สาเหตุที่แม่ไม่คุยด้วยคือ แม่กลับมาจากต่างประเทศเพื่อมารับปริญญาเรา ท่านรอเราจนเสร็จพิธีในตอน 21.00 น. และเราต้องกลับบ้านขึ้นรถตอน 22.30 น. แต่เราดันจำตึกที่นัดกันไว้ไม่ได้ ทำให้กว่าจะหากันเจอต่างคนต่างหงุดหงิด เลยมีขึ้นเสียงใส่กันนิดหน่อยหลังจากนั้นต่างคนต่างเงียบ ผ่านมา 2 วันแล้ว ก็ไม่มีใครคุยกับใคร
ทั้งที่เราและแม่ตอนที่อยู่ด้วยกันจะคุยกันเยอะมาก คุยจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน นานๆเจอกันทีก็เม้ามอยตามประสาแม่ลูก พอมาเกิดเรื่องมันทำให้ทุกอย่างเฟล เราชวนคุยแม่ก็จะตอบสั้นๆแล้วเงียบไป เราเองเป็นคนที่ถ้าไม่ชวนคุยก็ไม่คุยอยู่แล้ว เลยไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง บอกตรงๆค่ะว่าไม่กล้าแหย่เล่น หยอกล้อ แม้แต่เดินผ่านแทบกลั้นหายใจ ทุกอย่างดูอึดอัดไปหมด ทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ
วันที่ได้ใบปริญญามาพอมาถึงบ้านเก็บใบปริญญาใส่กล่องแล้วแอบร้องไห้ คือมันน่าจะเป็นวันที่ต้องได้แฮปปี้กัน เราเองที่ไม่เอาไหน ไม่รู้จะกลับมาคุยกัน สนิทกันเหมือนเดิมรึป่าว
แม่ไม่คุยด้วยทำอย่างไรดี
ทั้งที่เราและแม่ตอนที่อยู่ด้วยกันจะคุยกันเยอะมาก คุยจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน นานๆเจอกันทีก็เม้ามอยตามประสาแม่ลูก พอมาเกิดเรื่องมันทำให้ทุกอย่างเฟล เราชวนคุยแม่ก็จะตอบสั้นๆแล้วเงียบไป เราเองเป็นคนที่ถ้าไม่ชวนคุยก็ไม่คุยอยู่แล้ว เลยไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง บอกตรงๆค่ะว่าไม่กล้าแหย่เล่น หยอกล้อ แม้แต่เดินผ่านแทบกลั้นหายใจ ทุกอย่างดูอึดอัดไปหมด ทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ
วันที่ได้ใบปริญญามาพอมาถึงบ้านเก็บใบปริญญาใส่กล่องแล้วแอบร้องไห้ คือมันน่าจะเป็นวันที่ต้องได้แฮปปี้กัน เราเองที่ไม่เอาไหน ไม่รู้จะกลับมาคุยกัน สนิทกันเหมือนเดิมรึป่าว