จริงๆเราไม่น่าเกิดมาเลย

เคยไหม?ตอนเด็กๆรู้สึงมีความสุข(สนุก)แค่ตอนเล่นกับเพื่อน?

ที่บ้านก็นะ พ่อแม่แยกกันอยู่ อาศัยอยู่กะตายาย ตอนเด็กก็ไม่คิดนะ ว่าจริงๆพ่อแม่ควรมีเราไหมคือถ้าไม่พร้อมจริงๆแล้วจะมีทำไม? ตอนเด็กเหมือนหมาหัวเน่าอะย้ายไปอยู่กะญาติกะป้าบ้างย้ายทุกปี เหมือนไม่มีใครอยากเลี้ยงโยนให้คนนั้นคนนี้ไปเลี้ยง แต่ก็ไม่ได้ไปอยู่กะพ่อแม่ตัวเองนะ เหมือนรังเกียจอะ

อีกอย่างนะคือเด็กส่วนใหญ่ที่เห็นนะจะโดนที่บ้านด่าช่วงๆวัยรุ่นอ่ะแล้วแบบเก็บกดทุกคน คือเรานี่ตั้งแต่อนุบานจนโตล่ะโดนด่าทุกเรื่อง เอาจริงๆไม่เคยได้รับกำลังใจจากใครเลย คือเหมือนอยู่คนเดียวบนโลก จริงก็อยากหนีไปไกลๆจากชีวิตนี้นะแต่ก็แบบเป็นหวงคนที่เลี้ยงเรานะ แบบคือกุต้องเรียนให้จบอ่ะ

จริงๆก้แค่อยากให้คู่รักทุกคู่ พ่อแม่ทุกคน หรือใครที่คิดอยากจะมีลูกไม่ว่าจะใครก็ตามที่คิดอยากจะมีลูก คือควรคิดดีๆว่าพร้อมไหม?พร้อมแค่ไหน ถ้ายังไม่พร้อมก็ควรคุมไง กุไม่อยากเห็นเด็กที่ไหนมีความรู้สึกแบบกุอยากให้เป็นกุคนเดียวเถอะที่เป็นแบบนี้ เจ็บ แค่คำว่าเป็นไงบ้างจากพ่อกะแม่กุยังไม่เคยได้ยินเลย. คือใครที่คิดจะมีลูกนะหรือมีแล้วช่วยรักมันให้มากๆนะทำยังไงก็ได้ให้เด็กมันรู้ว่ารักมันแค่นี้แหละ

สุขสันต์วันพ่อนะขอให้พ่อสุขภาพร่างกายแข็งแรง. อยากกอดพ่ออยากกอดแม่😁😁