ประเทศกูมีของ

ประเทศกูมี(ของ)

     น่าแปลกนะ คนที่ได้รับผลกระทบจากการเมืองเศรษฐกิจมากที่สุดก็คือคนจน แต่คนจนกลับสนใจรู้เรื่องการเมืองเศรษฐกิจน้อยที่สุด คิดแค่ขยันทำมาหากินถีบตัวให้พ้นความจนร่ำรวยได้ในที่สุด ชีวิตก็ประสบความสำเร็จแล้ว ใครจะทำอะไร ล่อกันยังไง ช่างหัวมัน กลายเป็นคนชั้นกลาง คนรวยเห็นแก่ตัวไปอีก เจ้าสัว นักธุรกิจ หรือแม้แต่ข้าราชการ ทหารยศสูงๆบางคนก็เป็นแบบนี้นะ มาจากข้างล่างพอขึ้นที่สูงได้ก็ลืมพื้น

    ผู้หญิงของเราคนหนึ่ง เธออายุไม่เยอะหรอกนะ ยังเด็กๆอยู่ บอกเราว่า โตมาเรียนจบจะเป็น NGO เพราะอยากทำให้โลกนี้ดีขึ้น เราซึ่งตอนนั้นอายุ 40 กว่า ฟังแล้วอ้าปากค้าง นึกในใจ เหียกกกก อีห่า! ตอนอายุ 17 ปี เรายังงุดๆเตรียมสอบเอนส์สะท้านอยู่เลย พอเข้ามหาลัยได้ การศึกษาเราก็จบลงตรงนั้นแหละ ฮาาาาา เรียนๆเล่นๆจบมาก็ก้มหน้าก้มตาทำงานหาเงิน ไม่เคยนึกถึงสังคม ประเทศชาติ โลกนี้ โลกหน้า หรือโลกไหนใดๆทั้งสิ้น แต่อินางน้อย อายุแค่ 17 นึกช่วยชาวโลก อยากให้โลกนี้ดีขึ้น อินี่มันโตมาแบบไหน ถูกเลี้ยงดูมายังไงวะ

     แม่เราชอบว่าเราปากเสีย ชอบวิจารณ์ผู้หญิง เลือกมาก เราเองไม่ได้เลือกน้อย เลือกมาก หรือไม่เลือกเลยหรอกนะ เพียงแต่เราผ่านพลาดมาเยอะ เราถึงค่อยๆดูน่ะ ดูนอก ดูใน ดูความคิด ดูไปถึงครอบครัว ชีวิตความเป็นอยู่เลยนะ เราชอบน่ะ คือสิ่งที่เห็นที่เป็นตรงหน้า มันคงไม่ได้มาโดดๆ แต่มีที่มา เพดดีกรี

      เราว่าสิ่งนี้แหละ คือความจริง สิ่งที่ทำให้คนเฉลียวฉลาดรู้จักคิด ตั้งคำถามมองสิ่งต่างๆรอบตัว ค้นหาคำตอบ ไม่เชื่อหรือหรี่ตาปล่อยผ่านอะไรไปง่าย มันยากนะถ้าคนไทยด้วยกัน คนในสังคม ในประเทศ ในโลกนี้ยังหลับตาหรี่ตาอยู่แบบนี้ แล้วโลกมันจะดีขึ้นเอง

#ประเทศกูก็มี มีมากกว่าที่ว่าเยอะ