เราได้เป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า

เรื่องที่ทำไห้เราคิดว่าเป็นโรคนี้ก็มีส่วนมาจากพ่อแม่คนในครอบครัวและสังคมรอบๆตัวค่ะ พ่อกับแม่ของเราทะเลาะกันบ่อยมากๆพอทะเลาะกันก็มักจะมาลงกับเราตลอดๆ เขาชอบตบ,ตี เราอยู่ตลอด เขาชอบพูดเหมือนกับว่าเราเป็นตัวปัญหาในชีวิตเขาและเขาชอบพูดประมาณว่าอยากจะฆ่าเราไห้ตายไปอยู่ตลอดๆค่ะ แล้วเราเองก็เป้นคนคิดเล็กคิดน้อยอยู่แล้ว เราคิดว่าเขาไม่ต้องการเราหรือเปล่า? เขาอยากไห้เราออกไปจากชีวิตเขาหรอ? แล้วทำไมไม่ทำแท้งเราเลยหล่ะ? (แม่เราตั้งท้องไม่พร้อมค่ะ) จนบางทีเราคิดมากน้ำตาเราก็ไหล ตอนช่วงประมาณอายุได้10ปีเราเริ่มทำร้ายตัวเอง เวลาที่เราทำร้ายตัวเองมันเหมือนกับว่าเราได้ปลดปล่อยทุกอย่างออกมาแต่มันก็แค่เศษเสี้ยวเดียว เรารุ้สึกเหมือนกับว่าเราอยุ่ตัวคนเดียวในโลกที่อ้างว้าง เรารุ้สึกโดดเดี่ยวมาตลอด บางเวลาที่คนอื่นๆมีความสุขเราก็ชอบทำเป็นมีความสุขหัวเราะไปด้วยแต่ในใจเรามันเหมือนกับว่าเรารู้สึกเฉยมากๆ จนช่วงที่เราอายุได้13ปีเราเริ่คิดว่าถ้าเราตายไปเขาคงมีความสุขจริงๆ ถ้าเราตายเขาคงสบายใจมากกว่านี้ จนเราเริ่มหาวิธีฆ่าตัวตาย เราเริ่มที่จะหาวิธีออกไปจากครอบครัวนี้ เราลองหาวิธีที่จะทำไห้เรารู้สึกมีความสุขจากใจจริง เราเคยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับเพื่อนๆนะแต่ว่าเรากลับโดนด่าว่าคิดไปเองหรือคิดมากบางครั้งก็โดนว่าเป้นตัวประหลาดหาว่าเราบ้าจนตอนนี้เราก็ไม่กล้าที่จะบอกเรื่องนี้กับใครได้แต่เก็บเอาไว้คนเดียว คิดคนเดียว อยุ่แบบนี้จนเราอายุ15ปี เราก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมแต่ที่หนักกว่าคือเราทำร้ายตัวเองถี่มาก แทบจะเรียกได้ว่าเรากรีดแขนตัวเองทุกวัน กรีดแบบไร้สติ ที่เราทำทุกวันก็เพราะว่าเรามักจะโดนดุ.ด่า อยุ่ตลอดแม้เราจะทำทุกๆอย่างตามที่เขาสั่งแต่เขาก้ด่าเราทุกวันเขาว่าเราถ่วงชีวิตเขาผลานเอาเงินของเขาอยุ่ตลอด แต่กลับกันกับน้องชายเขาไห้ทุกๆอย่างตามที่น้องต้องการโดยไม่ว่าไม่ด่า น้องเล่นโทรศัพท์ไม่ยอมทำงานบ้านก็มาด่าเราตีเรา เลยทำไห้เรากรีดหนักยิ่งกว่าเดิม และพอตอนที่เราได้เห็นสีเลือดที่ไหลออกมาจากร่างกายตัวเอง มันเหมือนกับว่าเรารู้สึกดีขึ้นมานิดเดียวแบบแปลกๆยิ่งงเราเห็นเยอะเท่าไหร่เราก็เหมือนจะรู้สึกดีเท่านั้น คือที่เล่ามาเราอยากรู้อ้ะว่าที่เราเป็นอยู่ใช่โรคซึมเศร้าหรือเรากำลังจะเข้าข่ายโรคทางจิตอะไรหรือเปล่า??