เห้อ.....ก่อนอื่นจะบอกเลยว่าเราเจ้บมาเยอะ จนตอนนี้เราไม่อยากมีใครแล้ว แต่นั้นแหละทนความเหงาไม่ไหว เราก้หาคนคุยพอคุยไปเรื่อยๆตอนแรกเราก้โอเคดีแหละ แต่พอนานๆไปความรู้สึกเราคือกำแพงที่เราสร้างไว้ก่อนหน้านี้มันสูงเกินไป สูงจนไม่มีใครสามารถปีนข้ามกำแพงของเราได้อะ ไม่อยากให้ใครเข้ามาคุยกับเราเพราะเราแค่เหงา เราไม่อยากทำใครเสียใจอีกแล้ว และก้ไม่อยากทำให้ตัวเองเสียใจ ขอปิดใจไปก่อนดีกว่า เรียนให้จบก่อนแล้วค่อยคิดเรื่องพวกนี้😉😥
ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ!!