ทุกความสัมพันธ์ไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตามทำไมมันต้องเป็นเราที่เป็นฝ่ายเสียครส.

มีพี่คนหนึ่งที่ทำงาน สนิทกันไปไหนมาไหนด้วยกันหลังเลิกงาน และก็ตามประสาความสนิทความรู้สึกชอบก็เกิดขึ้น จากชอบนิดหน่อยก็กลายเป็นชอบมาก จนวันหนึ่งเราย้ายที่ทำงานเราเลยบอกชอบเขาเพราะไม่อยากเสียดายทีหลัง

เราเลิกกับแฟนเก่าเราค่ะ พวกเราเลิกกันด้วยดีจึงได้มาอยู่ความสัมพันธ์แบบพี่น้อง คุยกันทักกันได้ แต่ความรู้สึกเรายังรักเขาอยู่จนวันหนึ่งไปขอเขาคืนดีค่ะ ตอนแรกเขาบอกว่าอยู่อย่างนี้ก็ดีแล้วนิ เราอ้อนวอนยัง

มีเพื่อนผู้ชายคนนึงนั่งหลังเรา แล้วเราก้อสนิทกัน นานๆไป เราก้อสนิทกันมากจนฉันเริ่มคิดมากกว่าเพื่อน แต่นานๆไปไม่กล้าบอกว่าแอบชอบเขา เขาก้อไปมีแฟนซะก่อนเห็นเขาตั้งสถานะกันแล้ว:)ทรมาน แต่ทำไรไม่ได้ แล้วเ

เรามีเพื่อนอยู่คนนึงที่อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่ม.ต้น แต่ไม่ค่อยสนิทกันเลย(แทบไม่เคยคุยกัน) แต่พอตอนม.ปลายก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีก ก็เลยเริ่มได้คุยกันเพราะเขาเป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนสนิทเราและในห้องใหม

แฟนผมไปทำงานตปท มีวีดีโอคอลกันบ้างแต่ไม่ทุกวัน เขาโทรมาผมจะรับตลอดแม้จะยุ่งก็ตาม แต่เวลาผมคอลไป ส่วนใหญ่จะไม่ได้รับ ผมกลับมานอยด์เอง หายเอง แบบนี้ทุกครั้ง หลายๆครั้งทำให้ผมหมดกำลังใจ เวลาเหนื่อยๆจากงา

ผู้ชายแต่งงานกับผู้หญิงมาเกือบ 10 ปีเป็นแฟนกันมาเป็นสิบๆปี มีลูกด้วยกัน วันนึงมีสาวต่างด้าวหน้าตาดีมาทำงานที่คาราโอเกะ ผู้ชายไปเที่ยวแล้วหลงนอกใจ มีความสัมพันธ์กันราวๆสองเดือนแล้ว ฝ่ายหญิงก็น่าจะรู้ว่

แต่มันพูดไม่ได้ เพราะ “เรายังไม่พร้อมจะรับผลของคำพูดนั้น” บางครั้ง... ความเงียบมันไม่ได้หมายความว่า “เราไม่รู้สึก” มันไม่ได้หมายความว่า “เราชินชา” แต่มันหมายความว่า

ตอนนี้เราร้องไห้เสียใจกับ ความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนอยู่ค่ะ มันอึดอัดมาก การเลือกคนที่ชอบ เเรกๆ 1-6 เดือนทุกอย่างก็ดี ดีจนใจหาย หลังๆ 7-8 เดือน เขาไม่สนใจ เหมือนเราพยามอยู่ฝ่ายเดียว เขาอ่านเเต่ตอบช้ามาก

สวัสดีค่ะ _/\_ นี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ - เรื่องราวของเรากับเค้าแต่ก่อน ... คือเรากันแฟนเนี่ยคบกันมาซักระยะหนึ่งแล้ว ประมาณ 6 ปี เค้าคือฝ่ายจีบเราก่อนค่ะ บอกก่อนเลยว่านิสัยคล้ายกันมาก แตกต่างตรงที่เ