คือผมคบกับแฟนมาได้เกือบๆ 2 ปีแล้วก็เลิกกันไปได้เกือบๆ3สัปดาห์และก็กลับมาคบกันแต่ความรู้สึกของผมไม่ค่อยโอเคควรทำไงดีครับ?

คือจะขอเริ่มตั้งแต่คบกันตอนแรกเลยนะครับผมกับแฟนเรารักกันมากคบกันแรกๆ ผมดูแลเอาใจใส่ตามใจเธอทุกอย่างแต่เธอแบบไม่ค่อยสนใจผมเท่าไหร่ชอบทำให้ผมเสียใจน้อยใจสารพัด แต่ผมก็มีบอกเลิกเธอบ้างถึง3-4ครั้งได้ จนคบกันมาถึงได้6เดือนเธอเริ่มเปลี่ยนไปเธอยอมผมทุกอย่างแต่กลับกลายเป็นผมที่เอาแต่ว่าด่าเธอแต่ผมก็ยังรักเธอยังเทคแคร์เธอเหมือนเดิม อย่างเช่นวันเกิดวันครบรอบหรือวันสำคัญอะไรผมมักจะซื้อของขวัญให้เธอตลอดพาไปกินไปเที่ยวแบบที่ทำมาแต่แรกตลอด แต่ผมมักจะชวนเธอทะเลาะบ่อยๆผมงี่เง่ามากๆเรื่องนิดๆหน่อยๆก็เอามาทะเลาะแต่ส่วนมากเธอก็ผิดแต่มันก้เรื่องเล็กๆน้อยๆน่ะครับ ซึ่งเวลาทะเลาะกันผมมักจะด่าว่าเธอด้วยคำที่แทงใจดำหน่อยแบบ (ขออนุญาติใช้คำหยาบนะครับ) เจ็บเหี้*ๆเลย แต่มาวันนึงเมื่อเราเริ่มคบกันได้ประมารปีครึ่งผมบอกเลิดเธอครับแล้วเราก้เลิกกันแต่เรายังติดต่อกันอยุ่ตลอดแต่น้อนมากวันนึงคุยกันในแชทนี่ไม่ถึง 10-15 ประโยคซึ่งเธอเป็นฝ่ายขอให้ผมกลับมาตลอดทุกครั้งที่คุยกันแต่ผมก็ปฏิเสธเธอแต่เธอก็คุยกับคนอื่น (ขอใช้ชื่อสมมตินะครับ) ชื่อว่า คิม เป็นคนที่หล่อมากหล่อกว่าผมอีก55555 แต่เธอก็ยังคงง้อผมจนเรากลับมาคบกันเลิกกันไปแค่ 4-5 วันเองครับ แต่ที่เป็นเรื่องมันเริ่มจากตรงนี้ครับ หลังจากกลับมาคบกัน (เธอเป็นคนขอให้ผมกลับมาคบกับเธอ) ผมนั้นเต็มใจกลับมาคบกับเธอนะครับผมคิดว่าผมจะเลิกเป็นแบบเมื่อก่อนที่ด่าเธอว่าเธอผมบอกกับเธอว่าผมจะทำให้ดีกว่าเดิมทุกอย่างจะดีกับเธอให้มากกว่านี้ แต่หลังจากกลับมาคบกันเธอกลับเป็นแบบไม่ค่อยสนใจผมไม่ค่อยโอเคกับผม ผมรู้สึกได้ครับเเละเข้าใจเธอว่าเธอเจ็บมาเยอะเธอก็เป็นคนบอกกับผมเองจนวันนึงหลังจากกลับมาคบกันได้ประมาณ 1 สัปดาห์ เธอก็บอกเลิกผมครับผมแบบสะเทือนใจสุดๆ ผมนี่ทักไปหาเพื่อนให้เพื่อนมานอนกับผมเลยผมร้องไห้ไม่หยุดเธอก็เช่นกันเธอบอกเธอรักผมมากแต่เธอไม่ไหวเธอบอกขอพักก่อนได้ไหมเราก็ยังคุยกันครับวันแรกหลังจากเธอเลิกกับผมตื่นเช้ามาเธอทักกมาบอกผมว่า คนชื่อ คิม โทรมาหาเธอ (นามสมมติ) ผมก็ถามเธอไปว่าเธอจะคุยกับมันใช่ไหมเธอบอกไม่รู้สิถ้าเหงาก็คงจะคุยแหละ ผมรู้ครับผมไม่มีสิทธิ์อะไรไปห้ามเธอหรอกแต่ผมก็ขอร้องเธอว่าอย่าคุยกับใครได้ไหมซึ่งมันไม่ใช่เลยผมไม่สิทธิ์อะไรที่จะไปห้ามเขาผมรู้สึกเสียใจเสียทุกสิ่งทุกอย่างไม่เป็นอันทำการทำงาน ทำตัวเละเทะ เกเร กินเหล้า สูบบุหรี่ จนผ่านมาได้สักสองสามวันบังเอิญผมขับรถไปกับเพื่อนเพื่อที่จะไปเปลี่ยนยางรถ แต่แล้วผมก็เห็นเธอซ้อนรถคนที่ชื่อ คิม ซึ่งผมจอดรถทันทีและได้แต่มองเขาขับผ่านผมไป ผมทำอะไรไม่ถูกหน้าชามือชาเย็นไปทั้งตัวแรงจะเดินยังไม่มีได้แต่ยืนร้องไห้กลางถนนและให้เพื่อนขับรถกลับไปส่งที่บ้าน หลังจากผ่านมาวันนั้นผมก็เอาแต่ร้องไห้ทุกวันจนผมไม่รู้จะทำยังไงผมขอร้องให้เธอกลับมาคบกับผมตลอด 1 สัปดาห์นี้ ผมเลยขับรถไปหาเธอที่บ้าน ก็นั่นแหละครับขอร้องเธอผมบอกว่าผมยอมทุกอย่าง ทุกอย่างเลยจริงๆ ให้ทำอะไรก็ยอม จะให้เป็นยังไงก็ได้ตามที่เธอต้องการ ผมพูดทั้งน้ำตาเเล้วจับมือเธอ เธอก็ลูบมือผมแล้วร้องไห้ครับแล้วบอกผมว่าพักก่อนเถอะนะ ตอนนี้เค้าไม่ไหวเค้าแค่อยากพัก เค้ารักตัวนะ นี่คือสิ่งที่เขาบอกผมแล้วเขาก็โอ๋ผมว่าอย่าร้องไปเลยนะ ต้องอยู่ให้ได้นะ ไม่ใช่เค้าไม่เสียใจนะเค้าก็ไม่ไหวเหมือนกันแต่เค้าต้องอยู่ให้ได้ (เธอพูดทั้งน้ำตา) แล้วลูบหัวผมเบาๆ ผมก็เลยถามเเล้วเราจะต้องคุยกันแบบนี้หรอ คือผมต้องรอเธอโดยที่ไม่รู้ว่าเธอจะกลับมาไหมน่ะหรอผมทำไม่ได้ ผมรับไม่ได้จริงผมเจ็บมากมันเจ็บมากๆจริงครับ ผมก็ยังหน้าด้านของให้เธอกลับมาคบกับผมถึงแม้เธอจะพูดแบบนั้นก็เถอะแต่ยังไงเธอก้ยังยืนยันคำเดิม ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยขอกลับบ้านเลยในตอนนั้นและผมก็บอกเธอว่างั้นผมจะหายไปเลยผมจะไม่ติดต่อกับเธออีกแต่ยังไงผมก็ยังรอเธออยู่แต่ผมไม่รู้ว่าผมจะรอได้นานเท่าไหร่ผมบอกกับเธอแบบนี้ เธอกลับร้องไห้แล้วบอกผมไม่หายไปได้มั้ยเจอก็ทักกันบ้างแต่ผมปปฏิเสธเธอครับผมบอกว่าผมทำใจไม่ได้จริงๆ ผมรับไม่ได้และผมก็กลับบ้านครับผมขับรถกลับบ้านทั้งน้ำตา แวะซื้อของกินที่ห้างเดินปล่อยโฮกลางห้างครับดีที่เพื่อนมาปลอบ5555 โครตเศร้าเลย จนผ่านไปได้3-4วัน ผมก็ได้คุยกับผู้หญิงคนหนึ่งครับคุยกันได้2-3วัน แต่ความสัมพันธ์เราไปเร็วมาก ส่วนเขานั้นก็คงไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนเดิมผมก็เลยคิดว่าผมต้องเดินหน้าต่อไปหาอะไรใหม่ๆอย่าจมปลักอยู่สิ่งเดิมๆ นั่นแหละครับผมก็คุยไปเรื่อยๆ ลงรูปลงสตอรี่นู่นนี่ยังกับคนเป็นแฟนกัน แล้วแฟนเก่าของผมก็ทักผมมาคุยกับผม ผมก็คุยแหละแต่ผมไม่ขอร้องไม่ง้อไม่ขอให้เธอกลับมาอีกแล้วก็แค่คุยคุยไปได้สัก2-3วันผมก็เลยลองถามเธอดูว่าจะกลับมาคบกันไหม เธอก็บอกผมว่าอยากกลับไปนะแต่ผมมีคนใหม่แล้วในตอนนั้นผมลังเลมากว่าจะเริ่มใหม่หรือกลับไปหาเธอดีแต่นั่นแหละครับผมก็เลือกกลับไปหาเธอเพราะด้วยความผูกพันธ์ ผมรู้สึกผูกพันธ์กับเธอมากจริงๆ หลังจากนั้นเราก็กลับมาคบกันครับเราทั้งสองคนตัดคนคุยในตอนนั้นออกไปทั้งหมดและกลับมาคบกัน แต่หลังจากกลับมาคบกันเธอก็เหมือนเดิมครับยอมผมทุกอย่างเมื่อเวลาทะเลาะกันแต่เธอก็ผิดแหละครับผมก็ไม่ได้ด่าว่าแรงเหมือนเมื่อก่อนอาจจะมีบ้างแต่น้อยหน่อย แต่ส่วนตัวผมนั้นผมรู้สึกว่าผมไม่โอเคเลยผมรู้สึกเจ็บอยู่ตลอดผมลืมไม่ได้ในตอนที่เธอเลิกกับผมแล้วไปมีคนอื่นนั้นมันเจ็บมาก เจ็บจนเหมือนจะตายไม่อยากทำอะไรเลย ความรู้สึกนั้นมันผุดขึ้นมาตลอดผมนั่งคิดตลอด วันละ2-3ครั้ง คิดทุกวันแต่ผมก็รักเธอและเธอก็ยังดีกับผม เวลาที่ผมคิดถึงเรื่องเก่าๆทีไรผมมักจะคุยกับเธอไม่ดี คุยไม่ดีคือไม่ชวนคุยไม่ค่อยสนใจอารมณ์เหมือนคนนอยด์ๆน่ะครับ เหมือนคนงอนแต่ไม่ได้งอนอะเข้าใจฟิลนี้มะ 5555
เธอก็โอ๋ผมนะแค่บางที บางทีเธอก็ว่าผมว่ามันผ่านมาแล้วจะมานู่นนี่นั่นโน่นทำไมบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็ทะเลาะกัน 5555 แต่นี่ก็กลับมาคบกันได้ประมาณ 2 เดือนแล้ว แต่ผมบอกเลิกเธอบ่อยมากกก 8-10 ครั้งได้ละดูเลวไปเลยเนาะ ใจนึงผมก็อยากเลิกกับเธอนะ เพราะผมกลัวว่าเธอจะทิ้งผมไปมีคนอื่นอีกจะบอกเลิกผมอีกแต่ผมน่ะสิกลับเป็นคนบอกเลิกเธอ เธอก็น่าจะกลัวแบบผมแหละผมก็คิดนะ เห้อออออ แต่อีกใจนึงผมก็อยากคบกับเธอไปตลอดไม่อยากเริ่มใหม่อีกแล้วผมผูกพันธ์กับเธอมาก ครอบครัวของผมกับเธอรู้จักกันคุยกันตั้งแต่ผมคบกับเธอแรกๆเเล้ว ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ก็เลยไม่อยากจะเสียเธอไป ก็50/50 น่ะครับ สรุปแล้วผมควรทำอย่างไรดี ถ้าผมจะคบกับเธอต่อไปนานๆ ผมจะต้องทำยังไงให้ผมลืมเรื่องเก่าๆนั้นได้ไม่ลืมก็ได้แค่ไม่รู้สึกเเล้วก็พอ ผมเจ็บมากกกกกกก ถ้าผมไม่รู้สึกแบบนั้นจะได้ไม่ต้องมาทะเลาะทำให้เธอเหนื่อยใจไม่สบายใจอีกผมสงสารเธอและรักเธอมาก ผมควรทำไงดีครับ ขอคำแนะนำหน่อยครับ  T^T