มาถึงกระทู้กลุ่ม D ครับ (เหลือกลุ่ม E อีกกลุ่มเดียว)
กลุ่มนี้ขอเริ่มต้นด้วยเรื่องสั้นก่อน เพราะบทกวียังดูไม่ลงตัว ค่อยตั้งกระทู้เป็นกระทู้สุดท้าย...
เรื่องสั้นเรื่องนี้เบาสมองอ่านขำๆ ไม่ต้องซีเรียส
อาม่าคนหนึ่งขับรถไปหาหลานชาย สั่งก๋วยเตี๋ยวที่ร้านลูกสะใภ้มากินด้วยความหิว และรู้สึกว่ารสชาติเอร็ดอร่อย...โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "น้ำซุบ" มัน "หอเจี๊ยะ" อร่อยเด็ดจริงๆ!
ขณะกำลังเจี๊ยะต่ออย่างเมามัน ก็ได้ยินเสียงร้องของหลานชายที่หลังบ้าน ลุกขึ้นเดินไปดู เห็นลูกสะใภ้กำลังเอาไม้เรียวหวดหลายชายอยู่ ก็ร้องห้าม..แต่คุยกันไปคุยกันมา อาม่า "รับช่วงต่อ" จากลูกสะใภ้!!
ทำไมอาม่าถึงรับไม้ต่อ และเรื่องราวจะดำเนินอย่างไรต่อไป จะจบอย่างไร เชิญติดตามครับ
อย่าลืมให้เกรดคนแต่งทั้งสองโตยเน่อ...
[Sojin] Neol saranghandago
Malhaebeorilkka sipeo
Ireoke maeil gaseum apa, apa
[Hyeri] Apa, apa, apa, apa
[Minah] Geureonde wae irae
Ni apeman seomyeon jagajyeo beoryeo amugeotdo anin aegigata aegigata
Oh, Oh, Oh, Oh
เสียงเพลง Female President ที่ อาม่าเหม่งทึ้ง ตั้งไว้ส่งเสียงปลุกเมื่อเวลา 05.00 น. ทำให้อาม่าสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล
เธอรีบลุกขึ้นมา ล้างหน้า แปรงฟัน หุงหาอาหาร และเตรียมสำรับกับข้าวสำหรับใส่บาตร ที่ทำเป็นกิจวัตรประจำวัน
หลังใส่บาตรเสร็จ ก็ไปรดน้ำต้นไม้ จากนั้นหยิบโทรศัพท์ส่งไลน์ไปทักทายคนนู้นคนนี้ เปิดเฟสดูกลุ่มธรรมะ แล้วไปอาบน้ำอาบท่า นั่งกินข้าว พร้อมกับเปิดทีวีดูข่าว เมื่อดูข่าวจบ ก็นั่งคุยกับแมว พอตกสาย ก็จัดแจงแต่งเนื้อแต่งตัว เพื่อเตรียมตัวไปเยี่ยมหลานชายตัวน้อยๆ ที่อยู่ไกลออกไปถึงชานเมืองกรุงเทพ
ขณะกำลังนั่งแต่งหน้า ภาพใบหน้า หญิงชราและท่าทางใจดีปรากฎอยู่บนกระจกเงาหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
ใบหน้านั้นเหี่ยวย่น ไม่มีเค้าความสวยปรากฎแม้แต่น้อย แต่เชื่อไหม สมัยอาม่ายังสาว และร่ำเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เธอได้รับเลือกให้เป็นดาวคณะ ทั้งที่มีคนสวยกว่าเธอเข้าประกวดมากมาย
ที่เธอก็ได้รับเลือก ก็ด้วยสโลแกนการหาเสียงอันชาญฉลาด ที่ว่า “หากเพื่อนๆ เลือกฉัน อีกสิบปีข้างหน้า เพื่อนๆ สามารถอวดกับลูกๆ และสามีได้ว่า ในปีที่แม่เรียนอยู่ แม่สวยกว่าดาวของคณะ” เธอจึงชนะคนที่สวยกว่าไปอย่างท่วมท้น
ถึงอาม่า จะอายุเกือบหกสิบปีแล้ว แต่ก็ยังแข็งแรง กระฉับกระเฉง คล่องแคล่ว เพราะเธอดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี และออกกำลังกายเป็นประจำ
หลังจากแต่งตัวเสร็จ เธอก็ขับรถโฟล์คเต่าคันเก่ง เพื่อเดินทางไปหาหลานชายที่ปทุมธานี
การจราจรในกรุงเทพ รถราแน่นขนัด และรถติดค่อนข้างมาก ประกอบกับบ้านของหลานชายอยู่ห่างไกล เธอเสียเวลาไปเป็นชั่วโมงแล้ว ยังขยับไปไม่ได้ถึงไหน
เธอจึงตัดสินใจขับฝ่าไฟแดง ณ สี่แยกแห่งหนึ่ง แล้วก็ได้เรื่อง
“ปรี๊ดๆๆ”
เสียงเป่านกหวีดของตำรวจจราจร เพื่อเรียกให้เธอจอดรถ
เมื่อเธอจอดรถเข้าข้างทางเรียบร้อย ตำรวจจราจรก็เข้ามาเคาะกระจก พร้อมกับร้องขอใบขับขี่ และพูดว่า
ตำรวจ “อาม่า ไฟแดงไม่เห็นเหรอ ขับฝ่ามาได้”
อาม่า “เห็นสิคะ แต่ที่ขับฝ่าไฟแดง เพราะไม่เห็นคุณตำรวจต่างหาก”
สุดท้ายอาม่าก็ต้องจ่ายค่าปรับไปตามระเบียบ
กว่าจะเรียบร้อย ก็กินเวลาไปหลายชั่วโมง ดังนั้นตอนมาถึงบ้านหลานชายก็เที่ยงกว่าเข้าไปแล้ว อาม่ารู้สึกหิว จึงรีบสั่งก๋วยเตี๋ยวน้ำซุปรสเด็ด ของลูกสะใภ้ที่เปิดขาย มากิน แล้วก็ไม่ผิดหวังในรสชาติ แต่วันนี้รู้สึกรสชาติน้ำซุปจะอร่อยเข้มข้นเป็นพิเศษ
ขณะกำลังกินเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงร้องของหลานชายที่หลังบ้าน เธอจึงเดินไปดู พบว่าลูกสะใภ้กำลังเอาไม้เรียวตีหลานของเธออยู่ เธอจึงรีบเข้าไปห้ามด้วยความสงสาร
อาม่า “อย่าไปตีอาตี๋เลย สงสารมัน มันยังเด็กยังเล็ก ไม่รู้ความ ผิดนิดผิดหน่อย ก็อภัยให้มันเถอะ”
ลูกสะใภ้ “ไม่ตีได้อย่างไร อาม่า อาตี๋มันเล่นพิเรน ไปฉี่ใส่หม้อน้ำซุบก๋วยเตี๋ยว”
อาม่า “ถ้าอย่างนั้น ส่งไม้เรียวมา เดี๋ยวอาม่าจะช่วยเธอตีเอง เธอเหนื่อยแล้ว ไปนั่งพักเถอะ”
หลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวน ของอาตี๋ ที่ดังกว่าตอนที่ถูกแม่ตัวเองตีอีก
( จบ PART-1 โดย "ถุงมือหอเจี๊ยะ" )
🍄🥗🍜THE GLOVES FINAL 2018 : SEMI-FINAL รอบรอง ฯ กลุ่ม D : เรื่องสั้น คู่ที่ 4 เรื่อง "สูตรลับ"🍜🥗🍄
มาถึงกระทู้กลุ่ม D ครับ (เหลือกลุ่ม E อีกกลุ่มเดียว)
กลุ่มนี้ขอเริ่มต้นด้วยเรื่องสั้นก่อน เพราะบทกวียังดูไม่ลงตัว ค่อยตั้งกระทู้เป็นกระทู้สุดท้าย...
เรื่องสั้นเรื่องนี้เบาสมองอ่านขำๆ ไม่ต้องซีเรียส
อาม่าคนหนึ่งขับรถไปหาหลานชาย สั่งก๋วยเตี๋ยวที่ร้านลูกสะใภ้มากินด้วยความหิว และรู้สึกว่ารสชาติเอร็ดอร่อย...โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "น้ำซุบ" มัน "หอเจี๊ยะ" อร่อยเด็ดจริงๆ!
ขณะกำลังเจี๊ยะต่ออย่างเมามัน ก็ได้ยินเสียงร้องของหลานชายที่หลังบ้าน ลุกขึ้นเดินไปดู เห็นลูกสะใภ้กำลังเอาไม้เรียวหวดหลายชายอยู่ ก็ร้องห้าม..แต่คุยกันไปคุยกันมา อาม่า "รับช่วงต่อ" จากลูกสะใภ้!!
ทำไมอาม่าถึงรับไม้ต่อ และเรื่องราวจะดำเนินอย่างไรต่อไป จะจบอย่างไร เชิญติดตามครับ
อย่าลืมให้เกรดคนแต่งทั้งสองโตยเน่อ...
[Sojin] Neol saranghandago
Malhaebeorilkka sipeo
Ireoke maeil gaseum apa, apa
[Hyeri] Apa, apa, apa, apa
[Minah] Geureonde wae irae
Ni apeman seomyeon jagajyeo beoryeo amugeotdo anin aegigata aegigata
Oh, Oh, Oh, Oh
เสียงเพลง Female President ที่ อาม่าเหม่งทึ้ง ตั้งไว้ส่งเสียงปลุกเมื่อเวลา 05.00 น. ทำให้อาม่าสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล
เธอรีบลุกขึ้นมา ล้างหน้า แปรงฟัน หุงหาอาหาร และเตรียมสำรับกับข้าวสำหรับใส่บาตร ที่ทำเป็นกิจวัตรประจำวัน
หลังใส่บาตรเสร็จ ก็ไปรดน้ำต้นไม้ จากนั้นหยิบโทรศัพท์ส่งไลน์ไปทักทายคนนู้นคนนี้ เปิดเฟสดูกลุ่มธรรมะ แล้วไปอาบน้ำอาบท่า นั่งกินข้าว พร้อมกับเปิดทีวีดูข่าว เมื่อดูข่าวจบ ก็นั่งคุยกับแมว พอตกสาย ก็จัดแจงแต่งเนื้อแต่งตัว เพื่อเตรียมตัวไปเยี่ยมหลานชายตัวน้อยๆ ที่อยู่ไกลออกไปถึงชานเมืองกรุงเทพ
ขณะกำลังนั่งแต่งหน้า ภาพใบหน้า หญิงชราและท่าทางใจดีปรากฎอยู่บนกระจกเงาหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
ใบหน้านั้นเหี่ยวย่น ไม่มีเค้าความสวยปรากฎแม้แต่น้อย แต่เชื่อไหม สมัยอาม่ายังสาว และร่ำเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เธอได้รับเลือกให้เป็นดาวคณะ ทั้งที่มีคนสวยกว่าเธอเข้าประกวดมากมาย
ที่เธอก็ได้รับเลือก ก็ด้วยสโลแกนการหาเสียงอันชาญฉลาด ที่ว่า “หากเพื่อนๆ เลือกฉัน อีกสิบปีข้างหน้า เพื่อนๆ สามารถอวดกับลูกๆ และสามีได้ว่า ในปีที่แม่เรียนอยู่ แม่สวยกว่าดาวของคณะ” เธอจึงชนะคนที่สวยกว่าไปอย่างท่วมท้น
ถึงอาม่า จะอายุเกือบหกสิบปีแล้ว แต่ก็ยังแข็งแรง กระฉับกระเฉง คล่องแคล่ว เพราะเธอดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี และออกกำลังกายเป็นประจำ
หลังจากแต่งตัวเสร็จ เธอก็ขับรถโฟล์คเต่าคันเก่ง เพื่อเดินทางไปหาหลานชายที่ปทุมธานี
การจราจรในกรุงเทพ รถราแน่นขนัด และรถติดค่อนข้างมาก ประกอบกับบ้านของหลานชายอยู่ห่างไกล เธอเสียเวลาไปเป็นชั่วโมงแล้ว ยังขยับไปไม่ได้ถึงไหน
เธอจึงตัดสินใจขับฝ่าไฟแดง ณ สี่แยกแห่งหนึ่ง แล้วก็ได้เรื่อง
“ปรี๊ดๆๆ”
เสียงเป่านกหวีดของตำรวจจราจร เพื่อเรียกให้เธอจอดรถ
เมื่อเธอจอดรถเข้าข้างทางเรียบร้อย ตำรวจจราจรก็เข้ามาเคาะกระจก พร้อมกับร้องขอใบขับขี่ และพูดว่า
ตำรวจ “อาม่า ไฟแดงไม่เห็นเหรอ ขับฝ่ามาได้”
อาม่า “เห็นสิคะ แต่ที่ขับฝ่าไฟแดง เพราะไม่เห็นคุณตำรวจต่างหาก”
สุดท้ายอาม่าก็ต้องจ่ายค่าปรับไปตามระเบียบ
กว่าจะเรียบร้อย ก็กินเวลาไปหลายชั่วโมง ดังนั้นตอนมาถึงบ้านหลานชายก็เที่ยงกว่าเข้าไปแล้ว อาม่ารู้สึกหิว จึงรีบสั่งก๋วยเตี๋ยวน้ำซุปรสเด็ด ของลูกสะใภ้ที่เปิดขาย มากิน แล้วก็ไม่ผิดหวังในรสชาติ แต่วันนี้รู้สึกรสชาติน้ำซุปจะอร่อยเข้มข้นเป็นพิเศษ
ขณะกำลังกินเพลินๆ ก็ได้ยินเสียงร้องของหลานชายที่หลังบ้าน เธอจึงเดินไปดู พบว่าลูกสะใภ้กำลังเอาไม้เรียวตีหลานของเธออยู่ เธอจึงรีบเข้าไปห้ามด้วยความสงสาร
อาม่า “อย่าไปตีอาตี๋เลย สงสารมัน มันยังเด็กยังเล็ก ไม่รู้ความ ผิดนิดผิดหน่อย ก็อภัยให้มันเถอะ”
ลูกสะใภ้ “ไม่ตีได้อย่างไร อาม่า อาตี๋มันเล่นพิเรน ไปฉี่ใส่หม้อน้ำซุบก๋วยเตี๋ยว”
อาม่า “ถ้าอย่างนั้น ส่งไม้เรียวมา เดี๋ยวอาม่าจะช่วยเธอตีเอง เธอเหนื่อยแล้ว ไปนั่งพักเถอะ”
หลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวน ของอาตี๋ ที่ดังกว่าตอนที่ถูกแม่ตัวเองตีอีก
( จบ PART-1 โดย "ถุงมือหอเจี๊ยะ" )