พอทราบค่ะ ว่าเป็นคำถามที่มีแต่ตัวเราเท่านั้นที่จะตอบตัวเองได้ ถามความพร้อมทางครอบครัว
ค่อนข้างจะพร้อมค่ะ
แต่ไม่ได้มีถึงหลักแสนหลักล้าน
แต่ด้วยอายุที่กำลังมากขึ้น บวกกับพ่อแม่ปู่ย่าตายายทั้งสองฝั่ง
อยากจะมี อยากจะมีหลานหลานกันแล้ว
ซึ่งก็ไม่ได้มีใครเร่งรัดอะไรนะคะ
แต่ก็สงสารพวกเขาที่ตั้งตารอ
เรากับแฟนก็ยังไม่อยากมีค่ะ เพราะคิดว่ายังไม่ได้ทำอะไรอีกมากมาย
และเพิ่งคบกันห้าปีเองค่ะ ส่วนเรื่องแต่งงาน คุยกันแล้วค่ะว่าไม่แต่ง
ทั้งทั้งที่ฝ่ายผู้ชายก็พร้อมจะตัดงานแต่ง แต่บางทีเสพติดเรื่องราวของคนอื่นมากเกินไป
จนตอนนี้ทั้งสองบ้านก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องงานแต่งกันแล้วค่ะแต่ได้ปล่อยปล่อยเรื่องหลานมาบ่อยครั้งมากเลย
ตอนนี้เราก็อายุ 30 แฟนก็ 30 จะรออีกสัก 5 ปี มันจะอันตรายไหมค่ะ
หรือ ควรมี ประมานช่วงนี้เลย ลูกจะได้แข็งแรง เราก็จะไม่แก่เกินไป
แต่ เห้ออออ ยังอยาก ใช้ชีวิต เดี่ยว ดูลูกเพื่อนเล่นหลานไปก่อน
.........
เราไม่ กินเหล้า เลยนะค่ะ แฟนก็ไม่เที่ยวกลางคืน แต่เเฟนสูบบุหรี่
....
เราคิดว่าจริงๆแล้วเราอาจจะเสพข่าวมากเกินไป
ลึกลึกแล้วอาจจะกลัวว่าถ้าเราเลี้ยงเค้าไม่ดี หรือเราเลี้ยงเขาอย่างดีแล้วนิสัยเค้าอาจจะไม่ดีเหมือนที่เราเลี้ยง
หรือว่าโตมาเค้าจะกลายเป็นคนไม่ดีเกเรหรือว่าเป็นอันธพาล อะไรอย่างนี้อะค่ะหรือ
ถ้าเป็นผู้หญิงกลัวจะเป็นเด็กใจง่ายหรือว่าเป็นเด็กใจแตกซึ่งเราจินตนาการถึงเรื่องนี้แล้วเรารู้สึกไม่อยากมีเลยค่ะ
....ของแบบนี้มันโทษการเลี้ยงดูไม่ได้จริงๆเพราะเพื่อนเราหลายหลายคนพ่อแม่เค้าก็เลี้ยงมาดีมากๆเลี้ยงดีกว่าลูกกำพร้าอย่างเราด้วยซ้ำ
แต่บางคนผู้ชายก็เกเรไม่เอาไหนติดยามั่งแหละทั้งทั้งที่ครอบครัวตัวเองพ่อแม่ก็เอาใจใส่ส่งให้เรียนสูงสูงกันหมดส่วนผู้หญิงหลายคนเลยนะคะที่พ่อแม่ค่อนข้างจะเอาใจใส่แต่ก็เลือกช่องทางที่ไม่ค่อยถูกไม่ให้ควรแต่กลับภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำคือการไปเป็นเมียน้อยชาวบ้านเพื่อแลกกับวัตถุนิยมที่คนสมัยนี้เค้าอยากได้กัน ..... ทั้งที่พ่อแม่ก็ไม่ได้ให้อดอยากแต่ก็อยากมีเกินตัว
...........
ถ้าลูกเราเป็นแบบพูดนี้คงเครียดน่าดูเลยค่ะใจจริงเราก็อยากให้ลูกเป็นเหมือนเราหรือเป็นแบบพ่อเค้าก็ดีเป็นแบบญาติญาติเราก็อยู่ได้แต่ถ้าเกิดเขาเกิดมาแล้วเป็นอย่างที่เราคิดหรือว่าสังคมหล่อหลอมให้เขาเป็นอย่างนั้นแล้วเราไม่สามารถขัดเก่าเค้าได้ยิ่งคิดแล้วยิ่งรู้สึกเศร้าใจกลัวไปหมด
กังวลไปหมดถึงยังไม่อยากมีลูกเลยค่ะ .....
..........
อ่านแล้ว งงขออภัยนะค่ะ พูดให้ googel พิม
.........ไม่แน่ใจว่านี่เป็นกระทู้คำถามไหมแต่ถ้าได้ประสบการณ์จากหลายหลายคนมาอ่านคงจะดีไม่น้อยค่ะขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ
ขอฟัง ขอฟังประสบการณ์และความคิดเห็นกับคนที่อยากมีและก็ไม่อยากมีทีนะคะหรือว่าคนที่มีแล้วทำรู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ
อีกไม่กี่วันจะอายุครบ 30 ปี ยังไม่รู้สึกอยากมีลูก เลยค่ะ ควรจะมีหรือยังไม่มี (คำถามน่าเบื่อต้องขออภัย)
ค่อนข้างจะพร้อมค่ะ
แต่ไม่ได้มีถึงหลักแสนหลักล้าน
แต่ด้วยอายุที่กำลังมากขึ้น บวกกับพ่อแม่ปู่ย่าตายายทั้งสองฝั่ง
อยากจะมี อยากจะมีหลานหลานกันแล้ว
ซึ่งก็ไม่ได้มีใครเร่งรัดอะไรนะคะ
แต่ก็สงสารพวกเขาที่ตั้งตารอ
เรากับแฟนก็ยังไม่อยากมีค่ะ เพราะคิดว่ายังไม่ได้ทำอะไรอีกมากมาย
และเพิ่งคบกันห้าปีเองค่ะ ส่วนเรื่องแต่งงาน คุยกันแล้วค่ะว่าไม่แต่ง
ทั้งทั้งที่ฝ่ายผู้ชายก็พร้อมจะตัดงานแต่ง แต่บางทีเสพติดเรื่องราวของคนอื่นมากเกินไป
จนตอนนี้ทั้งสองบ้านก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องงานแต่งกันแล้วค่ะแต่ได้ปล่อยปล่อยเรื่องหลานมาบ่อยครั้งมากเลย
ตอนนี้เราก็อายุ 30 แฟนก็ 30 จะรออีกสัก 5 ปี มันจะอันตรายไหมค่ะ
หรือ ควรมี ประมานช่วงนี้เลย ลูกจะได้แข็งแรง เราก็จะไม่แก่เกินไป
แต่ เห้ออออ ยังอยาก ใช้ชีวิต เดี่ยว ดูลูกเพื่อนเล่นหลานไปก่อน
.........
เราไม่ กินเหล้า เลยนะค่ะ แฟนก็ไม่เที่ยวกลางคืน แต่เเฟนสูบบุหรี่
....
เราคิดว่าจริงๆแล้วเราอาจจะเสพข่าวมากเกินไป
ลึกลึกแล้วอาจจะกลัวว่าถ้าเราเลี้ยงเค้าไม่ดี หรือเราเลี้ยงเขาอย่างดีแล้วนิสัยเค้าอาจจะไม่ดีเหมือนที่เราเลี้ยง
หรือว่าโตมาเค้าจะกลายเป็นคนไม่ดีเกเรหรือว่าเป็นอันธพาล อะไรอย่างนี้อะค่ะหรือ
ถ้าเป็นผู้หญิงกลัวจะเป็นเด็กใจง่ายหรือว่าเป็นเด็กใจแตกซึ่งเราจินตนาการถึงเรื่องนี้แล้วเรารู้สึกไม่อยากมีเลยค่ะ
....ของแบบนี้มันโทษการเลี้ยงดูไม่ได้จริงๆเพราะเพื่อนเราหลายหลายคนพ่อแม่เค้าก็เลี้ยงมาดีมากๆเลี้ยงดีกว่าลูกกำพร้าอย่างเราด้วยซ้ำ
แต่บางคนผู้ชายก็เกเรไม่เอาไหนติดยามั่งแหละทั้งทั้งที่ครอบครัวตัวเองพ่อแม่ก็เอาใจใส่ส่งให้เรียนสูงสูงกันหมดส่วนผู้หญิงหลายคนเลยนะคะที่พ่อแม่ค่อนข้างจะเอาใจใส่แต่ก็เลือกช่องทางที่ไม่ค่อยถูกไม่ให้ควรแต่กลับภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำคือการไปเป็นเมียน้อยชาวบ้านเพื่อแลกกับวัตถุนิยมที่คนสมัยนี้เค้าอยากได้กัน ..... ทั้งที่พ่อแม่ก็ไม่ได้ให้อดอยากแต่ก็อยากมีเกินตัว
...........
ถ้าลูกเราเป็นแบบพูดนี้คงเครียดน่าดูเลยค่ะใจจริงเราก็อยากให้ลูกเป็นเหมือนเราหรือเป็นแบบพ่อเค้าก็ดีเป็นแบบญาติญาติเราก็อยู่ได้แต่ถ้าเกิดเขาเกิดมาแล้วเป็นอย่างที่เราคิดหรือว่าสังคมหล่อหลอมให้เขาเป็นอย่างนั้นแล้วเราไม่สามารถขัดเก่าเค้าได้ยิ่งคิดแล้วยิ่งรู้สึกเศร้าใจกลัวไปหมด
กังวลไปหมดถึงยังไม่อยากมีลูกเลยค่ะ .....
..........
อ่านแล้ว งงขออภัยนะค่ะ พูดให้ googel พิม
.........ไม่แน่ใจว่านี่เป็นกระทู้คำถามไหมแต่ถ้าได้ประสบการณ์จากหลายหลายคนมาอ่านคงจะดีไม่น้อยค่ะขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ