เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าของผมเอง เป็นประสบการณ์ที่ทุกครั้งที่นึกถึงจะต้องขนลุกตลอด เรื่องมันเริ่มจากตอนนั้นผมอายุ 15 ปี พ่อกับแม่ไปซื้อบ้านใหม่อยู่ ตอนนั้นผมอยู่โรงเรียนประจำเป็นปีสุดท้ายก่อนจะย้ายกลับมาใช้ชีวิตอยู่บ้าน แล้วพ่อก็หย่ากับแม่และแยกทางกันทำให้ผมอาศัยอยู่กับแม่แค่สองคน แล้วช่วงนั้น แม่มีงานต้องไปต่างจังหวัดบ่อยๆ จนบางครั้งผมต้องอยู่บ้านคนเดียวเป็นอาทิตย์ บางครั้งถ้างานแม่ไม่เสร็จลากยาวเป็นเดือนๆเลยก็มี แม่ก็จะทิ้งเงินไว้ให้ ไม่ก็ฝากไว้กับเพื่อนบ้าน และด้วยความที่ผมอยู่บ้านคนเดียวบ่อยๆ จึงทำให้ผมเจอเหตุการณ์แปลกๆบ้าง แต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร อาจจะแค่มีลมพัดในบ้านบ้างทั้งที่ปิดประตูหน้าต่างแล้ว ได้ยินเสียงแปลกๆในครัว ทั้งที่อยู่บ้านคนเดียว ผมก็ไม่ได้อะไรกับมันมากนัก เพราะมันไม่มีอะไรหรือเพราะผมชินก็ไม่รู้ แต่อยู่มาคืนนึง ขณะที่ผมกำลังเล่นคอมอยู่ ผมก็ได้ยินเสียงประหลาดเหมือนมีคนมากระซิบข้างหู แต่ได้ยินไม่ชัดว่าพูดอะไร แต่ได้ยินเป็นเสียงผู้หญิงอันนี้คือที่ผมแน่ใจ ตอนแรกผมก็สะดุ้งนะแบบ อยู่มาตั้งนานได้ยินอะไรมาก็เยอะ แต่ไม่เคยถึงขั้นได้ยินใกล้ขนาดนี้ แต่ผมก็คิดว่าไม่เป็นไร อาจจะแค่หูฝาดหรือไม่ก็คิดไปเอง หลังจากนั้นผมก็นั่งเล่นคอมต่อจนดึกเลยครับ เพราะวันต่อมาก็เป็นวันหยุดก็ไม่ต้องรีบนอนก็ได้ แม่ก็ไม่อยู่ก็ไม่มีใครตามขึ้นไปนอนอยู่แล้ว แต่ซักเวลาตี 2 กว่าๆได้ อยู่ดีๆกระจกบ้านผมก็สั่นๆ สั่นแบบเหมือนเวลา เปิดลำโพงเสียงเสียงดังๆแล้วกระจกสั่นอะไรแบบนั้นเลยครับ แต่ติดปัญหาตรงที่ว่าผมไม่ได้เปิดลำโพงเสียงดังนี่น่ะสิ!! คือตี 2 แล้วผมจะไปเปิดเสียงดังได้ยังไง แต่ผมก็พยายามไม่คิดมากอะไร คิดแค่ว่าคงลมพัดมั้ง ไม่มีอะไรหรอก ลมพัดโดนกระจกสั่นก็คงเป็นธรรมดา ก็เล่นเกมต่อไปซักพัก ผมก็รู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวมันหนาวผิดปกติทั้งที่ห้องนั่งเล่นที่ผมเล่นคอมไม่ได้ติดแอร์ ผมเริ่มรู้สึกว่ามันแปลกๆ พยายามจะข่มใจตัวเองแล้วก็ขึ้นไปนอน แต่ในตอนนั้นคือแม้แต่จะลุกจากเก้าอี้ก็ยังทำไม่ได้ แล้วอยู่ดีๆก็ไม่รู้มีอะไรดลใจทำให้ผมมองไปที่กระจกด้านขวาของผม แล้วผมก็เห็นผู้หญิงคนนึง โผล่หน้าออกมาจากขอบตู้แต่โผล่ออกมาแค่ครึ่งตัว ลักษณะผมยาว หน้าซีดๆ ยืนยิ้มให้ผมอยู่ตรงนั้น ลักษณะยิ้มแบบกว้างมากๆ ตอนที่ผมเห็น ผมหันหน้ากลับมาที่คอมแทบจะทันที ไม่กล้าหันไปมองอีก ได้แต่ใช้หางตามองว่าเค้ายังอยู่ตรงนั้นมั้ย ปรากฏว่ายังอยู่ที่เดิม มุมเดิม และยิ้มให้ผมเหมือนเดิม ผมไม่รู้จะทำยังไงเลย ต้องนั่งเล่นคอมอยู่ตรงนั้นไปเกือบจะทั้งคืน แล้วก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว เค้าก็ไม่อยู่แล้ว ผมรีบอาบน้ำละไปหาเพื่อน พร้อมกับโทรเล่าให้แม่ฟังว่าเจออะไร แม่บอกว่าเดี๋ยวแม่จะให้นั่งเครื่องบินไปหาแล้วก็จะหาพระหรือหาคนมาทำบุญที่บ้าน เดี๋ยวผมกลับมาเล่าต่ออีกทีครับ