ทำอย่างไรกับแม่สามีที่เอาแต่ได้

ปัญหานี้มันไม่ใช่เพิ่งรู้สึกนะคะ เพียงแแต่ไม่ได้รับการแก้ไข คือ ดิฉันแต่งงานมา 2 ปีกว่า ยังไม่มีลูกค่ะ (เคยมีแต่แท้งแล้ว) ชีวิตที่อยู่กันสองคนก็มีความสุขดีมาตลอด แต่ช่วงหลังๆ เหมือนชีวิตคำว่าครอบครัวเปลี่ยนไป ก่อนที่สามีขอแต่งงาน คือ เป็นช่วงที่เราต้องห่างกัน ทำให้มีเรื่องต้องรีบแต่ง (ไม่ได้ท้องนะคะ) ดิฉันก็ยอมแต่ง เพราะคิดว่าเค้าเป็นคนดี และที่ผ่านมา เค้าดูแลเราและครอบครัวดีมาโดยตลอด เค้ามีแม่คนเดียวค่ะ อยู่คนละที่ และไม่ได้ทำงานแล้ว (ไม่คิดจะทำค่ะ) วันแต่งงาน เค้าก็มาร่วมงานค่ะ สินสอดที่ได้มาส่วนใหญ่เอามาจากที่เราเก็บกันมา อย่าหวังว่าแม่สามีจะควักกระเป๋านะคะ เงินขวัญถุงยังไม่ให้มาตั้งตัวเลยค่ะ ปัญหาที่ทุกข์ใจ คือ เรื่องเงินที่สามีให้แม่ค่ะ ทุกเดือนตอนที่เรายังไม่แต่งงาน เค้าให้แม่เดือนละ 5,000 บาท ซึ่งตอนนั้นเรายังไม่มีภาระ เราเลยไม่เดือดร้อน แต่พอเราแต่งงานแล้ว เรื่องเงินควรเป็นเรื่องที่ต้องคุยกัน แต่สามียังให้แม่เท่าเดิม ซึ่งตัวดิฉันเองรู้สึกน้อยใจ มีอะไรๆ ก็ให้แต่แม่ รู้ค่ะว่าเค้ากตัญญู แต่ใช้เงินชนเดือนแบบนี้ เริ่มอยู่ไม่ได้ค่ะ เลยลองปรึกษาสามี แต่คำตอบที่ได้รับกลับมา หาว่าเราไม่รักแม่เค้า แม่อยู่คนเดียว บลาๆๆๆๆ แม่เค้าไม่ทำงาน ไม่ทำอะไรเลย อยากรู้จริงๆ ค่ะ ว่ามีแม่ให้ลูกเลี้ยง ทั้งๆ ที่ลูกมีครอบครัวแล้ว ยังมีอีกเหรอ ซึ่งดิฉันกับสามีมีรายได้รวมกันเดือนละ 40,000 บาท มีค่าใช้จ่ายค่ารถ ค่าเช่าบ้าน และค่าอื่นๆ ที่ต้องสร้างให้เป็นครอบครัวในแต่ละเดือนก็จะไม่ค่อยมีเก็บ บางเดือนถึงกับโทรมาสั่งให้โอนเงิน ทั้งๆ ที่เงินเดือนยังไม่ออก ซึ่งเราว่ามากเกินไปค่ะ เงินส่วนที่ให้ไม่เท่าไหร่ ยังมาตอดเล็กตอดน้อยอีก เรานี่แทบจะเถียงกลับไปว่า ขออะไรนักหนา ก็ได้เงียบและทำใจ จนมาถึงวันที่เรากลับไปเยี่ยมบ้านเค้า เราถือเงินคนเดียวค่ะ เพราะสามีชอบใช้เงินไม่รู้เรื่อง สามีก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่แทนที่เราไป แล้วเราจะสบายใจ แต่ต้องกลับมานั่งทุกข์ใจ เพราะแม่สามีเรียกร้องอยากได้นั่นได้นี่ เงินที่ให้ไปก็ไม่เอามาใช้ แม่อยากได้นั่นได้นี่ รู้นะคะว่าเคยไม่มีมาก่อน แต่ความเกรงใจมันไม่มีเคยมีอยู่ในจิตใต้สำนึกเลยสักนิด ครอบครัวดิฉันเอง รู้ว่าลูกมีครอบครัว ก็ไม่เคยยุ่งเรื่องนี้เลยสักนิด เรื่องของเรื่องแม่เค้าอยากซื้อของชิ้นนึง ซึ่งจริงๆ แล้ว เค้ามีเงินนะคะ แต่เค้าไม่ใช้ เราก็มาเที่ยว ไม่อยากใช้เงินเยอะ แต่เค้ากลับมาพูดใส่ร้ายว่าเราไปสะบัดมือเค้า ซึ่งเราแค่ไม่อยากให้ซื้อเท่านั้นเอง จากที่เราไม่ชอบ กลับกลายเป็นว่าเราไม่ชอบเอามากกว่าเดิมอีก พอคุยกับสามี เค้าก็เข้าข้างแม่เค้า ซึ่งผิดหวังในตัวสามีมาก เราถือเงินในฐานะภรรยา มันผิดด้วยหรือคะ บ้านเค้าไม่มี แต่ทำเหมือนมี อวดทุกอย่างที่อยากอวด ส่วนตัวแล้ว เราไม่ค่อยชอบ เรามีนะ แต่เราไม่อวดมากกว่า ขนาดเราไปเที่ยวแค่สิงคโปร์ ยังต้องบอกสามีให้ซื้อของมาฝาก เพื่ออวดข้างบ้านว่าลูกไปต่างประเทศมา เราว่ามันบ้ามากเลยอ่ะ ไปเที่ยวธรรมดา ไม่ได้อวดใคร แล้วอีกเรื่องนึง คือ การอวดญาติพี่น้องว่าตัวเองมีมากกว่า เราก็ไม่ค่อยชอบ เราว่ามันไม่ใช่ชีวิตมนุษย์ที่เกิดมาเลยอ่ะ แล้วก็ยังทะเลาะกับคนอื่นไปทั่ว มาเล่าเรื่องจริงบ้างเท็จบ้างมาเล่าให้สามีฟัง เราได้คุยต่อหน้าวันนั้น เราหมดศรัทธาเลย เรื่องแค่นี้ยังต้องโกหก ดิฉันไม่รู้จะทำไงดี เพราะคาดว่าอนาคต แม่สามีน่าจะมาอยู่ด้วย และมาอยู่กินอยู่ใช้ แถมยังต้องให้เงินแบบนี้ทุกเดือน คิดไม่ออกเหมือนกันว่าชีวิตครอบครัวจะมีความสุขอย่างไร ในเมื่อมีแม่สามีที่เอาแต่ได้แบบนี้ ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ พี่ๆ หน่อยค่ะ ดิฉันไม่รู้ว่าครอบครัวต่างจังหวัด เป็นแบบนี้ทุกครอบครัวเลยหรือเปล่า ที่มีลูกมาแล้วต้องให้ลูกเลี้ยง ทั้งๆ ที่ตัวเองยังมีกำลังที่จะทำ เท่าที่ทราบมา แม่เค้าเกิดมาเพื่อให้ลูกเลี้ยงจริงๆ ค่ะ คือไม่ได้มองว่าเค้าจนนะคะ แต่มองว่าเค้าไม่พอมากกว่า และไม่ใช่ไม่ยอมรับนะคะ แต่มันรับไม่ได้ที่เค้าไม่มีน้ำใจกับเราเลย ไม่คิดที่จะถอยคนละก้าว คิดเอาแต่ได้เท่านั้น