใจ555 พออยู่โรงอาหารอยู่ๆมีเพื่อนคนหนึ่งเขาพูดใส่หนูว่า “ทำไมวันนี้ไม่ได้มากินกับนาล่ะ เพราะเห็นมาด้วยกันตลอด" (โอ้ยยยคำถามนี้หนูแทบน้ำตาไหล หนูไม่ได้มากับนาตลอดซะหน่อย หนูเลยคิดที่จะอธิบายกับเพื่อนคนที่พูดขึ้น) หนูบอกเขามีเรื่องอยากจะพูดด้วย หนูก็อธิบายให้เขาฟังว่า เพราะอะไร ยังไงถึงได้ไปอยู่กับนา ก็เพราะอยากมีเพื่อน พอหนูพูดไปดูเหมือนเขาจะเข้าใจนะคะ แล้วเพื่อนคนนั้นก็บอกว่า “มาเดินกับเราก็ได้นะยังไงก็เพื่อนกัน"

หนูน้ำตาไหลเลย)(กลุ่มนี้ดูมีแต่คนแบบแรงๆน่ะค่ะ หนูไม่ได้โลกสวยแต่อย่างใด) พอหนูได้พูดออกไปและดูเหมือนเพื่อนจะเข้าใจหนูก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลย แต่พอ1อาทิตย์ผ่านไปหนูรู้สึกว่าหนูคงเข้ากับพวกเขาไม่ได้แน่ๆเลยเพราะดูเพื่อนในกลุ่มนั้นดูเหมือนจะมีคนที่ไม่ชอบหนูอยู่บ้าง(อ่ออีกอย่างนาย้ายโรงเรียนแล้วล่ะค่ะ) หนูไม่เข้าใจเลยว่าหนูทำอะไรผิดนักหนา แล้วหนูก็ไปเจออีกกลุ่มหนึ่งเขาดูชิวๆสบายๆเข้ากันได้ดีหนูคิดว่าเราต้องเข้ากันได้แน่ๆเลย หนูเลยไปบอกเขาว่า “ต่อไปนี้เราขอเดินด้วยได้ไหม" เขาก็มองหน้ากันกับเพื่อนและบอกว่าได้ หนูรู้สึกมีความสุขขึ้นเลยค่ะที่ดูมีเพื่อน ก็ดีค่ะ แต่พอเวลาเลิกเรียนหนูก็จะไปอยู่กับเพื่อนเก่าตอนม.ต้น เกือบทุกวัน จนเวลาผ่านไป//////////// เทอม2. ก็ดีนะคะมาเสมอๆ แต่เรื่องเริ่มเกิดค่ะ จะมีเพื่อนคนหนึ่งที่หนูเอ่ยถึงในช่วงแรกๆว่าเข้าเปรียบเสมือนหัวหน้าของกลุ่มเหมือนเขางอนหนูที่ไม่พาเขาไปซื้อขนม อะไรกันเนี่ย!!ถ้าเขาจะงอนเขาก็ต้องงอนเพื่อนทุกคนสิไม่ใช่แต่เราคนเดียว พอพรุ่งนี้ต่อมาเวลาหนูพูดกับเขาดูเหมือนเขาจะ วีนๆใส่หนูซะงั้น หนูเลยตัดสินใจถามเพื่อนอีกคนว่า "เขายังโกรธเราตั้งแต่เมื่อวานหรือเปล่านะ เขาดูแปลกๆจัง" เพื่อนคนนั้นก็บอกว่า “ไม่นะ เขาก็ยังคุยกับเราอยู่เลย" ตั้งแต่วันนั้นก็ดูแปลกๆไปค่ะ พอใกล้จะหมดคาบเราเดินออกจากห้องลงมาก็ไม่เจอเพื่อนเลยเหมือนเพื่อนไม่รอเรา (เราน้อยใจนะ แต่เราก็ไม่แสดงอาการอะไรเลย)พอมาที่โรงอาหารที่โต๊ะเดิมประจำเราก็เจอเพื่อนทุกคนเลยแล้วอีกคนถามว่าหายไปไหนมา หนูก็ได้แค่บอกว่าก็อยู่บนห้องลงมาก็ไม่เจอใครแล้ว แต่ก็ช่างมันเถอะค่ะ พอหนูเล่นมุขอะไรขำๆเหมือนแต่ก่อนเขากลับด่าหนูซะงั้น(แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะหนูรับได้) พอผ่านไป มีเพื่อนอีกคนในกลุ่มงอนและออกจากกลุ่มในแชทไป พอตอนเช้ามาหนูก็ไปถามเพื่อนคนนั้นว่ากลับมาดีกันนะ กลับมาเข้ากลุ่มเหมือนเดิม แต่เพื่อนคนนั้นก็บอกว่าไม่ ดูเหมือนกล่มุเราเริ่มห่างๆกัน แล้วพอตอนบ่ายมาหนูถามใคร ก็มีแต่คนพยักหน้าตอบแบบว่า อ่าๆอืมๆ(เสียงแข็งๆเหมือนไม่พอใจหนู)หรือบางครั้งหนูพูดด้วยก็ดูเหมือนจะไม่ตั้งใจฟังหนูเลยด้วยซ้ำ หนูทำอะไรผิดกันนะ คนที่บอกว่าเหมือนหัวหน้ากลุ่มเขาพูดเหมือนจิกๆหนูเลย หลังจากนั้นมาแชทกลุ่มของพวกเราที่เคยเด้งมาตลอดๆก็ดูหายเงียบๆไปหรือเขาจะไปตั้งกลุ่มใหม่ที่ไม่มีหนูหรือเปล่าคะ แต่เพื่อนคนที่บอกว่างอนแล้วออกจากกลุ่มไปก็ดูเหมือนเขาจะกลับมาดีกันกับเพื่อนๆแล้วแต่ก็ยังไม่ได้กลับเข้ามาในกลุ่ม หนูเริ่มคิดได้และสงสัยว่าเขาต้องไปแอบตั้งกลุ่มใหม่แน่ๆเลย มันเป็นความรู้สึกที่โดนมองข้ามมากๆเลยค่ะ หรือเขาอาจจะเกลียดหนูแน่ๆเลย หรือเพราะหนูดูเด่นกว่าเพื่อนๆเหมือนหนูสวย หนูขาวกว่าเพื่อน แต่หนูก็ดูติ๊งต๊องๆ(อันนี้ไม่ได้เข้าข้างว่าตัวเองสวยกว่าเพื่อนนะคะ เพราะเพื่อนคนอื่นก็พูดแบบนั้น) แต่หนูคิดว่ายังคงต้องเดินต่อไปถึงจะไม่มีเพื่อนสนิทเป็นกลุ่มๆในห้องเหมือนคนอื่นก็ตาม แต่หนูก็ยังมีเพื่อนเก่าคนที่รักหนูพวกเขาให้กำลังใจหนูอยู่เสมอหนูจะไม่ยอมล้มง่ายๆ หนูจะลุกขึ้นสู้ต่อไปเรื่อยๆเพราะในอนาคตหนูอาจจะต้องเจอปัญหาหนักๆกว่านี้มีอีกเยอะแยะก็เป็นไปได้ ขอบคุณค่ะเรื่องของหนูจบแล้ว หนูจะสู้ต่อไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้อาจต้องใช้เวลาสักพัก เคยมีใครเจอปัญหาเหมือนกันไหมคะ
**ขออภัยนะคะ ถ้าพิมพ์ผิดๆถูกๆ ซับซ้อน ไม่เข้าใจบ้าง ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ทำไงดีคะ เหมือนเพื่อนค่อยๆตีตัวออกห่างจากเราไปเรื่อยๆเลยค่ะ
อย่างหัวข้อที่หนูว่านั่นแหละค่ะหนูคิดมากเลยค่ะ ที่ถูกเพื่อนมองข้ามบ้าง เพื่อนไม่สนใจ ใส่ใจอะไรเราเลย ดูเหมือนหนูไม่ได้สำคัญเหมือนคนอื่นๆในกลุ่มเลย หนูก็อาจจะมีน้อยใจบ้างแต่ก็ไม่เคยพูดออกไปเลยค่ะรู้ว่าเพื่อนก็ไม่ง้ออยู่ดี ไม่เหมือนเพื่อนอีกคนที่เพื่อนในกลุ่มจะสนใจเขามากๆเขาเป็นเหมือนหัวหน้าในกลุ่มเลยเขาก็จะมีโวยวาย เอาแต่ใจ พูดแรงๆบ้าง แต่เวลาเขาโกรธหรืองอนเพื่อนก็จะง้อค่ะ เพื่อนคนอื่นๆที่เวลาโกรธเวลางอนก็จะโดนง้อเหมือนกันค่ะแต่ยกเว้นหนูที่ดูเหมือนเขาจะไม่ง้อ(หรือว่าเวลาหนูโกรธหนูจะไม่แสดงอาการออกให้เขาเห็นกันนะ) อ่อ ลืมบอก เพื่อนที่หนูพูดมาเขาเป็นเพื่อนใหม่ในมัธยมปลายนะคะมีอยู่7คน ตอนแรกก็ครบคู่นะคะ แต่พอมีอีก1คนย้ายเข้ามาในกลุ่ม หนูก็กลายเป็นเศษซะงั้น-..- ทั้งที่หนูก็อยู่มาก่อนเขาอีก นั่นแหละค่ะ ก่อนที่หนูจะมาอยู่กลุ่มนี้ได้ ตอนแรกหนูมีเพื่อนเก่าที่สนิทกันเป็นผู้หญิงในม.ต้นอยู่11คนรวมหนูด้วย แต่พอพวกเราขึ้นม.ปลายก็ไปคนละสายกัน หนูเข้าสายวิทย์-คณิต มีเพื่อนผู้หญิงที่หนูสนิทอยู่2คน เราเข้าสายและได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่พอเปิดเทอมมาเพื่อนอีก1เขาก็ย้ายสายไปสายศิลป์ในวันเปิดเทอมวันแรกเลยหนูแทบน้ำตาไหลT^T แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะหนูยังเหลือเพื่อนผู้หญิงอีก1คนที่สนิทกันในกลุ่มเหมือนกัน แต่พอดูๆไปเพื่อนที่หนูเหลืออยู่เหมือนเขาจะห่างๆจากหนูไปซะงั้นเขาคงมีเพื่อนใหม่แล้วลืมหนูมั้งคะ(ไม่เข้าใจเลยไหนว่าจะไม่ทิ้งกันเนี่ย แงงง) แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชีวิตยังคงต้องเดินต่อไปหาเพื่อนใหม่ละกันนนน แต่แล้วหนูก็มีเพื่อนที่พอคุยกันได้2คนแต่ก็ไม่ถือว่าสนิทอะไรกันมาก(แต่พอเวลาเที่ยงหนูก็จะไปกินข้าวกับเพื่อนอีกคน คนนี้สนิทมากๆเลยหนูรักเขามากๆเขาเป็นญาติหนูเอง แต่ตอนม.ต้นเราเรียนคนละโรงเรียนเขาเพิ่งเข้ามาตอนม.ปลาย หนูก็พึ่งพาเขาได้แต่ยังไงก็อยู่คนละห้อง) แล้วอยู่ๆก็เกิดเหตุกับเพื่อนในห้อง ขอให้นามสมมุติเรียกเขาว่า นา นะคะ นาโดนเพื่อนเกลียดเพราะโดนเพื่อนในห้องสงสัยว่าขโมยเงินห้องไป และนายังมีคดีโกง ขโมยต่างๆนาๆจาก ม.ต้น เยอะแยะ จนเพื่อนเกลียดเกือบทุกคนแน่ะนาก็ไม่ค่อยมาโรงเรียนด้วย มาๆขาดๆหายๆหลบๆ แล้วอยู่ๆวันหนึ่งนาเข้ามาคุยกับหนูซะงั้น นาเขาทักมาหาหนูว่า หนูเป็นคนเดียวที่ยอมคุยกับเขา เขาสบายใจที่ได้คุยกับหนู เขาก็ยังบอกว่าเขาท้อมากๆเลยที่เพื่อนเกลียดไม่มีคนคุยกับเขา (หนูเข้าใจความรู้สึกนะคะ แต่ถ้าหนูจะไปสนิทกับนาก็ไม่ได้หนูก็อาจจะโดนเพื่อนเกลียดไปเหมือนกัน แต่หนูก็สงสารเขา) และสิ่งที่หนูคิดก็เป็นจริงค่ะ พอเพื่อนรู้ว่าหนูคุยกับนาเพื่อนในห้องก็ดูห่างๆหนูไป (หนูเข้าใจความรู้สึกนานะคะ ที่ไม่มีเพื่อนสนิทเพราะหนูก็ไม่มีเพื่อนเหมือนกัน แต่บางครั้งเวลาที่หนูคุยกับนา นาก็ไม่ได้ดูเป็นคนเลวร้ายอะไรเลย เขาดูคุยด้วยแล้วหนูสนุกมากๆเลย หรือว่าหนูจะไม่มีเพื่อนคุยกันนะ ก็หนูอยากมีเพื่อนสนิทเหมือนคนอื่นนี่คะ T^T) หนูเริ่มรู้สึกได้นะคะว่าเพื่อนในห้องคงไม่สนใจหนูเพราะหนูไปเล่นกับนาแน่เลย จนในวันหนึ่งที่นาไม่ได้มาโรงเรียน หนูรู้สึกไม่มีใครเลยค่ะ ไม่มีเพื่อนรอสักคนไม่ได้คุยกับใครด้วย หนูน้ำตาไหลเลยค่ะเหมือนโดนเพื่อนแกล้งหายไปทั้งห้องแบบทิ้งหนูไว้คนเดียวไปแบบไม่มีหนู หนูทักไปหาใครก็ไม่มีใครตอบ หนูอึดอัดตั้งแต่เช้าเลยค่ะ พอเวลาตอนเที่ยงหนูมาโรงอาหาร(วันนี้ไม่ได้มากินกับเพื่อนสนิทที่เป็นญาติเหมือนปกติเพราะเราออกมาไม่พร้อมกันน่ะค่ะ) หนูเลยจำใจ555 พออยู่โรงอาหารอยู่ๆมีเพื่อนคนหนึ่งเขาพูดใส่หนูว่า “ทำไมวันนี้ไม่ได้มากินกับนาล่ะ เพราะเห็นมาด้วยกันตลอด" (โอ้ยยยคำถามนี้หนูแทบน้ำตาไหล หนูไม่ได้มากับนาตลอดซะหน่อย หนูเลยคิดที่จะอธิบายกับเพื่อนคนที่พูดขึ้น) หนูบอกเขามีเรื่องอยากจะพูดด้วย หนูก็อธิบายให้เขาฟังว่า เพราะอะไร ยังไงถึงได้ไปอยู่กับนา ก็เพราะอยากมีเพื่อน พอหนูพูดไปดูเหมือนเขาจะเข้าใจนะคะ แล้วเพื่อนคนนั้นก็บอกว่า “มาเดินกับเราก็ได้นะยังไงก็เพื่อนกัน"
**ขออภัยนะคะ ถ้าพิมพ์ผิดๆถูกๆ ซับซ้อน ไม่เข้าใจบ้าง ขอบคุณอีกครั้งค่ะ