ขอเล่าชีวิตคู่ของเราเอง มันโคดทรหดเลย มานั่งคิดยิ่งกว่า club friday
ท้าวความนิด เมื่อประมาณ 10 ปีก่อน เราคบกับผู้ชายคนนึง ตั้งใจว่าจะแต่งงานกับคนนี้ แต่ด้วยความที่เค้าอยากสร้างตัว และยังไม่มีไอเดียในการใช้ชีวิตคู่ รวมไปถึงลักษณะการใช้ชีวิตที่ค่อนข้างติดเพื่อน ติดปาร์ตี้ ทำให้หลังๆห่างๆกันไป คบกันได้ประมาณเกือบ 5 ปี เราก็ไปเจออีกคนนึง คุยกันตอนทำงาน แรกๆดูจะไม่ค่อยถูกกัน คุยไปคุยมาก็เริ่มจริงจัง แต่...ผู้ชายคนนี้มีภรรยาแล้ว และมีลูก 1 คน เราพยายามจะตีตัวออกห่างมาตลอด แต่เอาจริงๆก็รู้มาตั้งแต่แรกแล้วนะ แต่มันก็ลึกไปเรื่อยๆ จนจิตใต้สำนึกของเรามันไม่มีแล้ว หน้ามืดตามัว ผู้ชายก็น่าจะหลอกว่าไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก กำลังจะเลิกกับภรรยาซึ่งไม่เกี่ยวกับเรา คบหลบๆซ่อนๆไปเรื่อยๆ จนเราเริ่มไม่ไหว และทวงทุกวันว่าทำไมถึงไม่เลิกตามที่บอก จนสุดท้ายมารู้อีกว่า ภรรยาเค้ากำลังท้องอีก 1 คน เราตัดใจเลิกเลย แต่ก็ค้างๆคาๆมาเกือบปี ทั้งหมดประมาณ 1 ปี โล่งใจมาก คราวนี้เข้าเรื่อง
เราเจอแฟนคนปัจจุบัน หลังจากเลิกกับคนก่อนหน้าไม่นาน คนนี้ศึกษาอย่างดีกลัวซ้ำรอย ปรากฎมีภรรยาแล้ว แต่หย่าแล้ว ในใจคิดอะไรวะ อีกแล้วหรอ ตอนแรกๆๆเลยดูสุภาพ พอรู้จักจริงๆแล้ว ติดเหล้าสุดๆ ดื่มทุกวันเมาแล้วชอบหาเรื่อง เหมือนเก็บกด เราก็คิด ถ้าไปต่อไม่ได้จริงๆก็พอ ผ่านไป 5 เดือน ปรากฎว่าพลาด เราท้อง ทำยังไงล่ะ ไม่เคยคิดว่าจะเกิดกับตัวเอง มืดแปดด้าน งงไปหมด แต่ยังทำทุกอย่างปกติ ตัดสินใจบอกแฟน เค้าบอกไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวไปหาหมอกัน เราฟังก็ดีใจนะแต่ก็ไม่ค่อยมั่นใจ เรายังตัดสินใจไม่บอกที่บ้าน สงสารพ่อกับแม่มาก คิดว่าต้องคุยเรื่องแต่งงานให้จบก่อน ช่วงเวลานี้ลำบากสุดๆ ยากตั้งแต่ตัวเค้าเอง เค้าบอกฝั่งเค้ามีเค้าคนเดียวก็ได้ โตแล้ว แล้วเค้าก็เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว เราไม่ยอมเด็ดขาดยังไงก็ต้องให้พ่อแม่รู้และทำให้ถูกต้อง climax คือแม่เค้ากลัว ภรรยาเก่าพาหลานหนีไป คุยกันไปก็ร้องไห้ไป เราคิดในใจ รันทดแท้ชีวิต เอาเถอะ อดทน สรุปก็ได้คุยกับพ่อแม่เราเรียบร้อย เราเตรียมงานทั้งหมด เกือบคนเดียว ตั้งแต่ของชำร่วย ของรับไหว้ งาน การ์ดเชิญแขก เป็นคนท้องที่ไปแบกของชำร่วย แบกๆไปก็เป็นลม กลับมาบ้านร้องไห้ทุกวัน วันแต่งงานเรารู้สึกเป็นคนจัดงาน สภาพไม่เหมือนเจ้าสาว ส่วนเจ้าบ่าวมาเหมือนแขก เมาถึงตีสาม ตื่นมาทำบุญเช้ายังเมาอยู่ ตอนนี้ก็ยังไม่รู้สึกว่าเคยผ่านการแต่งงาน รูปเอาเก็บทั้งหมด หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตคู่กันมาเรื่อยๆ จนคลอด พ่อกับแม่เราก็มาอยู่ด้วย ตั้งแต่นั้น เราต้องใช้ความอดทนกับผู้ชายคนนี้ชนิดที่ว่าไร้ความรู้สึก ทั้งพ่อกับแม่โดนเค้าว่าแรงๆ ทั้งเมามาแล้วหาเรื่องบ่อยๆ ตอนนี้ชีวิตมีความสุขอย่างเดียวคือลูก และจะพยายามใช้ชีวิตต่อจากนี้อย่างมีสติที่สุด ทำได้อย่างเดียวคืออดทน เราคิดอย่างนึงตั้งแต่ตอนท้องว่า เอาแล้วกรรมติดจรวด จนมาถึงตอนนี้ก็ยังคิดอยู่ และไม่น่าจะหมดง่ายๆ สิ่งที่เราจะบอกคือ กรรมมีจริงๆ อย่าคิดว่าอยากทำอะไรก็ทำ ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี อย่าคิดว่าเป็นกรรมเก่า อย่าคิดว่าเป็นโชคชะตา ถ้าหากพลาดไปแล้ว ให้ตั้งสติ ทำสิ่งที่ถูกต้องให้ได้ เป็นกำลังใจให้ตัวเอง คนที่ทำผิดพลาดไปแล้ว และคนที่กำลังทำผิดค่ะ
อยากจะเตือนผู้หญิงที่กำลังคิดจะทำอะไรไม่ดี ให้หยุดซะ เวรกรรมมีจริงๆ เชื่อเรา เราเจอมากับตัว
ท้าวความนิด เมื่อประมาณ 10 ปีก่อน เราคบกับผู้ชายคนนึง ตั้งใจว่าจะแต่งงานกับคนนี้ แต่ด้วยความที่เค้าอยากสร้างตัว และยังไม่มีไอเดียในการใช้ชีวิตคู่ รวมไปถึงลักษณะการใช้ชีวิตที่ค่อนข้างติดเพื่อน ติดปาร์ตี้ ทำให้หลังๆห่างๆกันไป คบกันได้ประมาณเกือบ 5 ปี เราก็ไปเจออีกคนนึง คุยกันตอนทำงาน แรกๆดูจะไม่ค่อยถูกกัน คุยไปคุยมาก็เริ่มจริงจัง แต่...ผู้ชายคนนี้มีภรรยาแล้ว และมีลูก 1 คน เราพยายามจะตีตัวออกห่างมาตลอด แต่เอาจริงๆก็รู้มาตั้งแต่แรกแล้วนะ แต่มันก็ลึกไปเรื่อยๆ จนจิตใต้สำนึกของเรามันไม่มีแล้ว หน้ามืดตามัว ผู้ชายก็น่าจะหลอกว่าไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก กำลังจะเลิกกับภรรยาซึ่งไม่เกี่ยวกับเรา คบหลบๆซ่อนๆไปเรื่อยๆ จนเราเริ่มไม่ไหว และทวงทุกวันว่าทำไมถึงไม่เลิกตามที่บอก จนสุดท้ายมารู้อีกว่า ภรรยาเค้ากำลังท้องอีก 1 คน เราตัดใจเลิกเลย แต่ก็ค้างๆคาๆมาเกือบปี ทั้งหมดประมาณ 1 ปี โล่งใจมาก คราวนี้เข้าเรื่อง
เราเจอแฟนคนปัจจุบัน หลังจากเลิกกับคนก่อนหน้าไม่นาน คนนี้ศึกษาอย่างดีกลัวซ้ำรอย ปรากฎมีภรรยาแล้ว แต่หย่าแล้ว ในใจคิดอะไรวะ อีกแล้วหรอ ตอนแรกๆๆเลยดูสุภาพ พอรู้จักจริงๆแล้ว ติดเหล้าสุดๆ ดื่มทุกวันเมาแล้วชอบหาเรื่อง เหมือนเก็บกด เราก็คิด ถ้าไปต่อไม่ได้จริงๆก็พอ ผ่านไป 5 เดือน ปรากฎว่าพลาด เราท้อง ทำยังไงล่ะ ไม่เคยคิดว่าจะเกิดกับตัวเอง มืดแปดด้าน งงไปหมด แต่ยังทำทุกอย่างปกติ ตัดสินใจบอกแฟน เค้าบอกไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวไปหาหมอกัน เราฟังก็ดีใจนะแต่ก็ไม่ค่อยมั่นใจ เรายังตัดสินใจไม่บอกที่บ้าน สงสารพ่อกับแม่มาก คิดว่าต้องคุยเรื่องแต่งงานให้จบก่อน ช่วงเวลานี้ลำบากสุดๆ ยากตั้งแต่ตัวเค้าเอง เค้าบอกฝั่งเค้ามีเค้าคนเดียวก็ได้ โตแล้ว แล้วเค้าก็เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว เราไม่ยอมเด็ดขาดยังไงก็ต้องให้พ่อแม่รู้และทำให้ถูกต้อง climax คือแม่เค้ากลัว ภรรยาเก่าพาหลานหนีไป คุยกันไปก็ร้องไห้ไป เราคิดในใจ รันทดแท้ชีวิต เอาเถอะ อดทน สรุปก็ได้คุยกับพ่อแม่เราเรียบร้อย เราเตรียมงานทั้งหมด เกือบคนเดียว ตั้งแต่ของชำร่วย ของรับไหว้ งาน การ์ดเชิญแขก เป็นคนท้องที่ไปแบกของชำร่วย แบกๆไปก็เป็นลม กลับมาบ้านร้องไห้ทุกวัน วันแต่งงานเรารู้สึกเป็นคนจัดงาน สภาพไม่เหมือนเจ้าสาว ส่วนเจ้าบ่าวมาเหมือนแขก เมาถึงตีสาม ตื่นมาทำบุญเช้ายังเมาอยู่ ตอนนี้ก็ยังไม่รู้สึกว่าเคยผ่านการแต่งงาน รูปเอาเก็บทั้งหมด หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตคู่กันมาเรื่อยๆ จนคลอด พ่อกับแม่เราก็มาอยู่ด้วย ตั้งแต่นั้น เราต้องใช้ความอดทนกับผู้ชายคนนี้ชนิดที่ว่าไร้ความรู้สึก ทั้งพ่อกับแม่โดนเค้าว่าแรงๆ ทั้งเมามาแล้วหาเรื่องบ่อยๆ ตอนนี้ชีวิตมีความสุขอย่างเดียวคือลูก และจะพยายามใช้ชีวิตต่อจากนี้อย่างมีสติที่สุด ทำได้อย่างเดียวคืออดทน เราคิดอย่างนึงตั้งแต่ตอนท้องว่า เอาแล้วกรรมติดจรวด จนมาถึงตอนนี้ก็ยังคิดอยู่ และไม่น่าจะหมดง่ายๆ สิ่งที่เราจะบอกคือ กรรมมีจริงๆ อย่าคิดว่าอยากทำอะไรก็ทำ ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี อย่าคิดว่าเป็นกรรมเก่า อย่าคิดว่าเป็นโชคชะตา ถ้าหากพลาดไปแล้ว ให้ตั้งสติ ทำสิ่งที่ถูกต้องให้ได้ เป็นกำลังใจให้ตัวเอง คนที่ทำผิดพลาดไปแล้ว และคนที่กำลังทำผิดค่ะ