สวัสดีค่ะ คือเรารู้สึกตัวเองแปลกๆมานานแล้ว เรารู้สึก เราเริ่มเปลี่ยนไปมากๆ ตั้งแต่จบการศึกษาระดับประถม ค่ะ
จากปกติเราชอบใส่เสื้อยืดขาสั้น แค่นี้ออกบ้านสบายๆ แต่หลังจากนั้นกลับกลายเป็นชอบใส่เสื้อแขนยาว ขายาว ไม่ชอบใส่เสื้อผ้าที่โชว์เนื้อโชว์หนังเลย
และปกติเราก็ไม่อะไรเท่าไหร่นะคะกับการออกไปข้างนอก คิดว่าเป็นเรื่องปกติมาก แต่หลังจากนั้นคิดว่าการออกไปข้างนอกมันรู้สึกน่ากลัว กลัวมีคนมอง กลัวไปหมด แค่คนมองเราก็รู้สึกกลัวแล้ว บางทีก็ถึงขั้นร้องไห้
และรู้สึกเป็นคน 2 ประเภท ตอนอยู่บ้านกับตอนอยู่โรงเรียนจะค่อนข้างแตกต่างกันเลยค่ะ ตอนอยู่บ้านคือจะเป็นคนที่เงียบมากๆ หน้านิ่งตลอดเวลา พูดน้อยมากๆ ทั้งที่แต่ก่อนเป็นคนพูดมากจนได้ฉายาว่า ปากแบ้ ส่วนตอนอยู่โรงเรียนจะเป็นคนเฮฮามาก เป็นคนอารมณ์ดี ในสายตาเพื่อนๆคือ เราไม่เคยโกรธใครเลย ไม่เคยงอนใคร ไม่เคยร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนๆ ไงล่ะรู้สึกแตกต่างกันมากๆเลย
แต่ก็ไม่เสมอไปหรอก ทุกคนยังไม่รู้ด้านมืดของเราเลยด้วยซ้ำ ถามว่าเคยโกรธเพื่อนมั้ย เคยค่ะ ค่อนข้างบ่อยอยู่ (ส่วนตัวคิดว่าตัวเองเป็นคนขี้น้อยใจมากๆค่ะ) แต่เราจะไม่แสดงอาการออกมา เช่นเดียวกันกับร้องไห้ มีหลายเรื่องที่อยากร้องไห้ แต่เราร้องไม่ออกค่ะ พอกลับมาบ้านกลับมาร้องไห้ทุกวัน ส่วนความโกรธเราจะลงที่เตียงไม่ก็หมอนค่ะ = = (เคยคิดจะทำร้ายตัวเองอยู่บ่อยครั้งค่ะ แต่ด้วยความที่ไม่กล้า และกลัวเป็นแผลเป็น เลยลงความโกรธที่หมอนเลยค่ะ ตีชกต่อยตบเต็มที่555) เพื่อนบางคนก็บอกเราเป็นคนเก็บกดรึเปล่า ทำไมเวลามีเรื่องสะเทือนใจหรืออะไร จะไม่รู้สึกเศร้าหรือโกรธเลย เราก็ไม่รู้เหมือนกันอะ - -
นี่แหละค่ะ คือเรื่องราวของเราเอง ที่คิดว่าโอ้มาย!! บางทีก็ไม่รู้ตัวเองเป็นไรค่ะ หรือมันเป็นปกติของคนทั่วๆไปหรอคะ หรือยังไง ขอคำปรึกษาจากพี่ๆพันทิปด้วยนะคะ เพราะรู้สึกตัวเองแปลกจริงๆ
ปล.ถ้าเรื่องราวดู งงๆ ก็ขออภัยด้วยนะคะ T^T
รู้สึกว่าตัวเองแปลกๆ
จากปกติเราชอบใส่เสื้อยืดขาสั้น แค่นี้ออกบ้านสบายๆ แต่หลังจากนั้นกลับกลายเป็นชอบใส่เสื้อแขนยาว ขายาว ไม่ชอบใส่เสื้อผ้าที่โชว์เนื้อโชว์หนังเลย
และปกติเราก็ไม่อะไรเท่าไหร่นะคะกับการออกไปข้างนอก คิดว่าเป็นเรื่องปกติมาก แต่หลังจากนั้นคิดว่าการออกไปข้างนอกมันรู้สึกน่ากลัว กลัวมีคนมอง กลัวไปหมด แค่คนมองเราก็รู้สึกกลัวแล้ว บางทีก็ถึงขั้นร้องไห้
และรู้สึกเป็นคน 2 ประเภท ตอนอยู่บ้านกับตอนอยู่โรงเรียนจะค่อนข้างแตกต่างกันเลยค่ะ ตอนอยู่บ้านคือจะเป็นคนที่เงียบมากๆ หน้านิ่งตลอดเวลา พูดน้อยมากๆ ทั้งที่แต่ก่อนเป็นคนพูดมากจนได้ฉายาว่า ปากแบ้ ส่วนตอนอยู่โรงเรียนจะเป็นคนเฮฮามาก เป็นคนอารมณ์ดี ในสายตาเพื่อนๆคือ เราไม่เคยโกรธใครเลย ไม่เคยงอนใคร ไม่เคยร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนๆ ไงล่ะรู้สึกแตกต่างกันมากๆเลย
แต่ก็ไม่เสมอไปหรอก ทุกคนยังไม่รู้ด้านมืดของเราเลยด้วยซ้ำ ถามว่าเคยโกรธเพื่อนมั้ย เคยค่ะ ค่อนข้างบ่อยอยู่ (ส่วนตัวคิดว่าตัวเองเป็นคนขี้น้อยใจมากๆค่ะ) แต่เราจะไม่แสดงอาการออกมา เช่นเดียวกันกับร้องไห้ มีหลายเรื่องที่อยากร้องไห้ แต่เราร้องไม่ออกค่ะ พอกลับมาบ้านกลับมาร้องไห้ทุกวัน ส่วนความโกรธเราจะลงที่เตียงไม่ก็หมอนค่ะ = = (เคยคิดจะทำร้ายตัวเองอยู่บ่อยครั้งค่ะ แต่ด้วยความที่ไม่กล้า และกลัวเป็นแผลเป็น เลยลงความโกรธที่หมอนเลยค่ะ ตีชกต่อยตบเต็มที่555) เพื่อนบางคนก็บอกเราเป็นคนเก็บกดรึเปล่า ทำไมเวลามีเรื่องสะเทือนใจหรืออะไร จะไม่รู้สึกเศร้าหรือโกรธเลย เราก็ไม่รู้เหมือนกันอะ - -
นี่แหละค่ะ คือเรื่องราวของเราเอง ที่คิดว่าโอ้มาย!! บางทีก็ไม่รู้ตัวเองเป็นไรค่ะ หรือมันเป็นปกติของคนทั่วๆไปหรอคะ หรือยังไง ขอคำปรึกษาจากพี่ๆพันทิปด้วยนะคะ เพราะรู้สึกตัวเองแปลกจริงๆ
ปล.ถ้าเรื่องราวดู งงๆ ก็ขออภัยด้วยนะคะ T^T