เสรีภาพที่ดี ต้องมาพร้อมกับความมั่นคงและความยั่งยืนครับ

เสรีภาพที่ดีต้องไม่เบียดเบียน สิทธิส่วนบุคคล

การมีเสรีภาพ แต่ยังไม่มีการบังคับใช้กฏหมายที่ทั่วถึงมีประสิทธิภาพ และ เป็นธรรม ก็ง่ายมาก ที่จะเกิด anarchy

ไม่ได้จะบอกให้ทำตามต่างชาติ แต่ให้ลองมองเปรียบเทียบ กรณีของ จีน (ที่ไร้เสรีภาพทางการเมือง) กับ อเมริกา (ที่มีเสรีภาพเต็มที่ แต่ได้ผลลัพธ์มาแบบทรัมป์)

สองเคสนี้ มี จุดแข็ง จุดอ่อนต่างกัน
จีน ผู้นำได้เป็นชั่วชีวิตแล้ว แปลว่า นโยบายในระยะยาวจะไม่เปลี่ยนแปลงไปจากนี้มาก แต่ประชาชนร่วมแสดงความเห็นทางการเมืองไม่ได้
อเมริกา แสดงความเห็นทางการเมืองได้เต็มที่ แต่ทิศทางการดำเนินประเทศอาจจะไม่เสถียรไปในทิศทางเดียว โอบาม่า ตกลงกับ อิหร่าน ไว้ ก็โดนผิดสัญญาได้ เพียงแค่เปลี่ยนรัฐบาล

จากการเปรียบเทียบจะเห็นว่าจีนเอาความมั่นคงนำหน้าเสรีภาพ และ อเมริกา เอาเสรีภาพนำหน้า(ตามหลัก แต่เบื้องลึกไม่ใช่หรอกครับ) ซึ่งแน่นอนอาจจะทำให้กลุ่มคนบางกลุ่มมีความสุขกับการได้แสดงออกผ่านการใช้สิทธิ แลกกับการเกิดความเสี่ยงขัดแย้ง และ ประท้วง แต่นั้นคือสีสันของประชาธิปไตย ทั้งนี้ทั้งหมดควรอยู่ภายใต้กฎหมาย

ส่วนปากท้องเป็นเรื่องของนโยบายเศรษฐกิจ จีนคอมมิวนิส จริง ไร้เสรีภาพทางการเมือง จริง แต่ผู้นำหัวการค้ามองการไกล หัวนายทุน ก็ทำให้ GDP เติบโตได้ ยกระดับคุณภาพชีวิตโดยรวมได้

เสรีภาพเป็นสิ่งที่สำคัญและหอมหวาน แต่ถ้าใช้กันแบบไม่ระมัดระวัง ไร้การควบคุม ไร้ขอบเขต ก็ย้อนไปดูตามภาพประท้วงของ ทั้งสองสีเสื้อนั่นแหละครับ เสรีภาพอย่างเดียวไม่ทำให้ประเทศเจริญได้ แค่ทำให้คนระดมความคิดกันได้ง่ายขึ้น และเปิดโอกาสรับความคิดใหม่ๆ ได้ง่ายขึ้น เสรีภาพ ไม่ใช่ ความเท่าเทียม คนรวยก็จะมีเสรีภาพมากกว่าคนจนเพราะมีทุนทรัพย์มากกว่า เลือกที่จะทำอะไรได้มากกว่า เพราะฉะนั้นการบังคับใช้กฏหมายที่เป็นธรรม และ นโยบายเศรษฐกิจที่ช่วยเพิ่มโอกาสให้คนจน สำคัญมาก กับการให้เสรีภาพ ดำรงอยู่