ทำยังไงดีคะ คือตอนนี้รู้สึกเครียด เครียดมากๆ
คือว่า หนู ขึ้นม.4 มาแล้วมีพี่คนนึงเขาดรอปมา ม.4 เขามาอยู่ห้องเดียวกันตอนแรกก็ไม่ชอบหรอก แต่พอรู้ว่าเขาเป็นเราก็ชอบ ชอบบดวลาเขายิ้ม ชอบเวลาเขาเล่นด้วย ชอบจนบอกเพื่อนสนิท อีกห้องนึงเพราะว่า มันอยู่กันคนล่ะห้อง แล้วเพื่อนคนนั้นพอมันรู้มันก็ชอบมาแซว มานู้นมานี่ หลายวันผ่านมาเรากับพี่เขาเริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ สนิทที่ว่า ไปไหนไปด้วยกัน ทำงานก็อยู่กลุ่มเดียวกันทุกงานเราให้เขาอยู่แต่เขาไม่ต้องทำอะไรเราทำให้ได้ คนแรกที่ทำให้เราได้ตั้งใจเรียนเพราะอยากให้เขาสนใจ คนแรกที่ทำให้เราเปลี่ยนตัวเองได้มากขนาดนี้ คนแรกที่ทุกไความฝัน มันเป็นจริงเกือบจะทุกอย่าง ได้นั่งมอไซร์เขา มันมีความสุขมากๆ จนวันนึงมันเริ่มชอบมากๆ จนบอกกะเพื่อนสนิทว่าคนนี้กูโครตจริงจังเลยว่ะ กูโครตรักเลยหว่ะ แล้วก็เป็นคนแรกด้วยที่บอกแม่ว่าชอบคนนี้ เคยไปให้แม่เห็นหน้า แต่ก็มีเพื่อนไปด้วยเพราะไปติวกัน แม่ก็ยิ้ม บอกเพื่อนสนิททุกคนว่าคนนี้รักมากๆ จนมีวันนึงเพื่อนสนิทคนนั้น มันเริ่มห่าง ห่างที่ว่า ไม่มานั่งกินข้าวด้วยกัน ไม่ไปไหนมาไหนด้วยกัน พอผ่านไป 2 อาทิตย์ เราเริ่มคิดแล้วว่า มันแปลก แปลกไปมากๆ เซนน์มันทำให้เรารู้ว่าเพื่อนสนิทของเราคุยกะพี่ที่เราชอบอยู่ แต่เพื่อนเรายังไม่รู้แต่เราก็ยังทำเป็นไม่รู้ จนมันเริ่มที่ทนไม่ไหวเพราะว่า พี่คนนั้นเขาเรียกเพื่อนอีกคนนึงที่สนิทกับเราไปคุย ว่าแบบเรายังไม่เลิกชอบเขาอีกหรอ ที่เราโพสสตอรี่ไอจีหมายถึงเขาใช่ไหม เขาถามเพื่อนเราแบบนี้ เพื่อนเราก็เลยถามไปตรงๆเลยว่าพี่คุยกะเพื่อนคนนั้นใช่ไหม แต่พี่เขาตอบกลับมาว่าพี่เขาไม่ได้คุย เพื่อนเราก็เลยบอกว่า พี่สัญญากับหนูไว้แล้วนะถ้าพี่คุยคือหนูเลิกนับถือ พี่เขาบอกว่าได้โอเคร แล้วเพื่อนเราก็เข้าห้องมา เราเลยถามว่าไปคุยไรกะพี่เขาเพื่อนเราก็บอกเราตามตรง มันทำให้เรากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เราเลยขอครูไปเข้าห้องน้ำเพื่อนเราก็ตามไป พอไปถึงห้องน้ำ น้ำตาเราไหลไม่หยุดเพื่อนเราก็ปลอบใจ แล้วพี่เขาก็ตามเรามาถึงหน้าห้องน้ำแล้วตะโกนเรียนเพื่อนเรา เพราะเขารู้ว่าเราร้องไห้ เขารู้ทุกอย่าง เขาทำทุกอย่างเหมือนเขาให้ความหวังเราจริงๆ จนเรารู้ พี่เขาก็รู้ว่าเรารู้ เพื่อนทุกคนให้กำลังใจเรา เราเป็นคนร่าเริงมากๆเพื่อนเราบอกมา แต่พอเห็นว่าร้องไห้ เพื่อนเกือบจะทั้งห้อง มันก็จะร้องไห้ตาม เพื่อนที่แอบคุยกะพี่เขา มันก็รู้แล้วว่าเรารู้ มันเลยเอารูปพี่เขาลงสตอรี่ เราก็ไปดูมันทำให้เราโครตเจ็บ เจ็บมากๆ มากจนที่ทำให้เราพอที่จะย้ายโรงเรียนหนีได้ เราไปสมัครที่อื่นไว้แล้วเราบอกแม่เรื่องนี้แล้ว เราบอกเพื่อนทุกคนว่าเราจะย้ายแต่เพื่อนบอกไม่ให้ย้าย พอมาอีกวันเพื่อนเราไปถามคนนั้นว่าทำไมเอาลงสตอรี่แบบนั้น คนนั้นเขาบอกกับเพื่อนเราว่าก็เห็นว่ารู้แล้วเลยเอาลง คนนนั้นเขาไปบอกกับทุกคนว่าเขารู้สึกผิด แต่การกระทำของเขาไม่ตรงข้ามกันมาก ไปดูหนังด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน
เจ็บว่ะเอาจริง จนพี่เขาทักแชทมาขอโทษที่เขาคุยกับเพื่อนสนิทเรา เราก็บอกไปว่าพี่ไม่ผิดเราผิดเอง พี่เขาบอกให้เราทำตัวปกติได้แล้ว (จะให้เราทำตัวปกติยังไงว่ะในเมื่อมันเป็นแบบนี้) แต่เราก็บอกไปว่าเครได้ จนมีวันนึงเราเห็นเขาอยู่ด้วยกัน เพื่อนคนนั้นเขาเห็นเรา เขาทำเป็นแบบว่าเอาหัวซบไหล่พี่เขา เราเห็นน้ำตามันก็ไหล่ออกมาเอง เราไม่รู้ ว่า 4ปีที่เราคบกับเพื่อนคนนี้มา เพื่อนคนนี้มันเรียกเราว่าเพื่อนบ้างรึป่าว มันเห็นเราเป็นเพื่อนบ้างรึป่าว กะพี่คนนั้นเราทำทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆ ทำให้เขาทุกอย่าง แต่เขาไม่เห็นค่าเราเลยแม้แต่นิดเดียว จนตอนนี้เขาคบกันแล้ว คบกันแบบเปิดเผย นอนตักกัน 55555ขำดีเนอะ เพื่อนที่รักกลับทำแบบนี้ ไม่ใช่ว่ารักผู้ชายมากกว่าเพื่อน เรารักเพื่อนมากๆ แต่เพื่อนทำกับเราแบบนี้ เราก็ไม่โอเคร
เพื่อนแย่งคนที่แอบชอบ
คือว่า หนู ขึ้นม.4 มาแล้วมีพี่คนนึงเขาดรอปมา ม.4 เขามาอยู่ห้องเดียวกันตอนแรกก็ไม่ชอบหรอก แต่พอรู้ว่าเขาเป็นเราก็ชอบ ชอบบดวลาเขายิ้ม ชอบเวลาเขาเล่นด้วย ชอบจนบอกเพื่อนสนิท อีกห้องนึงเพราะว่า มันอยู่กันคนล่ะห้อง แล้วเพื่อนคนนั้นพอมันรู้มันก็ชอบมาแซว มานู้นมานี่ หลายวันผ่านมาเรากับพี่เขาเริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ สนิทที่ว่า ไปไหนไปด้วยกัน ทำงานก็อยู่กลุ่มเดียวกันทุกงานเราให้เขาอยู่แต่เขาไม่ต้องทำอะไรเราทำให้ได้ คนแรกที่ทำให้เราได้ตั้งใจเรียนเพราะอยากให้เขาสนใจ คนแรกที่ทำให้เราเปลี่ยนตัวเองได้มากขนาดนี้ คนแรกที่ทุกไความฝัน มันเป็นจริงเกือบจะทุกอย่าง ได้นั่งมอไซร์เขา มันมีความสุขมากๆ จนวันนึงมันเริ่มชอบมากๆ จนบอกกะเพื่อนสนิทว่าคนนี้กูโครตจริงจังเลยว่ะ กูโครตรักเลยหว่ะ แล้วก็เป็นคนแรกด้วยที่บอกแม่ว่าชอบคนนี้ เคยไปให้แม่เห็นหน้า แต่ก็มีเพื่อนไปด้วยเพราะไปติวกัน แม่ก็ยิ้ม บอกเพื่อนสนิททุกคนว่าคนนี้รักมากๆ จนมีวันนึงเพื่อนสนิทคนนั้น มันเริ่มห่าง ห่างที่ว่า ไม่มานั่งกินข้าวด้วยกัน ไม่ไปไหนมาไหนด้วยกัน พอผ่านไป 2 อาทิตย์ เราเริ่มคิดแล้วว่า มันแปลก แปลกไปมากๆ เซนน์มันทำให้เรารู้ว่าเพื่อนสนิทของเราคุยกะพี่ที่เราชอบอยู่ แต่เพื่อนเรายังไม่รู้แต่เราก็ยังทำเป็นไม่รู้ จนมันเริ่มที่ทนไม่ไหวเพราะว่า พี่คนนั้นเขาเรียกเพื่อนอีกคนนึงที่สนิทกับเราไปคุย ว่าแบบเรายังไม่เลิกชอบเขาอีกหรอ ที่เราโพสสตอรี่ไอจีหมายถึงเขาใช่ไหม เขาถามเพื่อนเราแบบนี้ เพื่อนเราก็เลยถามไปตรงๆเลยว่าพี่คุยกะเพื่อนคนนั้นใช่ไหม แต่พี่เขาตอบกลับมาว่าพี่เขาไม่ได้คุย เพื่อนเราก็เลยบอกว่า พี่สัญญากับหนูไว้แล้วนะถ้าพี่คุยคือหนูเลิกนับถือ พี่เขาบอกว่าได้โอเคร แล้วเพื่อนเราก็เข้าห้องมา เราเลยถามว่าไปคุยไรกะพี่เขาเพื่อนเราก็บอกเราตามตรง มันทำให้เรากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เราเลยขอครูไปเข้าห้องน้ำเพื่อนเราก็ตามไป พอไปถึงห้องน้ำ น้ำตาเราไหลไม่หยุดเพื่อนเราก็ปลอบใจ แล้วพี่เขาก็ตามเรามาถึงหน้าห้องน้ำแล้วตะโกนเรียนเพื่อนเรา เพราะเขารู้ว่าเราร้องไห้ เขารู้ทุกอย่าง เขาทำทุกอย่างเหมือนเขาให้ความหวังเราจริงๆ จนเรารู้ พี่เขาก็รู้ว่าเรารู้ เพื่อนทุกคนให้กำลังใจเรา เราเป็นคนร่าเริงมากๆเพื่อนเราบอกมา แต่พอเห็นว่าร้องไห้ เพื่อนเกือบจะทั้งห้อง มันก็จะร้องไห้ตาม เพื่อนที่แอบคุยกะพี่เขา มันก็รู้แล้วว่าเรารู้ มันเลยเอารูปพี่เขาลงสตอรี่ เราก็ไปดูมันทำให้เราโครตเจ็บ เจ็บมากๆ มากจนที่ทำให้เราพอที่จะย้ายโรงเรียนหนีได้ เราไปสมัครที่อื่นไว้แล้วเราบอกแม่เรื่องนี้แล้ว เราบอกเพื่อนทุกคนว่าเราจะย้ายแต่เพื่อนบอกไม่ให้ย้าย พอมาอีกวันเพื่อนเราไปถามคนนั้นว่าทำไมเอาลงสตอรี่แบบนั้น คนนั้นเขาบอกกับเพื่อนเราว่าก็เห็นว่ารู้แล้วเลยเอาลง คนนนั้นเขาไปบอกกับทุกคนว่าเขารู้สึกผิด แต่การกระทำของเขาไม่ตรงข้ามกันมาก ไปดูหนังด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน