เราแอบชอบเพื่อนร่วมงานอยู่คนนึงค่ะ แต่สาบานเลยว่าไม่ได้อยากเป็นแฟนอะไรกับเขานะคะ
แค่อยากจะคุยได้เป็นธรรมชาติ อยากสนิทสนมกับเขา มีโมเม้นต์สนุกสนานเฮฮาด้วยกันเหมือนเพื่อนพี่น้องกันปกติ
จริงๆก็คิดว่าเขาก็อยากคุยกับเราอยู่เหมือนกันนะคะ แต่เราเองชอบตัดบท และเอาแต่ยิ้มๆ พูดน้อยๆ
มันเขินน่ะค่ะ เวลาเขาเข้ามาใกล้ๆ กับคนอื่นเราเล่นได้ตามปกติ กอดรัดฟัดเหวี่ยง เล่นกันสบายๆมาก
แต่กับเขาเรากลายเป็นคนมืดมนมาก พยายามเก็บอารมณ์และวางตัวนิ่งๆ ถามคำตอบคำ แล้วก็พูดแต่เรื่องงาน
เขาเลยอาจจะรู้สึกว่าเราเข้าถึงยาก ทั้งๆที่เขาก็จะเป็นฝ่ายมาชวนเราคุยก่อนตลอด
เราอึดอัดน่ะค่ะ เราแค่อยากชวนเขาคุยบ้าง ยังคิดก่อนออกจากบ้านตั้งนานว่าจะคุยอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่ต่อยได้คุย
บางทีก็ไม่มีจังหวะหรือโอกาสดีๆแบบไปหาเรื่องคุยด้วยได้ ตอนนี้ทำได่แต่ยิ้มอย่างเดียวเวลาเจอค่ะ
เราควรจะทำยังไงดีคะ ที่จะสามารถเป็นเพื่อนกับคนที่เราแอบชอบแอบปลื้มได้อย่างจริงใจจริงจัง
ใครที่เป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ แต่ก็ได้เป็นเพื่อนกับเขาน่ะค่ะ ทำยังไงหรอคะ
อยากเป็นเพื่อนที่เล่นกันได้ธรรมชาติๆบ้างน่ะค่ะ ขอคำแนะนำดีๆหน่อยนะคะ
ขอบคุณค๊าาา
ทำยังไงให้เราเป็นเพื่อนสนิท(คิดซื่อ) กับคนที่เราแอบชอบได้บ้างคะ
แค่อยากจะคุยได้เป็นธรรมชาติ อยากสนิทสนมกับเขา มีโมเม้นต์สนุกสนานเฮฮาด้วยกันเหมือนเพื่อนพี่น้องกันปกติ
จริงๆก็คิดว่าเขาก็อยากคุยกับเราอยู่เหมือนกันนะคะ แต่เราเองชอบตัดบท และเอาแต่ยิ้มๆ พูดน้อยๆ
มันเขินน่ะค่ะ เวลาเขาเข้ามาใกล้ๆ กับคนอื่นเราเล่นได้ตามปกติ กอดรัดฟัดเหวี่ยง เล่นกันสบายๆมาก
แต่กับเขาเรากลายเป็นคนมืดมนมาก พยายามเก็บอารมณ์และวางตัวนิ่งๆ ถามคำตอบคำ แล้วก็พูดแต่เรื่องงาน
เขาเลยอาจจะรู้สึกว่าเราเข้าถึงยาก ทั้งๆที่เขาก็จะเป็นฝ่ายมาชวนเราคุยก่อนตลอด
เราอึดอัดน่ะค่ะ เราแค่อยากชวนเขาคุยบ้าง ยังคิดก่อนออกจากบ้านตั้งนานว่าจะคุยอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่ต่อยได้คุย
บางทีก็ไม่มีจังหวะหรือโอกาสดีๆแบบไปหาเรื่องคุยด้วยได้ ตอนนี้ทำได่แต่ยิ้มอย่างเดียวเวลาเจอค่ะ
เราควรจะทำยังไงดีคะ ที่จะสามารถเป็นเพื่อนกับคนที่เราแอบชอบแอบปลื้มได้อย่างจริงใจจริงจัง
ใครที่เป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ แต่ก็ได้เป็นเพื่อนกับเขาน่ะค่ะ ทำยังไงหรอคะ
อยากเป็นเพื่อนที่เล่นกันได้ธรรมชาติๆบ้างน่ะค่ะ ขอคำแนะนำดีๆหน่อยนะคะ
ขอบคุณค๊าาา