เรามีพี่น้อง3คนเราเป็นคนกลางเราไปเรียนต่างจังหวัดคนเดียวจนวันหนึ่งยายขอให้เรากลับมาเรียนแถวบ้านเพราะยายคิดถึง(เราก็คิดถึงคนในบ้าน)หลังจากนั่นไม่นานยายก็เสียเรารู้สึกว่าตอนเราไม่อยู่แม่มีความสุขมากกว่าตอนเราอยู่ตอนเราไม่อยู่เราคิดว่าคนในบ้านคงมีความสุขมากกว่าเพราะตอนเด็กๆแม่ก็จะโอ่พี่มากๆพี่ขออะไรแม่ให้หมดแต่พอเราขอแม่จะบอกเอาไปทำไรไม่จำเป็นเราก็เข้าใจแต่มันเป็นแบบนี้มาตลอดจนวันนึงเราไม่สบายเราบอกแม่แม่ก็บ่นว่าจะไม่สบายอะไรนักหนาทั้งๆที่อากาศมันเปลี่ยนเดี่ยวฝนตกเดี่ยวร้อนจนคืนวันถัดมาเราไข้ขึ้นเราก็ไม่กล้าบอกแม่เช้ามาเราไม่ไหวเลยไปนอนแม่ก็บ่นแต่ต่างกับพี่ที่ว่าพี่ล้มขาบวมแม่รีบไปหายาคอยดูแลใกล้ๆพี่ไม่สบายเหมือนเราแม่ก็หายาให้บอกอย่าไปกวนพี่พอกับน้องน้องบอกน้องปวดแก้มแม่ก็รีบดูรีบค้นเน็ตรีบหายาตามใจทุกอย่างต่างกับเราที่ต้องดูแลตัวเองบางครั้งเราก็คิดนะว่าเราลูกแม่ไหมหรือเราควรไปอยู่ต่างจังหวัดเหมือนเดิมบ้านจะได้มีความสุขมากกว่านี้หรือเราควรทำอย่างไร
ควรทำอย่างไรต่อไป