รักหลานมากกว่าลูกแท้ๆ

น้าเราไปทำงานที่ ตปท. กลับบ้านปีนึงก็ไม่บ่อยค่ะแต่ก็โทรคุยกับแม่เราบ้างไม่บ่อยค่ะเรียกได้ว่าถ้าไม่มีเรื่องให้ช่วยไม่เดือดร้อนก็ไม่เห็นหน้าอ่ะค่ะวันนั้นเขาโทรมาบอกแม่เราว่าเขาทำผู้หญิงท้องเด็กอยู่กับยายของเด็กแต่คงจะเรียกเงินกับน้าจนน้าเราไม่ไหวเพราะว่าต้องส่งเงินให้ทางภรรยาหลวงประมาณว่าให้แม่เราเลี้ยงเด็กคนนั้นให้แม่เราก็ไปรับเด็กจากยายของเขานะคะเราก็ไปด้วยตอนแรกที่เห็นเด็กน่าสงสารค่ะตอนมามีเสื้อผ้าอยู่4-5ชุดค่ะเป็นชุดเก่าๆขวดนมเก่าอีก2ขวดซึ่งดูแล้วเงินที่น้าเราส่งให้ก็เยอะอยู่ค่ะเด็กไม่น่าจะมีแค่นี้พอเด็กมาอยู่กับเราก็ดีขึ้นค่ะแต่เด็กค่อนข้างดื้อ(เด็กก็คือเด็ก)แม่เราก็ไม่ได้อะไรค่ะเพราะเห็นว่าเป็นหลานช่วงแรกแม่เด็กก็โทรหา ส่งเงิน ส่องเล่นมาให้ค่ะหลังๆหายไปเลยค่ะเรื่องนี้ก็เป็นความลับค่ะรู้แค่ทางครอบครัวเราตอนนั้นยังไม่มีใครรู้ว่ามีเด็กคนนี้และแล้วความลับไม่มีในโลกค่ะน้าสะใภ้เรา(ภรรยาหลวงของน้า)รู้ค่ะก็ทะเลอะกันแต่แม่ของน้าสะใภ้ไม่รู้(จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่รู้)ถ้ารู้ยังไงก็เลิกก็ไม่ได้อะไรจนเด็กเขาโรงเรียนลายเซ็นเอกสารพ่อแม่ต้องมีอยู่แล้วเอกสารพ่อนี่ก็กว่าจะได้(ยากมากค่ะ)เอกสารแม่อย่าหวัง แต่ก็เด็กเขาเรียนได้ค่ะตอนนี้เด็กคิดว่าพ่อแม่เราเป็นพ่อแม่เค้านะคะเลี้ยงมาแต่เล็กแต่อย่างว่าค่ะเราเป็นลูกคนเดียวอยู่ๆมามีน้องซึ่งไม่ทันตั้งตัวค่ะ(เหมือนกลัวโดนแย่งความรักค่ะ555)จนเราจะจบม.3แน่นอนค่ะวุ่นวายเรื่องโควต้าเรียนต่อเราก็ลืมโทรบอกแม่ค่ะว่าจะไปรับน้องที่โรงเรียนช้าจนญาติเราหลานเขาเรียนที่เดียวกับน้องเราค่ะเขารับมาส่งที่บ้านแม่เราก็โทรมาด่าค่ะว่าทำไมยังไม่กลับบ้านน้องก็ไม่ไปรับเราก็บอกเขาไปค่ะว่าหาโควต้าเรียนต่อก็เลยลืม(เสียงติดเหวี่ยงหน่อยค่ะ)แล้วก็กลับบ้านปกติจนอีกวันนึงไปรับน้องปรากฏว่าญาติรับกลับบ้านแล้วจ้าโรงเรียนเรากับโรงเรียนน้องไม่ได้อยู่ติดกันค่ะต้องเดินข้ามถนนแล้วเดินเข้าไปในซอยไกลพอสมควร(เหนื่อยค่ะ)เลยโทรหาแม่ว่าน้องกลับบ้านไปแล้วทำไมไม่โทรมาบอกเราว่าน้องกลับบ้านแล้วจะได้ไม่ต้องเดินไปรับแม่เราบอกว่าเห็นโทรไม่ค่อยรับก็เลยไม่โทร(เพราะกูรู้ว่ายังไงก็ไม่รับ)น้อยใจจ้าแต่ทำไรไม่ได้ผ่านไป2สัปดาห์ต้องเข้าไปวัดเพื่อทำกิจกรรม(วัดนี้ช่วยเหลือโรงเรียนตลอดค่ะ)วันนั้นบอกแม่ว่าไม่ได้ไปรับน้องค่ะเขาบอกเออเดียวกูไปรับเองเองเนี่ยไม่ค่อยดูแลหลอกอ่ะ(โดนอีกล้ะ)วันนั้นเรากลับถึงบ้าน6โมงเย็นค่ะ(ไม่คิดว่าจะเลิกช้าขนาดนั้น)ก้าวขาเข้าบ้านปุ๊บแม่พูดค่ะน้องก็ไม่ไปรับ กลับบ้านช้า(ช่วงนั้นงานเยอะค่ะใกล้จบ+กิจกรรม)และมีคำนึงที่เราไม่คิดว่าเขาจะถามเราค่ะเราเสียความรู้สึกมากค่ะ(แอบร้องไห้คนเดียว)คือ ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่ต้องเรียนแล้วให้น้องเรียนดีกว่าถึงเรียนก็ไม่รู้จะจบหรือเปล่าออกมาเลี้ยงน้องดีกว่า  เราเลยบอกว่าตั้งแต่มันมาอยู่ด้วยอะหนูไม่เคยมีอะไรดีเลยเนอะ หลังจากนั้นทะเลาะกันบ่อยมากเคยแบบไม่คุยกับเขาเป็นอาทิตย์เลยค่ะ จนถึงปัจจุบันพ่อเด็ก3-4เดือนส่งเงินให้ครั้งนึงค่ะส่วนแม่เด็กหายไปเลย
คืออยากรู้ว่ามีใครเคยเจออะไรแบบนี้บ้างไหมค้ะ
อึดอัดค่ะอยากระบายบ้าง
(อาจจะงงหน่อยเพราะเป็นกระทู้แรกค่ะ)
(อาจจะพิมพ์ผิดเยอะไปหน่อยขอโทษด้วยค่ะ)