ปัญหาตอนนี้ไม่รู้ที่เป็นอยู่มันคืออะไร คือ ไม่เปิดใจ,ยังไม่ลืม,ไม่อยากมีใครใหม่,เรารักได้แค่เค้า เรายังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลย แต่เรื่องราวทุกอย่างมันผ่านไปนานหลายปีแล้วนะคะ แต่เรากลับคิดว่า "มันยังวนเวียนเหมือนผ่านไปไม่นานนี่เอง"
แต่ทุกวันนี้เราก็ใช้ชีวิตตามปกติค่ะ ตั้งแต่ที่เราจากกับเค้าไป ช่วงแรกๆเลย เรายอมรับเลยค่ะว่า เราทำใจไม่ได้ แต่พอเวลามันผ่านไปนานเข้า อะไรหลายอย่างมันกลับดีขึ้น เราเลยบอกตัวเองว่า
เราจะเริ่มต้นใหม่ จากคนที่ตารางชีวิตมีแต่สิ่งยุ่งเหยิง เราเปลื่ยนตัวเองใหม่ จัดทุกอย่างใหม่ จนเรารู้สึกว่า มันจะโอเค แล้วมันก็โอเคขึ้นจริงๆค่ะ ชีวิตที่เรามีเวลาให้ตัวเอง มีเวลาเที่ยว มีเวลาได้คิดกับอะไรใหม่ๆ เราคิดว่ามันคือสิ่งที่ดีในตอนนี้ และเราสามารถใช้ชีวิตเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งใคร แต่สิ่งที่มันยังวนกลับมาอยู่ซ้ำๆจนเรารู้สึกว่าเรายังเปลื่ยนทุกอย่างไม่ได้ คือ เรื่องเค้า เราพบว่าตลอดเวลาที่เราเปลื่ยนทุกอย่างที่ผ่านมาเรากลับ ยังมีเค้าเข้ามาเกี่ยวเสมอ ถึงแม้ทุกวันนี้เค้าก็มีคนใหม่ไปนานแล้วก็ตาม เราจะพยายามเปิดใจ ลองเจอ ลองคุยกับคนใหม่ๆ แต่เราก็รู้สึกว่ามันไม่มีอะไรใช่เลย มันไม่สามารถมีใครมาแทนที่ตรงนั้นได้ เวลาที่เราเจอปัญหาแล้วที่ผ่านมาเค้าคอยช่วยเหลือ พอมาเจอปัญหานั้นซ้ำ กลับเป็นว่า
"เราโครตอยากให้เค้าอยู่ด้วยเลย"
จนเราได้มีโอกาสกลับมาคุยกัน แต่การคุยครั้งนี้มันไม่ใช่ครั้งแรกนะคะ ที่ผ่านมาเรายังมีติดต่อกันอยู่บ้างเรื่องงาน แต่ก็คือ เราคิดว่ามันเป็นความรู้สึกที่ปกติแล้ว ด้วยความที่เราเจอกันทุกวัน จนเรารู้สึกว่าคงตัดไปแล้วแหละ แต่ที่เราบอกว่าเรามีโอกาสได้คุย โอกาสครั้งนี้ คือ เราได้มีโอกาสทำกิจกรรมร่วมกัน โดยมันบังเอิญมากที่เราตั้งเจอแต่เค้าตลอดวันนั้นเลย ซึ่งการเจอครั้งนี้เองมันทำให้เรากลับไปมีความสุขอีกครั้ง ความสุขที่ผ่านมาเราเคยได้รับ ความสุขที่ผ่านมาเรามีต่อกัน ภาพเก่าๆที่เราคิดว่าเราลบไปได้แล้ว มันกลับพุ่งเข้ามาเต็มไปหมด แต่ด้วยความที่เรามีโอกาสได้เจอกันแบบนี้อีกครั้งเราจึงอยากทำในสิ่งที่อยากทำมาโดยตลอดเวลาที่ไม่มีเค้า คือ กลับมาแกล้งกันเหมือนเมื่อก่อน ยอมรับเลยค่ะ ว่าตอนนั้นเรากลับมายิ้มได้แบบเดิม เรากลับหัวเราะได้เดิม เพราะ เค้า ดูแลเรา ทำกับเราเหมือนกับในช่วงเวลาที่ผ่านมาที่เรายังคบกันอยู่ มันเลยกลายเป็นความรู้สึกดีอีกครั้ง
ซึ่งตอนนี้เรารู้สึกว่า ความรู้สึกเราเป็นหนักกว่าก่อนอีก ตอนนี้เรารู้สึกกลัวการที่เค้าจะกลับมาสร้างความสุข กลัวการเจอกันแล้วใจเราจะสั่นอีก แต่เราก็หนีเค้าไม่ได้เลย ยังไงเราเองก็ยังต้องเจอกันอยู่ดี ซึ่งให้เราปกติเราอาจจะได้แต่ไม่รู้จะทำได้นานอีกแค่ไหน
***เราอยากใจแข็งพอที่เราจะไม่หวั่นไหวแล้วต้องมานั่งเสียใจอีก เพราะ เค้าเองก็มีแฟนอยู่แล้ว แล้วอย่างกิจกรรมตอนนั้นมันก็คงไม่ได้ทำให้เค้าคิดอะไรเหมือนกลับที่เาคิดหรอก***
เรากำลังกลัวการกลับมาที่ไม่มีวันเป็นไปได้
แต่ทุกวันนี้เราก็ใช้ชีวิตตามปกติค่ะ ตั้งแต่ที่เราจากกับเค้าไป ช่วงแรกๆเลย เรายอมรับเลยค่ะว่า เราทำใจไม่ได้ แต่พอเวลามันผ่านไปนานเข้า อะไรหลายอย่างมันกลับดีขึ้น เราเลยบอกตัวเองว่า เราจะเริ่มต้นใหม่ จากคนที่ตารางชีวิตมีแต่สิ่งยุ่งเหยิง เราเปลื่ยนตัวเองใหม่ จัดทุกอย่างใหม่ จนเรารู้สึกว่า มันจะโอเค แล้วมันก็โอเคขึ้นจริงๆค่ะ ชีวิตที่เรามีเวลาให้ตัวเอง มีเวลาเที่ยว มีเวลาได้คิดกับอะไรใหม่ๆ เราคิดว่ามันคือสิ่งที่ดีในตอนนี้ และเราสามารถใช้ชีวิตเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งใคร แต่สิ่งที่มันยังวนกลับมาอยู่ซ้ำๆจนเรารู้สึกว่าเรายังเปลื่ยนทุกอย่างไม่ได้ คือ เรื่องเค้า เราพบว่าตลอดเวลาที่เราเปลื่ยนทุกอย่างที่ผ่านมาเรากลับ ยังมีเค้าเข้ามาเกี่ยวเสมอ ถึงแม้ทุกวันนี้เค้าก็มีคนใหม่ไปนานแล้วก็ตาม เราจะพยายามเปิดใจ ลองเจอ ลองคุยกับคนใหม่ๆ แต่เราก็รู้สึกว่ามันไม่มีอะไรใช่เลย มันไม่สามารถมีใครมาแทนที่ตรงนั้นได้ เวลาที่เราเจอปัญหาแล้วที่ผ่านมาเค้าคอยช่วยเหลือ พอมาเจอปัญหานั้นซ้ำ กลับเป็นว่า "เราโครตอยากให้เค้าอยู่ด้วยเลย"
จนเราได้มีโอกาสกลับมาคุยกัน แต่การคุยครั้งนี้มันไม่ใช่ครั้งแรกนะคะ ที่ผ่านมาเรายังมีติดต่อกันอยู่บ้างเรื่องงาน แต่ก็คือ เราคิดว่ามันเป็นความรู้สึกที่ปกติแล้ว ด้วยความที่เราเจอกันทุกวัน จนเรารู้สึกว่าคงตัดไปแล้วแหละ แต่ที่เราบอกว่าเรามีโอกาสได้คุย โอกาสครั้งนี้ คือ เราได้มีโอกาสทำกิจกรรมร่วมกัน โดยมันบังเอิญมากที่เราตั้งเจอแต่เค้าตลอดวันนั้นเลย ซึ่งการเจอครั้งนี้เองมันทำให้เรากลับไปมีความสุขอีกครั้ง ความสุขที่ผ่านมาเราเคยได้รับ ความสุขที่ผ่านมาเรามีต่อกัน ภาพเก่าๆที่เราคิดว่าเราลบไปได้แล้ว มันกลับพุ่งเข้ามาเต็มไปหมด แต่ด้วยความที่เรามีโอกาสได้เจอกันแบบนี้อีกครั้งเราจึงอยากทำในสิ่งที่อยากทำมาโดยตลอดเวลาที่ไม่มีเค้า คือ กลับมาแกล้งกันเหมือนเมื่อก่อน ยอมรับเลยค่ะ ว่าตอนนั้นเรากลับมายิ้มได้แบบเดิม เรากลับหัวเราะได้เดิม เพราะ เค้า ดูแลเรา ทำกับเราเหมือนกับในช่วงเวลาที่ผ่านมาที่เรายังคบกันอยู่ มันเลยกลายเป็นความรู้สึกดีอีกครั้ง
ซึ่งตอนนี้เรารู้สึกว่า ความรู้สึกเราเป็นหนักกว่าก่อนอีก ตอนนี้เรารู้สึกกลัวการที่เค้าจะกลับมาสร้างความสุข กลัวการเจอกันแล้วใจเราจะสั่นอีก แต่เราก็หนีเค้าไม่ได้เลย ยังไงเราเองก็ยังต้องเจอกันอยู่ดี ซึ่งให้เราปกติเราอาจจะได้แต่ไม่รู้จะทำได้นานอีกแค่ไหน
***เราอยากใจแข็งพอที่เราจะไม่หวั่นไหวแล้วต้องมานั่งเสียใจอีก เพราะ เค้าเองก็มีแฟนอยู่แล้ว แล้วอย่างกิจกรรมตอนนั้นมันก็คงไม่ได้ทำให้เค้าคิดอะไรเหมือนกลับที่เาคิดหรอก***