การทำงานที่เปลี่ยนไป

ขอเกริ่นนำก่อนนะครับ ผมจบจากมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งหนึ่งสาขาการพัฒนาชุมชน ก่อนหน้านี้ผมไปสัมภาษณ์งาน กับสอบงานราชการ ก็ติดหลายที่ แล่วก็เลือกที่ตัวเองคิดว่า น่าจะโอเคที่สุด เป็นงานอบต. ตำแหน่งผู้ช่วยนักพัฒนาชุมชน จ้างแบบภารกิจ สัญญาละ 4 ปี ซึ่งที่นี่โอเคทุกอย่าง ไม่ว่าจะเพื่อนร่วมงาน หัวหน้า ผอ.กอง ปลัด ทุกคนในที่นี้โอเคและใจดีหมด (เลี้ยงข้าวบ่อยด้วย)
ในตอนแรก ผอ.กองพูดคุยกับผม ว่าอยากได้ตัวให้มาช่วยเก็บข้อมูลลงพื้นที่ เพราะผมจบพัฒนาชุมชน มาโดยตรง ผมก็ตกลง ช่วงเดือน 2 เดือนแรก สนุกมาก ได้ลงพื้นที่เยี่ยมผู้พิการ ผู้ป่วยติดเตียง ได้เยี่ยมคนไร้บ้าน พร้อมทั้งดำเนินการให้การช่วยเหลือ ต่าง ๆ แถมได้ลงเรือไปช่วยบ้านที่ไม่มีถนนเข้าด้วย สนุกมาก ๆ มีความสุขกับงานนี้มาก แต่พอเข้าเดือนที่ 3 เริ่มจะแบ่งงานเอกสารเบี้ยยังชีพมาทำ ก็ทำได้โอเค แต่แทบจะไม่มีงานออกพื้นที่ ไม่มีงานวิทยากร มีอย่างมาก เดือนละวัน สองวัน จนตอนนี้ผมคิดว่า ความสามารถของผมที่ควรพัฒนาได้มากกว่านี้ ไม่ว่าจะด้านวิทยากร ด้านการลงพื้นที่เก็บข้อมูล ด้านการทำงานที่ท้าทาย มันกลายเป็นความจำเจ วนอยู่แต่หน้าคอมกับเอกสาร ผมเองก็ยังบอกว่าทำได้นะ ทำได้ดีเลย แต่มันเหมือนไม่สุด ไม่ใช่ทาง ไม่ใช่อย่างที่หวังตั้งใจไว้ จนคิดว่าตอนนี้จะแอบลาหยุดไปสมัครงานใหม่ดีไหม ผมเบื่อกับความจำเจ และกับคำพูดที่คนชอบพูดกันว่ากินภาษีประชาชนแล้วทำงานไม่เต็มที่

แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ คุณจะทำยังไงต่อไปดี