พอดีเพิ่งเรียนจบค่ะ ก่อนหน้านี้ฝึกงานเสร็จ เราก็ไปเที่ยวที่ออสเตรเลียประมาน10วัน พอกลับมาจากออสเตเรียเจ้าของบริษัทที่เราเคยไปฝึกงานก็โทรมาถามพร้อมทำงานยัง? เราก็ด้วยที่ยังไม่มีไรทำเลยคิดเออ ทำๆไปก่อนละกัน เเต่ใจจริงๆเเล้วจากประสบการณ์ที่ได้ไปเที่ยวออสเตรเลียมา เลยอยากไปทำงานที่นั้น พอเริ่มทำงานที่ ช่องๆหนึ่งที่เก่าที่เราเคยฝึกงาน
ไม่ขอเอย่นาม เจ้าของก็เชิงจีบเราเเหละ ซื้อสตาร์บัคมาให้ทุกวัน อะไรๆก็เป็นสิทธิพิเศษกว่าคนอื่นจนเราเริ่มอึดอัด กลัวคนอื่นมองเราเป็นเด็กเค้า จนวันนึงเราไม่อยากรับของๆเค้าเเล้ว เลยบอกไปว่า พรุ่งนี้ไม่ต้องซื้อมานะคะ ขอบคุณค่ะ เเต่!!! เค้าก็ยังซื้อมาเราก็หักดิบไม่กิน ตั้งวางละลายไว้ เชื่อปะเค้าให้เพื่อนเราไปหยิบขึ้นมาเททิ้งต่อหน้าเรา เเล้วพูดว่าไม่กินไม่เป็นไรเเก้วละไม่กี่ร้อยเอง ละเค้าก็เดินออกจากออฟฟิศไป จริงๆเราไม่พอใจมากๆเเหละที่เค้าทำเเบบนั้น ทำไงได้นั้นเเมร่งเจ้าของบริษัท พออีกวันถัดมาเราก็มาทำงานปกติ งานเราคือจัดรายการสด ละเวลานั้นเราคอนโทรลอยุ่ เค้าก็ไลน์มาเรียกเราขึ้นไปคุย เราเลยบอกคุยในนี้ก็ได้ค่ะ หนูปล่อยงานไม่ได้ เค้าก็ถามว่าเราเป็นอะไร เราบอกไม่ได้เป็นอะไรค่ะ สุดท้ายเราก็ไม่ขึ้นไปเพราะรู้ว่าเค้าจะถามเรื่องส่วนตัวซึ่งมันไม่สำคัญ ละเค้าก็ส่งข้อความในไลน์มาว่า "ขึ้นมาเก็บของพี่ให้เราออก " โอ้ เเม่เจ๊ด เราก็นิ่งคิดในใจออกก็ออกวะ ไล่กูออกด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนกูก็ออกวะ ละเราก็พิมพ์ไปว่าค่ะ เราก็มายืนอยุ่หน้าห้องสตูดิโอ งงๆ ก้งๆ พี่เค้าก็เดินลงมาพร้อมกล่องกระเป๋าเเฮเมด ละเพื่อนเราก็เดินตามมา เพื่อนเราก็หน้าเสียละเล่าให้เราฟังว่า พี่เค้าบอกว่า จะทำงานต่อหรือจะออกตามเรา เราบอก ไม่ต้องออกอยุ่เนี้ยเเหละ พี่คนหนึ่งสนิทกับเราเค้าบอกว่า ถ้าอยุ่เป็นก็ยอมๆเค้าไปเหอะ หนูเลยบอกไม่อะพี่ ออกก็ออก หนูไม่ทนละ ละเพื่อนก็บอกว่า เออพี่เค้าเอากระเป๋ามาให้กูดูบอกจริงๆจะให้วันนี้เเหละ เเต่ตอนนี้เค้าบอกไม่ให้ละจะเอาไปทิ้ง เราก็เลยพูดหยาบๆ ช่าง
กูไม่ได้ขอไม่ได้อยากได้ เเล้วเราก็ไปเก็บของเดินออกมากลับบ้านนอน พี่เค้าก็ยังไลน์มาพูดเรื่องกระเป๋าว่าซื้อมาให้เเต่คงต้องทิ้งละเเหละ เราเลยบอกทิ้งไปค่ะ ละเราก็ถามเรื่ิองเงินเดือนว่า พี่ไล่หนูออกกะทันหันเเบบนี้ เงินเดือน3เดือนถูกมั้ยคะ เค้าบอกไม่ครับ ผมให้คุณออกเพราะคุณไม่ทำตามผู้บังคับบัญชา คิดในใจ อ่าวไอหัวกล้วยเราเลยบอกค่ะ งั้นเงินเดือนที่หนูทำมาตามวันเวลาต้องได้นะคะ เเล้วเค้าก็บอกครับ เเต่ไม่ยอมจบยังมาเวิ้นเว้อ ว่าพี่เครียดพี่นู้นพี่นี่ เเล้วเรายังมาเป็นเเบบนี้พี่ทำงานไม่ได้ เราก็ตอบไป พี่ต้องการอะไรหนูก็ออกเเล้วพี่ไม่พอใจเหรอ เค้าก็บอกเธอนี่เข้าใจอะไรยากจริงๆ จากนั้นเราก็ไม่ตอบเเชทเค้าอีกเลย ลำไย หลังจากออกมาก็เลยอยากไปเรียนภาษาด้วย ทำงานด้วยที่เมลเบิร์น เงินเก็บก็ยังมีไม่เยอะมาก เเสนต้นๆมันต้องใช้เยอะกว่านั้น คิดว่าไปเมลเบิร์นคนเดียวยากเเน่ๆ ใครสนใจมาเเชร์ค่าหอเเละผจญภัยต่างเเดนไปกับเราทิ้งข้อความไว้นะคะ ขอบคุณที่อ่าน เพราะมันไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับหัวข้อกระทู้สักเท่ไหร่ เเต่มันเป็นเรื่องที่เจอมาเฉยๆ 555555
อยากไปเรียนด้วยทำงานด้วยที่ออสเตรเลีย เเต่ไม่อาจกล้าไปคนเดียว ใครอยากไปหารค่าเช่าห้องกับเรามั้งงงง
ไม่ขอเอย่นาม เจ้าของก็เชิงจีบเราเเหละ ซื้อสตาร์บัคมาให้ทุกวัน อะไรๆก็เป็นสิทธิพิเศษกว่าคนอื่นจนเราเริ่มอึดอัด กลัวคนอื่นมองเราเป็นเด็กเค้า จนวันนึงเราไม่อยากรับของๆเค้าเเล้ว เลยบอกไปว่า พรุ่งนี้ไม่ต้องซื้อมานะคะ ขอบคุณค่ะ เเต่!!! เค้าก็ยังซื้อมาเราก็หักดิบไม่กิน ตั้งวางละลายไว้ เชื่อปะเค้าให้เพื่อนเราไปหยิบขึ้นมาเททิ้งต่อหน้าเรา เเล้วพูดว่าไม่กินไม่เป็นไรเเก้วละไม่กี่ร้อยเอง ละเค้าก็เดินออกจากออฟฟิศไป จริงๆเราไม่พอใจมากๆเเหละที่เค้าทำเเบบนั้น ทำไงได้นั้นเเมร่งเจ้าของบริษัท พออีกวันถัดมาเราก็มาทำงานปกติ งานเราคือจัดรายการสด ละเวลานั้นเราคอนโทรลอยุ่ เค้าก็ไลน์มาเรียกเราขึ้นไปคุย เราเลยบอกคุยในนี้ก็ได้ค่ะ หนูปล่อยงานไม่ได้ เค้าก็ถามว่าเราเป็นอะไร เราบอกไม่ได้เป็นอะไรค่ะ สุดท้ายเราก็ไม่ขึ้นไปเพราะรู้ว่าเค้าจะถามเรื่องส่วนตัวซึ่งมันไม่สำคัญ ละเค้าก็ส่งข้อความในไลน์มาว่า "ขึ้นมาเก็บของพี่ให้เราออก " โอ้ เเม่เจ๊ด เราก็นิ่งคิดในใจออกก็ออกวะ ไล่กูออกด้วยเหตุผลปัญญาอ่อนกูก็ออกวะ ละเราก็พิมพ์ไปว่าค่ะ เราก็มายืนอยุ่หน้าห้องสตูดิโอ งงๆ ก้งๆ พี่เค้าก็เดินลงมาพร้อมกล่องกระเป๋าเเฮเมด ละเพื่อนเราก็เดินตามมา เพื่อนเราก็หน้าเสียละเล่าให้เราฟังว่า พี่เค้าบอกว่า จะทำงานต่อหรือจะออกตามเรา เราบอก ไม่ต้องออกอยุ่เนี้ยเเหละ พี่คนหนึ่งสนิทกับเราเค้าบอกว่า ถ้าอยุ่เป็นก็ยอมๆเค้าไปเหอะ หนูเลยบอกไม่อะพี่ ออกก็ออก หนูไม่ทนละ ละเพื่อนก็บอกว่า เออพี่เค้าเอากระเป๋ามาให้กูดูบอกจริงๆจะให้วันนี้เเหละ เเต่ตอนนี้เค้าบอกไม่ให้ละจะเอาไปทิ้ง เราก็เลยพูดหยาบๆ ช่าง