เบื่อตัวเองครับที่ไม่ยอมลืมความรู้สึกแย่ๆซะที

เหนื่อยกัยตัวเองครับที่ยังมัวคิดเรื่องที่ไม่ดีเอามาทำให้ตัวเองเป็นทุกไม่ยอมลืมจนร่างกายรู้สึกแย่อยากนอนอยากพักแต่ก้อทำไม่ได้ไม่รู้สึกง่วงเลยนอนไม่หลับกินไม่ได้คิดแต่แง่ลบ เริ่มรู้สึกเบื่อโลกอยากตายเป็นบางครั้ง เวลาอยู่กับแม่ก้อทำเป็นไม่เป็นไรทำตัวปกติแต่พออยู่คนเดียวเหมือนกลายเป็นคนละคน กลัวตังเองคิดสั้นกลัวทำให้คนที่อยู้ข้างหลังเสียใจ ท้อมากเลยครับควรหาทางออกอย่างไงดี