สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตเราเลยค่ะ คือมันอึดอัดจริงๆ จะไปปรึกษากับใครก็ไม่ได้ค่ะ
ตามหัวข้อเลยค่ะ แม่เรายึดห้องนอนส่วนตัวเราไปค่ะ ตอนนี้เราอายุ22ปี พึ่งจบใหม่ๆเลยค่ะแล้วย้ายกลับมาบ้านค่ะ
คือเรื่องเกิดตอนเราเรียนจบม.6 แล้วไปเรียนต่อมหาลัยที่กรุงเทพ แล้วหลังจากนั้นแม่ก็มายึดห้องนอนเลยค่ะ
เราพึ่งมารู้ตอนเรากลับมาช่วงเดือนแรกๆที่ไปเรียนที่กรุงเทพ คือเราก็ถามนะทำไมไม่นอนกับพ่อ ซึ่งบ้านเรามี2ห้องนอนค่ะ
ห้องนอนใหญ่ก็จะเป็นของพ่อกับแม่ ห้องเล็กเป็นของเราค่ะ
เราถามคำถามนี้บ่อยมากทำไมไม่นอนกับพ่อ แม่ก็จะตอบมาว่าเบื่อพ่อค่ะ ซึ่งเราไปกลับกรุงเทพบ่อยอยู่เหมือนกันในช่วงเราเรียนปี1
พอเรารู้ แม่ยึดห้อง แล้วไม่ยอมคืนให้ ทำให้เรารู้สึกไม่อยากกลับบ้านค่ะ เพราะเราไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเลย
เราถูกแยกห้องนอนตั้งแต่เด็กๆนะคะ ซึ่งชินมากกับการนอนคนเดียวและชอบนอนคนเดียวค่ะ
เราจะอึดอัดมากถ้าใครมานอนด้วย และมันทำให้รบกวนสมาธิเราตอนอ่านหนังสือ วาดรูป กับทำงานค่ะ
และหลังจากนั้นนานๆทีเรากลับบ้าน ยิ่งพอปี3เราใกล้จบแล้ว (เราเรียนแค่3ปีครึ่งก็จบค่ะ)
ของในห้องเรา ถูกแทนที่ด้วย ของของแม่ ทั้งหมด
ซึ่งเราก็พูดออกมาอ้อมๆค่ะว่า หนูกลับมาแล้วแม่จะนอนไหน ไม่นอนกับพ่อหรอ
แม่ก็ตอบว่า "ไม่นอนจะนอนห้องนี้ เบื่อพ่อ"
เรายังไม่ทันพูดอะไรทั้งนั้นแม่ก็พูดต่อว่า " เดี๋ยวแม่นอนข้างนอก(กลางบ้าน)ก็ได้ "
สักแปปเรายังไม่ตอบอะไรเหมือนเคย คือยังไม่ทันอ้าปากพูดอ่ะค่ะ แม่เราก็พูดต่อว่า "แม่นอนที่พื้นในห้องก็ได้"
คือเราก็ไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ
ที่อึดอัดหลายอย่างไม่ใช่แค่ การนอนกับแม่อย่างเดียวค่ะ ตอนกลางคืนแม่เขาโทรคุยกับใครก็ไม่รู้ค่ะ
คุยแบบหนุงหนิงมากค่ะ ซึ่งมันทำให้เรายิ่งอึดอัดเพิ่มมากขึ้นไปอีกค่ะ
1.เราโลกส่วนตัวสูงมากด้วยค่ะ ถ้าไม่อยู่ห้องคนเดียว คือจะไม่ทำอะไรเลยปล่อยตัวว่างมากค่ะ งานไม่ทำ หนังสือไม่อ่าน(คือปลายปีมีสอบวัดระดับภาษาค่ะ) รูปไม่อยากวาด ทำได้แค่เปิดเพลงโง่ๆ รอนอนค่ะ
2.เราไม่ชอบคอลกับแฟน เพื่อน หรือพี่ที่รู้จักต่อหน้าคนในครอบครัวค่ะ เราจะให้เวลากับคนในบ้าน และกับคนนอกครอบครัวแยกกันค่ะ คือแม่มานอนด้วยเราไม่มีพื้นที่ส่วนตัวในการเม้าท์ หรือคอลกับใครเลยค่ะ
3.ถ้านอนกับคนอื่นเรานอนไม่ค่อยหลับค่ะ กึ่งหลับกึ่งตื่น ซึ่งตอนเช้ามาเราจะเพลียมากค่ะ และอีกอย่างคือตอนนี้เราเป็นโรคเครียดรุนแรงอยู่ด้วยค่ะ เป็นมาครึ่งปีแล้วค่ะ เป็นโรคเครียดปกติมันก็นอนไม่ค่อยหลับอยู่แล้วค่ะต้องใช้ยาช่วยค่ะ
คือเราพูดอ้อมๆหลายครั้งมาก แต่แม่ก็จะตอบมาคำตอบเดิมๆ
พ่อเราก็รู้นะคะเราเป็นคนยังไง พ่อยังพูดออกมาว่าลูกกลับมาจะทำยังไง แม่จะไปนอนไหน
เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าพ่อแม่มีเรื่องอะไรกันหรือป่าว ถึงแม่ไม่ยอมนอนด้วย
เราอึดอัดที่จะพูดหลายๆรอบค่ะว่าอยากได้ห้องคืน คือแม่ก็เป็นแม่เรา ถ้าเป็นคนอื่นเราไล่และค่ะ ไม่ชอบให้ใครมายุ่งพื้นที่ส่วนตัวของเรา
แต่นิ่แม่ของเรา เราก็ไม่กล้าที่จะพูดมากเกินไปค่ะ กลัวแม่จะเสียใจและเก็บไปคิดมากค่ะ
และอีกอย่างค่ะแม่เราเป็นมานานแล้วคือชอบมาค้นห้องเราค่ะ พอเจออะไรที่เราซ่อนไว้ก็จะมาว่าเราค่ะ (ของที่ซ่อนก็จะพวกหนังสือการ์ตูนวาย นิยายวาย ฟิกเกอร์ต่างๆ) ขนาดพึ่งกลับมาจากกรุงเทพเราวางกระเป๋าของเราเอาไว้ในห้องแม่มาค้นเจอรูปแฟน มาว่าเราต่อค่ะ เจอยาคุม อันนี้ทะเลาะหนักเลยค่ะ(เรากินเพื่อป้องกันตัวเองกับสุขภาพรอบเดือนนะคะตามที่หมอแนะนำมาค่ะ)
เราอึดอัดมากควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้กำลังหางานยังไม่มีเงินเป็นของตัวเอง
แต่ถ้าได้งาน เรามีค่าใช้จ่ายคือ ผ่อนรถ กับ ค่าประกันสุขภาพค่ะ ซึ่งรวมๆแล้วถ้าเราคิดเงินเดือนขั้นต่ำสุด15000
ก็จะเหลือกินเหลือใช้แค่4500ค่ะ ซึ่งก็คือไม่พอค่าที่อยู่(สมมติถ้าไปอยู่ข้างนอก)กับค่ากิน ก็ไม่พอแถมติดลบอีกค่ะ
จากเครียดๆอยู่แล้วกลายเป็นเครียดกว่าเดิมไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ รบกวนช่วยแนะนำทีค่ะ
โดนแม่ยึดห้องนอน อยากได้ห้องนอนส่วนตัวคืนค่ะ ควรทำยังไงดีคะ
ตามหัวข้อเลยค่ะ แม่เรายึดห้องนอนส่วนตัวเราไปค่ะ ตอนนี้เราอายุ22ปี พึ่งจบใหม่ๆเลยค่ะแล้วย้ายกลับมาบ้านค่ะ
คือเรื่องเกิดตอนเราเรียนจบม.6 แล้วไปเรียนต่อมหาลัยที่กรุงเทพ แล้วหลังจากนั้นแม่ก็มายึดห้องนอนเลยค่ะ
เราพึ่งมารู้ตอนเรากลับมาช่วงเดือนแรกๆที่ไปเรียนที่กรุงเทพ คือเราก็ถามนะทำไมไม่นอนกับพ่อ ซึ่งบ้านเรามี2ห้องนอนค่ะ
ห้องนอนใหญ่ก็จะเป็นของพ่อกับแม่ ห้องเล็กเป็นของเราค่ะ
เราถามคำถามนี้บ่อยมากทำไมไม่นอนกับพ่อ แม่ก็จะตอบมาว่าเบื่อพ่อค่ะ ซึ่งเราไปกลับกรุงเทพบ่อยอยู่เหมือนกันในช่วงเราเรียนปี1
พอเรารู้ แม่ยึดห้อง แล้วไม่ยอมคืนให้ ทำให้เรารู้สึกไม่อยากกลับบ้านค่ะ เพราะเราไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเลย
เราถูกแยกห้องนอนตั้งแต่เด็กๆนะคะ ซึ่งชินมากกับการนอนคนเดียวและชอบนอนคนเดียวค่ะ
เราจะอึดอัดมากถ้าใครมานอนด้วย และมันทำให้รบกวนสมาธิเราตอนอ่านหนังสือ วาดรูป กับทำงานค่ะ
และหลังจากนั้นนานๆทีเรากลับบ้าน ยิ่งพอปี3เราใกล้จบแล้ว (เราเรียนแค่3ปีครึ่งก็จบค่ะ)
ของในห้องเรา ถูกแทนที่ด้วย ของของแม่ ทั้งหมด
ซึ่งเราก็พูดออกมาอ้อมๆค่ะว่า หนูกลับมาแล้วแม่จะนอนไหน ไม่นอนกับพ่อหรอ
แม่ก็ตอบว่า "ไม่นอนจะนอนห้องนี้ เบื่อพ่อ"
เรายังไม่ทันพูดอะไรทั้งนั้นแม่ก็พูดต่อว่า " เดี๋ยวแม่นอนข้างนอก(กลางบ้าน)ก็ได้ "
สักแปปเรายังไม่ตอบอะไรเหมือนเคย คือยังไม่ทันอ้าปากพูดอ่ะค่ะ แม่เราก็พูดต่อว่า "แม่นอนที่พื้นในห้องก็ได้"
คือเราก็ไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ
ที่อึดอัดหลายอย่างไม่ใช่แค่ การนอนกับแม่อย่างเดียวค่ะ ตอนกลางคืนแม่เขาโทรคุยกับใครก็ไม่รู้ค่ะ
คุยแบบหนุงหนิงมากค่ะ ซึ่งมันทำให้เรายิ่งอึดอัดเพิ่มมากขึ้นไปอีกค่ะ
1.เราโลกส่วนตัวสูงมากด้วยค่ะ ถ้าไม่อยู่ห้องคนเดียว คือจะไม่ทำอะไรเลยปล่อยตัวว่างมากค่ะ งานไม่ทำ หนังสือไม่อ่าน(คือปลายปีมีสอบวัดระดับภาษาค่ะ) รูปไม่อยากวาด ทำได้แค่เปิดเพลงโง่ๆ รอนอนค่ะ
2.เราไม่ชอบคอลกับแฟน เพื่อน หรือพี่ที่รู้จักต่อหน้าคนในครอบครัวค่ะ เราจะให้เวลากับคนในบ้าน และกับคนนอกครอบครัวแยกกันค่ะ คือแม่มานอนด้วยเราไม่มีพื้นที่ส่วนตัวในการเม้าท์ หรือคอลกับใครเลยค่ะ
3.ถ้านอนกับคนอื่นเรานอนไม่ค่อยหลับค่ะ กึ่งหลับกึ่งตื่น ซึ่งตอนเช้ามาเราจะเพลียมากค่ะ และอีกอย่างคือตอนนี้เราเป็นโรคเครียดรุนแรงอยู่ด้วยค่ะ เป็นมาครึ่งปีแล้วค่ะ เป็นโรคเครียดปกติมันก็นอนไม่ค่อยหลับอยู่แล้วค่ะต้องใช้ยาช่วยค่ะ
คือเราพูดอ้อมๆหลายครั้งมาก แต่แม่ก็จะตอบมาคำตอบเดิมๆ
พ่อเราก็รู้นะคะเราเป็นคนยังไง พ่อยังพูดออกมาว่าลูกกลับมาจะทำยังไง แม่จะไปนอนไหน
เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าพ่อแม่มีเรื่องอะไรกันหรือป่าว ถึงแม่ไม่ยอมนอนด้วย
เราอึดอัดที่จะพูดหลายๆรอบค่ะว่าอยากได้ห้องคืน คือแม่ก็เป็นแม่เรา ถ้าเป็นคนอื่นเราไล่และค่ะ ไม่ชอบให้ใครมายุ่งพื้นที่ส่วนตัวของเรา
แต่นิ่แม่ของเรา เราก็ไม่กล้าที่จะพูดมากเกินไปค่ะ กลัวแม่จะเสียใจและเก็บไปคิดมากค่ะ
และอีกอย่างค่ะแม่เราเป็นมานานแล้วคือชอบมาค้นห้องเราค่ะ พอเจออะไรที่เราซ่อนไว้ก็จะมาว่าเราค่ะ (ของที่ซ่อนก็จะพวกหนังสือการ์ตูนวาย นิยายวาย ฟิกเกอร์ต่างๆ) ขนาดพึ่งกลับมาจากกรุงเทพเราวางกระเป๋าของเราเอาไว้ในห้องแม่มาค้นเจอรูปแฟน มาว่าเราต่อค่ะ เจอยาคุม อันนี้ทะเลาะหนักเลยค่ะ(เรากินเพื่อป้องกันตัวเองกับสุขภาพรอบเดือนนะคะตามที่หมอแนะนำมาค่ะ)
เราอึดอัดมากควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้กำลังหางานยังไม่มีเงินเป็นของตัวเอง
แต่ถ้าได้งาน เรามีค่าใช้จ่ายคือ ผ่อนรถ กับ ค่าประกันสุขภาพค่ะ ซึ่งรวมๆแล้วถ้าเราคิดเงินเดือนขั้นต่ำสุด15000
ก็จะเหลือกินเหลือใช้แค่4500ค่ะ ซึ่งก็คือไม่พอค่าที่อยู่(สมมติถ้าไปอยู่ข้างนอก)กับค่ากิน ก็ไม่พอแถมติดลบอีกค่ะ
จากเครียดๆอยู่แล้วกลายเป็นเครียดกว่าเดิมไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ รบกวนช่วยแนะนำทีค่ะ