พ่อแม่เลิกกันทำไมเราต้องมาเป็นคนที่เจ็บ [ขอพื้นที่ระบาย] [ให้คำปรึกษาหน่อย 😭]

[ตั้งกระทู้เเรกผิดพลาดขออภัย😭]ตอนประมาณเราอยู่ป.1พ่อเรามีผู้หญิงใหม่ทำให้กับแม่เราหย่ากับพ่อมันฝังใจมากๆค่ะจากที่เราอยู่ในเมืองโรงเรียนดีมีชื่อเสียงอยู่กันเป็นครอบครัวเราก็ได้ย้ายมาอยู่กับทางฝั่งแม่ค่ะอยู่กับตายายแม่พี่เราต้องปรับตัวให้ได้ค่ะเพราะจากเราเคยอยู่ดีๆตอนนี้ไม่มีค่ะพ่อเราไม่ส่งเงินอะไรเลยพ่อกะลังมาส่งตอนเราป.3แล้วรู้ไหมคะเวลาพ่อกับแม่คุยกันเค้าคุยผ่านเราค่ะเรื่องค่าเทอมแม่ก็ให้เราไปบอกพ่อพ่อก็บอกแม่และแม่บอกว่าแม่ไม่อยากโดนทางนู้นด่าแล้วทำไมต้องเป็นเราที่รับรู้เรื่องราวแบบนี้หน้าเราเหมือนตู้ทรศ.มากเลยหรอแม่บอกว่ามันเรื่องของลูกไม่ใช่เรื่องของแม่แล้วทำไมต้องเลิกกันละเราก็คนนะเว้ยมีจิตใจเหมือนแม่หลังจากนั้นแม่เราก็เป็นทอมคบเลสเบี้ยนเราเครียดมากทำไมครอบครัวเราต้องมาเป็นแบบนี้ยายเราเป็นโรคจิตยายชอบหาเรื่องทะเลาะกับเราถ้าเค้าสู้ไม่ได้ก็จะเรียกตาเรียกแม่มาด่าเราแล้วเค้าก็จะบอกเราว่ายอมๆยายไปเหอะลูกก็รู้ยายไม่เหมือนคนอื่นยายชอบทำให้ทุกคนเกลียดเรา เราขาดความอบอุ่นมั้งค่ะเรากลัวการสูญเสียมากที่สุด พอขึ้นป.2พ่อก็ขับรถมาหาเราที่โรงเรียนค่ะเราดีใจมากทุกปิดเทอมเราก็จะไปหาทางฝั่งพ่อเป็นเดือนค่ะเพราะตอนนั้นเราเด็กมั้ง ค่ะพอเริ่มโตมาประมาณป.6เราก็เริ่มรู้อะไรหลายๆ อย่างค่ะเราอึดอัดที่เวลาอยู่กับฝั่งพ่อค่ะเราไม่อยากไปเลยไม่อยากจะไปอีกเลยด้วยซ้ำเราเคยสูญเสียอะไรบางอย่างไปอีกตอนป.6มันฝังใจเราเพราะเค้าคือคนเดียวที่เข้าใจเรา...ตลอดค่ะเรากลายเป็นคนแปลกๆค่ะเวลาอยู่ห้องนอนของเราเราจะร้องไห้เกือบตลอดนึกถึงเรื่องเก่าๆพยามลบแต่ก็ลบไม่ได้เพราะถ้าไปรร.เราก็เจอทำให้เราคิดตลอดพอเวลาอยู่รร.เราจะติดตลอดว่ามิตรภาพมันไม่มีจริงค่ะเรากลายเป็นเด็กมีปัญหาชอบต่อต้านเราก็คิดตลอดว่าถ้าพ่อไม่ทำแบบนี้เราคงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้เราคงไม่ต้องมาอยู่ตรงจุดนี้พอขึ้นม.1เทอม1เราความคิดเราเปลี่ยนไปจากก่อนค่ะจากที่เราเป็นเด็กร่าเริงไม่คิดมากตอนนี้กลายเป็นคนเครียดมากคิดมากตลอดปิดเทอมของม.1เทอม1จะเข้าเทอม2(ปัจจุบัน)ยายเราบังคับเราให้ไปหาพ่อค่ะแม่ก็บังคับพี่ตาก็บังคับฝั่งพ่อก็บังคับไปพ่อเราก็รับที่บ้านค่ะเราร้องไห้หนักมากเพราะไม่อยากจะไปเรากับพ่อก็คุยกันสักพักพ่อก็ตะโกนขึ้นมาว่าไป!!พ่อเกือบตบเราและก็บอกว่า "งั้นไปแค่วันเดียวเดี๋ยวพรุ่งนี้มาส่ง" ไม่มีใครช่วยเราตอนนั้นรู้สึกว่าเราเป็นอะไรไม่มีใครต้องการเลยหรอเราไม่ใช่สิ่งของนะเราเป็นเด็กไม่ดีหรอ...พ่อเราเป็นคนใจร้อนeqต่ำนิสัยแปลกๆค่ะ...พอเราถึงที่นั้นเราฮึบน้ำตาไว้ค่ะทำตัวร่าเริงมากพอมาอีกวันครบ 1 วันที่พ่อบอก แล้วเราก็รีบไปบอกพ่อค่ะว่าครบแล้ว พ่อเราด่าเราพ่อเราค่อนข้างไม่เหมือนคนอื่นแกเสียงน่ากลัวมากแกด่าเราค่ะว่า 👉" นี่ก็บ้านทำไมไม่อยู่!!!จะกลับบ้านใช่ไหมมา!!ค่าเทอมจ่ายเอง!!บ้านนี่ไม่ต้อนรับแล้ว!!!ไม่ใช่ลูกกู!!! "👈 (จริงๆมันหนักกว่านี้มากแต่มันยาวเล่าไม่หมด) [ปกติพ่อไม่พูดคำหยาบใส่ลูกแต่เรารู้นิสัยลึกๆของพ่อ]ตอนนั้นเรากลัวมากเราได้แต่นั่งเงียบพ่อด่าเราว่าเราเป็นตัววุ่นวายความรู้สึกมาที่นี่เหมือนมาคุกเลยค่ะเราไม่กล้าลุกเรากลัวพ่อเราทำร้ายน้าเราเข้ามาโอบเราไว้เรากลัวมาก บ้านนี่ก็เงินแม่เราสร้าง ทำไมเราจะอยู่ไม่ได้ เมียน้อยพ่อตอนนี้ก็ยังไม่เลิกค่ะ!! เราโทรหาแม่ให้มารับค่ะ พ่อเราก็เข้ามาด่าเกือบทำร้ายหลายรอบ แม่เราเลยมารับเราได้กลับบ้านแต่......ตอนนี้เราไม่ใช่ลูกพ่อแล้ว....พ่อเองไม่ใช่หรอที่ผิดผิดสัญญา....ไหนบอกว่า1วัน..ทำไมลูกจะกลับทำไมทำแบบนี้พอเราถึงบ้านยายเราเข้ามาด่าเลยค่ะทำไมไม่อยู่!ด่าว่าพ่อไม่เอาแล้ว!แล้วบังคับเราไปทำไมล่ะ ..... เราน้อยใจนะ ...... เราเลยไม่อยากจะยุ่งกับใคร ..... ปกติเราตื่นเช้านะ.....แต่พอตอนนี้เราหลับประมาณตี5ตื่นบ่าย3เราเครียดเราไม่รู้ต้องทำไง...พอลงมายายก็จะด่าเราก็ไม่แคร์ แล้วยายเลยบอกแม่เราว่า พ่อด่าแม่ว่าสอนเราไม่ได้ถึงเป็นเเบบนี้ไง แม่ก็เข้ามาด่าเราว่าพร้อมร้องไห้ "เนี่ยแม่บอกเเล้วไงเป็นเด็กดีสิเนี่ยแม่โดนเค้าด่าเพราะลูก" เราก็แบบแล้วเราละเราเครียดเป็นนะเราไม่ใช่สื่อกลางแคร์ความรู้สึกเราบ้างดิ เราทำอะไรเราอยู่เฉยๆของเรา ความผิดของพ่อไม่ใช่หรอทำไมทำแบบนี้ เราจำประโยคสุดท้ายก่อนที่เราจะออกจากบ้านเค้าเมื่อเราป.1ประโยคสุดท้ายที่ได้ยินคือ ออกไป!!! อยากจะย้อนกลับไปเมื่อก่อนแล้วบอกว่า ไม่ต้องเกิดหนูมานะ ไม่มีใครต้องการหนูเลยมีแต่ไล่ให้ไปไกลๆแคร์ความรู้สึกหนูบ้าง บังคับแต่เรียนหนักๆขอเรียนมวยเทควันโดยายก็บอกเดี๋ยวเป็นทอมเห้ย!!นี่ 2018  แล้วแม่ผู้หญิงก็ต้องป้องกันตัวนะเว้ย!! เราคงได้แค่เก็บๆมันไว้อย่างนี้แหละไม่มีใครเข้าใจ... เราอยากจะบอกแม่ว่าเราโดนเค้าทำร้ายแค่อยากจะป้องกันตัวแม่ก็เมินเมินกันทุกคน ใส่ใจความรู้สึกหนูบ้าง แคร์แต่ความรู้สึกตัวเองไม่สนเราเลย...😢😢 [ขอระบาย] [ให้คำปรึกษาหน่อย] [อ่านแล้วงงขออภัยค่ะคนเขียนก็งงงงค่ะ]