ขอแนวคิดคำแนะนำดีๆ กำลังใจดีๆ ในการดูแลพ่อแม่ที่เป็นอัลไซเมอร์หน่อยคะตอนนี้เรารู้สึกตัวเองกำลังจะเกินรับไหวกับสิ่งที่ทำอ

เราเป็นลูกสะไภ้ค่ะแต่งงานมาเกือบ2ปีดูแลพ่อแม่สามีสิ่งที่เค้าในวัย 80 คือเป็นอัลไซเมอร์และสมองเสื่อมทั้งคู่ โดยปัญหาต่างกันไป

โดยคุณแม่มักจะดื้อเงียบ เป็นไตเบาหวานแต่ชอบกินน้ำหวานมากๆห้ามก็ไม่พอใจหน้าบึ้งตึง
บ้านเราเลี้ยงหมา2ตัว พ่อแม่ก็จะชอบเอาอาหารตัวเองให้หมากินทั้งที่ห้ามแล้วก็ยังให้กิน

ส่วนคุณพ่อ ลืมทุกวันว่าตัวเองกินข้าวแล้ววันๆนึงงกินข้าว4 5มื้อ แล้วก็ชอบทำพฤติกรรมแปลกๆเช่น ดึงกางเกงตัวเองจนขาด ออกมาคุ้ยของในตู้เย็นกินกลางดึก พอเราถามก็จะบอกไม่ได้ทำไม่ได้กิน เปลี่ยนกางเกงที่ตัวเองใส่วันละ3 4ตัว

เราเครียดมากค่ะ เราควนจะทำยังไงดี ปล่อยวาง ปล่อยให้เค้าทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องอย่างเช่นเรื่องหมาเรื่อง การดึงกางเกงต่อไป ปล่อยให้เค้ากินน้ำหวานจนน้ำตาล3 400ต่อไป  หรือเราต้องทำยังไงกับเค้าดี เราเป็นแม่บ้านอยู่บ้าน จะให้พี่เค้าจ้างคนมาดูแลเค้าก็ไม่ได้เป็นคนอยู่ เราบ่นกับเค้าบ่อยมาก แต่ก็ไม่ได้มีแนวคิดเสนอมาว่าจ้างคนมาช่วยดูไหม ตอนนี้เราไปหาจิตเเพทย์หมอให้fuloxเรามากิน แต่เรายังชั่งใจ เพราะเราก็อยากมีลูกกลัวว่ายาจะส่งผลกะเด็กน้อย และอีกอย่างคือ ถ้าเริ่มกินยาแล้วกลัวจะหยุดยาไม่ได้ เราควรทำยังไงกับชีวิตดีคะ