เจ็บปวดกับความรัก แต่มันทำให้เราเข้มแข็งขึ้น :))

ในอดีตที่ผ่านมาในช่วงมัธยม เราพยายามตั้งใจเรียนเพียงอย่างเดียว จนทักษะการใช้ชีวิตนั้นน้อยมาก ไม่สนใจกับความรัก จนได้สอบเข้าคณะที่หวังไว้

แต่เมื่อได้เข้าสู้รั้วมหาวิทยาลัย ชีวิตได้เปิดกว้างมากขึ้น มีคนเข้ามาชอบ รวมถึงมีคนที่เราไปชอบเขา ชีวิตไม่ได้มีเพียงแต่เรียนเพียงอย่างเดียวอีกต่อไป เราได้เปิดใจให้กับคนอื่นๆ

แต่ทักษะชีวิตที่น้อย ทำให้หลงเชื่อคนที่เข้ามาอย่างหลอกๆ หลายคนไม่ได้เข้ามาเพราะรักจริง แต่เข้ามาเพราะจุดที่เรายืนอยู่ เราได้หลงเชื่อไปในคำหวานหลายต่อหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็จับได้ในภายหลังว่าเราเป็นตัวสำรองบ้าง เขามีแฟนอยู่แล้วบ้าง เขาคุยกับเราเพราะเหงาบ้าง

แต่ก็นั่นแหละ แม้จะเจ็บปวด แต่มันก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น น้ำตาที่ท่วมใจพร้อมกับบาดแผลที่ลึกลงไป ก็คงเป็นบทเรียนให้ในอนาคตให้มีสติมากขึ้น

สักวันหนึ่งคงได้เจอกับความรักดีๆกับเขาบ้าง

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ผิดหวังในความรัก เราเข้าใจคุณนะ ชีวิตต้องก้าวเดินต่อ กอดตัวเอง รักตัวเองให้มากๆนะคะ