สวัสดีค่ะ เรื่องราวของเรามีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมา 4 ปีกว่า แต่ตอนนี้เลิกกันได้ 2 เดือนกว่าแล้วค่ะ ตอนที่คบกันก็มีทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นเราที่ทะเลาะอยู่คนเดียว เขาเป็นคนนิ่ง เงียบ แต่เวลาอยู่กับเราเขาก็จะสนุกสนาน ขี้แกล้ง แกล้งแรง บางทีเราก็เบื่อจนเผลอพูดจาแรงๆ แต่เราไม่เคยคิดจะเลิกกับเขาเลยนะคะ เรารักเขามาก มีเขาคนเดียวมาตลอด และก็คิดว่าเขามีเราคนเดียวมาตลอด เราทำงานแล้วค่ะ แต่เขาต้องการเรียนต่อ เราก็ไม่ว่า เราก็ตกลงกันว่า เราจะช่วยเหลือเขาทุกเดือนค่ะ เพราะเขากำลังมีปัญหาเรื่องการเงิน แต่เขาอยากทำตามความฝัน เราก็ยินดีช่วย เพราะช่วงที่เราเรียนอยู่เขาก็ส่งเงินมาให้เราเหมือนกัน แต่แล้วพอเขาไปเรียนได้ 2 เดือนกว่า เขาก็ไม่ค่อยมีเวลาว่างมาหา เราก็ไม่ว่าอะไรเราเข้าใจ บางวันคุยกันไม่ถึง 2 นาที ย้ำค่ะ 2 นาทีต่อวัน😂 เราก็ไม่เคยว่าอะไร แต่ก็มีงอนๆบ้างอ่ะค่ะ ตามประสาผู้หญิงเนาะ เราเป็นคนไม่จู้จี้จุกจิกค่ะ จนวันนั้นเราไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขามาหา เขาเก็บของไปเกือบทุกอย่างเราก็คิดว่าเขาคงจำเป็นต้องใช้ ทิ้งไว้แค่ของที่เราเคยซื้อให้ในวันเกิด ตอนอยู่ด้วยเขาก็บอกเหนื่อย เราก็ไม่ค่อยง้อคนไง เขาบอกว่าเหนื่อย เราก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะ ทั้งทำงานบ้าน และงานนอกบ้าน บางทีก็อยากให้เขาเข้าใจบ้าง เขาไม่ค่อยเอาใจใส่เราสักเท่าไหร่ ไม่เคยที่จะถามเราบ้างว่าเราเหนื่อยไหม เหมือนเราจะใส่ใจเขาอยู่ฝ่ายเดียว จนตอนเช้าเขาก็ออกไปเรียนกับเพื่อนเขาค่ะ เขาบอกไปเรียนหลายคน แต่เราไม่เคยรู้หรอกว่าเพื่อนที่เขาไปด้วยคือใคร ไม่เคยถาม เราไว้ใจ หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติทุกวัน ปกติของเราคือ คุยกันวันละไม่ถึง 5 นาที😑 เราก็ไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์เท่าไหร่ค่ะ เลยไม่คิดอะไร บางครั้งเขาบอกง่วงนอนตั้งแต่ 6 โมงเย็น เราเคยอยู่กับเขาสมัยเรียนเราก็เห็นเขาชอบนอนเร็วแบบนี้เลยไม่คิดอะไร ไว้ใจตลอด อ่ออีกอย่างเราจะเจอกันเฉพาะ ศุกร์ เสาร์ ค่ะ ส่วนวันอาทิตย์เขาก็กลับบ้าน วันธรรมดาเขาก็ไปทำหน้าที่เขา จนมาถึงอาทิตย์วันเกิดเราซึ่งมันตรงวันเสาร์ แต่เขาบอกต้องไปดรียนแต่เช้าไม่ได้มาหานะ เราก็เข้าใจค่ะตอบอือไป ในใจก็น้อยใจมากๆ แต่จะทำไงได้เขามีสิ่งที่สำคัญต้องทำนี่ พอถึงวันเกิดเรา เขาส่งข้อความมาอวยพร ส่วนหน้าไทม์ไลน์ เขาอวยพรด้วยรูปเรา รูปเขา และมีเพื่อนเราด้วย 55+ เราเห็นแวบแรกเคืองมากค่ะ ทำไมไม่เอารูปคู่รูปเยอะแยะ โทรไปถามเขาว่าทำไม เขาก็เงียบบอกให้เราเลิกงานก่อนค่อยคุยกัน เราก็ใจร้อนไงคะ เลยอยากได้คำตอบเดี๋ยวนั้น แล้วเขาก็บอกมาค่ะ ว่าเขาเหนื่อยแล้ว เขาไม่มีอะไรจะให้เรา เขาบอกว่าเขาอยากอยู่คนเดียว ตอนนี้เขาไม่พร้อมจะมีใคร เขาไม่อยากเป็นภาระให้เรา ตลกนะคะ ไม่พร้อมจะมีใคร แล้วตลอด 4 ปีคือ? เราก็คิดว่าเขาพูดเล่นก็ยังทำใจดีสู้เสือบอกเขาว่าวันเกิดเราก็ไม่เคยเรียกร้องอะไรนี่ เขาก็บอกว่าเขามันแย่ บอกว่าเราดีเกินไปสำหรับเขา เขาอยากไปมากจนบอกว่าเขาก็เป็นคนเลวคนนึง เหอะๆ เราก็พยายามยื้อเขาค่ะ ไม่อยากให้เขาวางสาย เขาก็บอกว่ากลับห้องค่อยคุยนะ แล้วตัดสายไป นาทีนั้นน้ำตาเราไหลออกมาไม่รู้ตัว มันเจ็บ มันจุก ไม่เคยคิดว่าต้องเลิกกัน เพราะเราวางแผนอนาคตร่วมกัน เราคิดว่าคนนี้คือคนสุดท้ายของเรา เราให้เขาได้ทุกอย่าง แต่ทำไมเขาต้องคิดแบบนี้ พอถึงห้องเราก็โทรหาเขาค่ะ แต่เขาไม่รับ เราพยายามนอนให้หลับแต่ทั้งคืนหลับไม่ลงเลย มันแย่มาก ผ่านมา 1 อาทิตย์ เราร้องไห้ทุกวัน โทรไปยื้อเขากลับมา เขาก็กลับนะคะ ซื้อของขวัญวันเกิดย้อนหลังให้ด้วย เราก็ใจชื้นคิดว่าเขาคงเหนื่อยมากจริงๆผ่านไป 1 อาทิตย์ เขาไปเรียนค่ะ เราโทรหาทั้งวันโทรไม่ติดเลย โทรตั้งแต่ตอนเย็น จนเช้าของอีกวัน 6 โมงเช้าเราโทรติดค่ะ แต่เขาตัดสายทิ้ง นาทีนั้นเราเลยคิดว่าไม่ควรหน้าด้านโทรหาเขาอีก วันนั้นเราเลยไม่ได้ไปทำงาน มันทรมานจิตใจมากค่ะ นอนซมร้องไห้ทั้งวัน ถ้าเขาไม่คิดจะอยู่จะกลับมาทำไม ตอนจะกลับมาเราก็ถามยังรักเราไหม เขาบอกว่ารัก แต่เขาแค่เหนื่อย มันจริงหรอคะ เรายื้อทุกอย่าง ทำทุกทางเพื่อให้เขาอยู่กับเรา ยิ่งยื้อยิ่งโคตรเหนื่อยเลย เหมือนหลอกตัวเองไปวันๆ ตอนสายๆของวันที่ตัดสายเราเขาก็ส่งข้อความมาบอกเลิกเราค่ะ บอกให้เราลบเขาออกจากความทรงจำ ของๆเขาให้เอาทิ้งได้เลย คนจะไปก็พูดง่ายสิคะ แล้วคนที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรอยู่ดีๆได้ของขวัญวันเกิดสุดพิเศษจะลบออกยังไง แล้วเขาก็บล็อคไลน์เรา บล็อค IG เรา เขาปิด Facebook เขา เราก็แค่ส่งข้อความทิ้งไว้ใน Facebook เขาค่ะ ว่าขอโทษที่เราลืมไม่ได้ ผ่านไป 1 วัน เขาตอบกลับมาว่า เขาก็ลืมเราไม่ได้ค่ะ เขาบอกขอไปทำหน้าที่ของตัวเองก่อน เขาบอกว่าเราคือผู้หญิงที่ดีที่สุดของเขา เขาบอกจะไม่มีใครจนกว่าเขาจะทำหน้าที่สำเร็จ มันมีจริงหรือคะ แล้วจะปล่อยมือกันทำไม ทำไมเราถึงไม่ช่วยกันทำมันให้สำเร็จหละ เรางงหนักมาก ค้างคาใจมาตลอด ร้องไห้ทุกวัน 1 เดือนที่หลับๆตื่นๆ สภาพโทรมเป็นศพ อยู่แบบหลอกตัวเองว่าเขาจะกลับมา จนตอนนี้2 เดือนกว่าแล้ว อาการเราก็เริ่มดีแล้วค่ะ เพ้อถึงเขาทุกวัน แต่เขาดูมีความสุขดีนะคะ เขาเปิดFacebook แล้วก็ไม่ได้ลบเพื่อนค่ะ รูปก็ยังอยู่เหมือนเดิม แต่ทำไมต้องบล็อคแค่ Line กับ IG ตอนนี้สับสนอยากจะตัดเขาออกไปเลยค่ะ แต่บางทีใจก็เหมือนอยากรอ เราควรจะบล็อคเขาไปเลยดีไหม เราคิดว่าเขายังเป็นคนดี ไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือเปล่าว่าไม่มีใคร ถ้าเป็นแบบนี้ก็เท่ากับเราหลอกตัวเองหรือเปล่า วันหนึ่งถ้าเขาเปิดตัวคนใหม่ขึ้นมา เราก็คงจะเจ็บมากๆแน่ๆเลยค่ะ มันคืออะไรคะ มีจริงๆหรือเลิกกันทั้งที่ไม่มีใคร...? เราดีเกินไปมันผิดมากหรอ😂
ผู้ชายแบบนี้มีจริงด้วยหรือ?