เรื่องมันเริ่มต้นตอนที่เราสองคนได้ไปแข่งกิจกรรมด้วยกันค่ะ แข่งคนละกิจกรรมแต่มีคุณครูควบคุมการฝึกซ้อมคนเดียวกัน ตอนที่ซ้อมก้อไม่เคยคุยกันเลยค่ะ เราก้อแอบเกลียดเค้าด้วยซ้ำ เพราะคุณครูมีแต่ชมนางว่านางเก่งอย่างงุ้นอย่างงี้ ฟังแล้วมันน้อยใจอ่ะค่ะ แต่พอวันแข่ง เราก้อนั่งรถไปด้วยกัน นางก้อไม่คุย เราก้อไม่คุย จนถึงตอนแข่งเส็ด ก้อคือไม่มีเพื่อนนั่นแหละ ครูก้อเลยบอกว่าให้ไปกินข้าวด้วยกันไรงี้ ในระหว่างที่เดินจะไปโรงอาหารนั่นแหละค่า ก้อได้มีโอกาสได้พูดได้สนทนากัน แค่วันเดียวนั่นแหละ หลายชั่วโมงมากกก เพราะกว่ากิจกรรมอื่นจะแข่งเส็ดก้อต้องรอกลับพร้อมกันงี้ เราก้อชวนเค้าคุย คุยๆไปเรื่อยๆอ่ะค่ะ จนได้รู้ว่าเราทั้งคู่มีหลายสิ่งมากกกกก(ก.ไ่ก่ล้านตัว)ที่ชอบเหมือนกัน ก้อเลยคุยกันมาเรื่อยๆจนถึงตอนนี้ เจอหน้ากันก้อแอบเขินกันบ้าง เค้าก้อเขินเราก้อเขิน เพื่อนเค้ากะเพื่อนเราก้อแซวงี้ เลยไม่กล้าไปทักอ่ะค่ะ แต่ในแชทคือคุยกันทุกคืน คุยกันสนุกมาก รู้ใจกันไปซะทุกเรื่อง มีชวนเราดูดาวบ้างแหละ เพราะนางมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องกลุ่มดาวงี้ มีแกล้งกันบ้าง ปลอบกันบ้างเวลาบางคนเศร้าใจ นอนพร้อมกันทุกคืน แล้วเราแอบเห็นตอนที่เพื่อนแซวเค้าก้อเขินด้วย แถมวันสอบห้องสอบอยู่ติดกัน นางก้อจะชอบไปนั่งอยู่หน้าห้องเราอ่ะค่ะ แล้วเพื่อนก้อจะแซว555+ คิดว่าเค้าจะมีใจให้เราบ้างไหมคะ?
ถ้าผู้ชายที่เราชอบมาคุยกับเราในแชททุกวันแต่พอตอนเจอหน้ากันก้อไม่ได้คุย (เพราะเขิน) เค้าคิดไรกะหนูป่ะคะ?